ناحیه ابهر- خرمدره

پیوندهای روستایی- شهری می توانند تأثیر بسزایی در توسعه پایدار روستایی داشته باشند، این آثار دارای نقش مثبت یا منفی بر حوزه یا ناحیه خویش بوده و از منطقه ای به منطقه دیگر تفاوت دارد. روابط و پیوندهای فضایی در جریان خدمات، سرمایه، جمعیت، اطلاعات، فناوری، تولید، پسماندها و... مستتر است؛ از این رو شناخت علمی این پدیده ها در برنامه ریزی منطقه ای مؤثر تلقی می شود. لایه-های حرکات فضایی با استفاده از روش های نرم افزاری قابل رصد و ظهور و بروز است؛ بنابراین، پژوهش حاضر، درصدد است با کمک گرفتن از این علوم، روابط روستایی- شهری را در توسعه جغرافیای ناحیه ابهر- خرمدره پایش نماید. روش کار پژوهش، توصیفی-تحلیلی و بر مبنای داده های میدانی و اسنادی بوده و جامعه مورد مطالعه ناحیه ابهر- خرمدره واقع در استان زنجان می باشد. شهر ابهر به عنوان یک شهر میانه اندام به لحاظ تجمع امکانات، سرمایه و نیروی انسانی در منطقه، ضمن تسلط و برتری نسبی بر ناحیه، دارای ارتباطی دوسویه با نقاط جمعیتی و روستاهای پیرامونی خود است. یافته های تحقیق بیانگر آن است که 34/59 درصد از خانوارهای مورد مطالعه، خدمات، کالاها و مایحتاج زندگی خود را از شهر ابهر تهیه می نمایند؛ 46/29 درصد خانوارها از شهر خرمدره و هیدج و 72/8 درصد خانوارها، صرفاً از روستای محل سکونت خود کالاهای مورد نیاز خود را تامین می نمایند. ضمن اینکه جریان اقتصادی میان روستاها با یکدیگر به منظور تامین کالای مصرفی خانوار بسیار محدود و ناچیز است که این امر نشانگر تسلط و حوزه نفوذ شهر ابهر و خرمدره بر روستاهای پیرامونی می باشد.