مجتمع صنعتی رفسنجان

هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی پیشایندهای عدم اشتراک گذاری دانش در بین کارکنان شرکت مجتمع صنعتی رفسنجان بوده است. این پژوهش از نظر هدف، پژوهش کاربردی و بر اساس ماهیت و روش یک پژوهش توصیفی- پیمایشی می باشد. در این پژوهش ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای عوامل شناسایی شده و در ادامه با استفاده از پرسشنامه به تائید و اولویت گذاری پرداخته شده است. خبرگان تحقیق حاضر 13 نفر بودند که به صورت غیراحتمالی انتخاب شدند و شامل مدیران و کارکنان ارشد شرکت مجتمع صنعتی رفسنجان بوده اند. با استفاده از نرم افزارهای SPSS 23 و Expert Choice به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شد و از نرم افزار روش فرآیند سلسله مراتبی برای اولویت بندی عوامل استفاده شد. یافته های حاصل از داده های تحقیق نشان داد که پیشایندهای عدم اشتراک گذاری دانش عبارتند از: موانع فناورانه که دارای چهار زیرمولفه است و عدم وجود سامانه ها مهمترین زیرمولفه موثر بر عدم اشتراک گذاری دانش است. موانع سازمانی از جمله عوامل موثر دیگر است که دارای یازده زیرمولفه است و زیرمولفه عدم وجود مسئله یابی و حل مسئله موثرترین عامل بر عدم اشتراک دانش است. موانع مدیریتی نیز از جمله موانع عدم اشتراک دانش است که شامل شش زیرمولفه است و عدم حمایت از به اشتراک گذاری دانش جزو مهمترین عوامل موثر بر آن است. موانع فردی نیز از جمله موانع عدم اشتراک گذاری دانش است که شامل یازده زیرمولفه است و بی اعتمادی مهمترین زیرمولفه موثر بر عدم به اشتراک گذاری دانش شناسایی شده است. با توجه به نتایج می توان گفت که موانع فناورانه و نبود زیرساخت ها و فناوری ها مورد نیاز از جمله مهمترین عوامل موثر بر عدم اشتراک گذاری دانش است در حالی که عوامل فردی کمترین تاثیر را داشته یعنی کارکنان در عدم به اشتراک گذاری دانش کمترین تاثیر را دارند.