کارکرد سواد حرکتی

این تحقیق به بررسی رابطه آگاهی و اثربخشی والدین با سواد حرکتی فرزندانشان با توجه به جنسیت فرزندان می پردازد. به این منظور 100 دانش آموز (دختر و پسر) با میانگین سنی 10 تا 15 سال در منطقه شرق تهران به طور تصادفی انتخاب و از طریق جدول مورگان نمونه تعیین شد. جهت ارزیابی سواد حرکتی شرکت کنندگان از زیر سازه های مدل سواد حرکتی (شایستگی بدنی، آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت) استفاده شد. این گونه که داده های شایستگی بدنی با استفاده از آزمون رشد حرکتی درشت ویرایش سوم اولریخ جمع آوری خواهد شد. علاوه بر این، از 200 نفر از والدین این دانش آموزان خواسته می شود تا اطلاعات ثبت شده در پرسشنامه فرزندانشان را تائید کنند و همچنین پرسشنامه سواد رسانه ای را تکمیل کنند. برای اندازه گیری آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت، (ترکیب بدنی) BMI، (آمادگی هوازی) آزمون راه رفتن دویدن 540 متر، (آمادگی عضلانی) دو آزمون دراز و نشست نیم خیز و شنای سوئدی 90 درجه، (انعطاف پذیری) آزمون انعطاف پذیری بنشین و برسان، مورداستفاده قرار گرفت. همچنین به منظور ارزیابی کارکردهای حواس حرکتی از آزمون عصب روان شناختی کانرز استفاده شد. برای آزمون فرضیه های این پژوهش از روش رگرسیون چندگانه ساده و همچنین همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج این تحقیق از ارتباط معنی دار و مسقیم بین سواد رسانه ای والدین با کارکردهای سواد حرکتی دانش آموزان حکایت دارد، همچنین نشان می دهد که رابطه سواد رسانه ای والدین بر میانگین میزان سواد حرکتی دانش آموزان پسر بالاتر از دختران می باشند.