مجلس سنا

ایجاد و تاًسیس مجلس شورای اسلامی بدون توجه به کارکردهای خاص و نحوه ویژه گزینش اعضای آن که از فلسفه و ماهیت شکل گیری مجالس عالی در طی ادوار مختلف منبعث شده صرفاً به بروکراسی و تعدد نهادهای تصمیم گیر فاقد اثر خواهد انجامید. این فرایند نه تنها نمی تواند نیازها و خلاءهای امروز کشور را تأمین نماید بلکه ساختار تقنینی نظام جمهوری اسلامی ایران را کند و فربه تر می کند. چه بسا موجب اطاله قانونگذاری و تأخیر در روند توسعه و تکامل کشور نیز می شود. در حقوق انتخابات، چگونگیِ نامزدی در انتخابات مستلزم شرایطی است و یکی از مهم ترین موضوعاتِ نظام های انتخاباتی، «شرایط داوطلبان انتخابات» است. این وضعیت بیانگر اهمیت موضوعِ شرایط داوطلبان انتخابات است. نگاهی به منظومه انتخاباتی مجلس شورای اسلامی ایران گویای آن است که قانون گذاران هر شرایطی را برای نامزدهای انتخابات مجلس پیش بینی کرده اند. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی تلاش کرده اند تا به بررسی الگوی پینشهادی برای گزینش بهتر نمایندگان ارائه دهد. نخست اینکه نظام انتخاباتی ایران در مورد داوطلبان، توأمان دو شرطِ عینی» نظیر شرط سن و شرط ذهنی» مانند اعتقاد به اسلام را تعیین کرده است؛ دوم، نظام حقوقی ایران با شناسایی شرط داشتن مدرک تحصیلی نسبت به برخی از کشورهای دیگر پیشتاز است. یافته های این پژوهش حاکی از این است که از طریق بسترسازی برای ورود اهل هنر، فن و علم به مجلس می توان زمینه را برای توسعه همه جانبه کشور و ایجاد یک مجلس شورای اسلامی کارآمد فراهم ساخت. اهداف پژوهش: بررسی نحوه عضویت در مجلس شورای اسلامی ایران. بررسی الگوی پیشنهادی عضویت اصحاب علم، فن و هنر در مجلس شورای اسلامی و مجلس سنا. سؤالات پژوهش: فرایند و ماهیت عضویت در مجلس شورای اسلامی در ایران چگونه است؟ از طریق چه الگویی می توان زمینه را برای عضویت اصحاب علم، فن و هنر در قوه مقننه فراهم ساخت؟

از جمله تغییر و تحولاتی که در دهه های اخیر در حوزه سیاسی و اجتماعی در ایران به وجود آمد، تغییر در میزان حضور و مشارکت سیاسی اجتماعی زنان بوده است و انتظار می رود با افزایش توانمندی ها و ارتقای سطح تحصیلات زنان و افزایش تعاملات در سطح بین الملل، حضور زنان در حوزه قدرت سیاسی اجتماعی، به ویژه در قوه مقننه، دو چندان شود. این پژوهش با تأکید بر اهمیت مشارکت سیاسی زنان در توسعه و پیشرفت کشور، با رویکردی مقایسه ای تحلیلی درصدد ارزیابی میزان مشارکت و حضور زنان در قوه مقننه از قبل تا بعد از انقلاب اسلامی بوده است. یافته های این مطالعه نشان می دهد مشارکت سیاسی زنان از دوران پهلوی تا انقلاب اسلامی ایران شاهد فراز و نشیب هایی بوده است و به رغم پیشرفت های علمی و کسب تجارب سیاسی اجتماعی زنان، هنوز تا بهره مندی مناسب از توانمندی آن ها در ساختار مدیریتی کشور فاصله وجود دارد و به نظر می رسد مشارکت آن ها در این سطح، نیازمند ایجاد انگیزه و برطرف کردن موانع پیش روست.