توزیع منابع و دانشگاه

تعارض درون گروهی بخشی از زندگی و کار گروهی است و تقریباً در تمام گروه ها به شکلی وجود دارد و اگر به درستی شناخته نشود و نسبت به آن واکنش صحیح نشان داده نشود کژکارکرد محسوب خواهد شد. بر اساس چهارچوب های نظری موجود متغیرهای بسیار زیادی بر این تعارض و شدت آن دخیلند. این بررسی بر آن است تا ارتباط بین الگوهای تصمیم گیری و نیز توزیع منابع درون گروه را با شدت تعارض های درون گروهی کنکاش نماید. جامعه ی آماری این مطالعه کلیه ی اعضای هیأت علمی گروه های آموزشی دانشگاه های بوعلی سینای همدان و کردستان است که به روش پیمایشی مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج این بررسی نشان می دهد که هرچه الگوی تصمیم گیری در گروه غیرمشارکتی و از بالا به پایین باشد، تعارض بیشتر می شود. همچنین یافته ها نشان می دهد به هر میزان توزیع منابع در گروه (پایان نامه ها، دروس و واحدها و نظایر آن) نامناسب و تبعیض در عملکردها وجود داشته باشد شدت تعارض ها نیز بالاتر می رود.