مصرف کننده

در حال حاضر، مصرف لوکس و ارزش های لاکچری در بین مصرف کنندگان ورزشی در دو دهه گذشته به طور باورنکردنی افزایش یافته و فضای ورزش به خصوص در حوزه ورزش فراغتی را از ماهیت اصلی خود دور کرده است. در این راستا این تحقیق کیفی با هدف آسیب شناسی نفوذ ارزش های لاکچری در ترجیح مصرف کنندگان کالای ورزشی (کفش و پوشاک) انجام شد. بدین منظور از روش نظریه داده بنیاد (گراندد تئوری) و رویکرد استراوس و کوربین برای تحلیل یافته ها استفاده شد. نمونه گیری پژوهش به شیوه نظری و گلوله برفی صورت گرفت و منابع گردآوری داده ها شامل، منابع علمی و 18 مصاحبه ی عمیق و نیمه ساختاریافته (8 نفر از اساتید دانشگاه، متخصصان مدیریت ورزشی، مدیریت برند و رفتار مصرف کننده و 10 نفر ورزشکار و مربی باشگاه) بود. قبل از تحلیل داده ها، از معیارهای قابلیت اعتماد تحقیقات کیفی برای بررسی روایی و از روش توافق دو کدگذار و کدگذاری پژوهشگر در یک فاصله زمانی مشخص برای بررسی پایایی استفاده شد. تحلیل داده ها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام گردید. نتایج نشان داد عوامل علی شامل عوام شخصی، عوامل بین فردی و عوامل ارزشی لاکچری، عوامل زمینه ای شامل شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، شرایط مداخله گر شامل محیط ورزشی و ویژگی های جمعیت شناسی، شبکه های اجتماعی مجازی، محیط ورزش و رسانه های جمعی، استراتژی ها شامل مصرف گرایی کاذب، تغییر اولویت های ورزشی و مجازی گردی افراطی و پیامدها شامل پیامدهای فرهنگ ورزش، فردی، اجتماعی، اقتصادی در قالب پارادایم کدگذاری تعیین شدند.

هدف پژوهش حاضر تحلیل عوامل مؤثر بر ترجیح برند کالاهای ورزشی با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی بود. این تحقیق از لحاظ روش و هدف، پیمایشی و کاربردی است. جامعه آماری تحقیق مشتریان فروشگاه های کالای ورزشی شهر تبریز است. با توجه به نامحدود بودن جامعه، 384 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه ترجیح برند سمیعی نصر و همکاران (1390)، با تأیید روایی و پایایی بود. به منظور شناسایی عوامل ترجیح از روش تحلیل عاملی تأییدی و برای اولویت بندی مؤلفه ها از فرایند تحلیل سلسله مراتبی و از نرم افزارهای expert choice 11 و Lisrel استفاده شد. نتایج نشان داد مؤلفه های خلاقیت، متمایز بودن، کیفیت ادراک شده، معروفیت، اصل حقیقت گویی، تداعی و جلب توجه کردن برند با بارهای عاملی بالاتر از 0/6 جزو عوامل مؤثر بر ترجیح برند کالای ورزشی اند. همچنین نتایج تحلیل سلسله مراتبی نشان داد که تفاوت معناداری بین اولویت بندی و وزن دهی عوامل ترجیح وجود دارد؛ کیفیت ادراک شده، متمایز بودن و خلاقیت برند به ترتیب با وزن های 0/225، 0/218 و 0/177 مهم ترین عوامل اثرگذار بر ترجیح برند هستند. در نتیجه توجه به عوامل مؤثر ترجیح برند می تواند تولید کنندگان را در تولید کالای ورزشی متناسب با نیازهای و علایق مصرف کنندگان یاری رساند.

هدف پژوهش حاضر، آزمون مدل قصد خرید مصرف کنندگان ورزشی با رویکرد سلسله مراتبی ارزش- نگرش- رفتار بود. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت از نوع تحقیقات توصیفی- علی است. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان رشته تربیت بدنی تشکیل دادند. داده های مورد نیاز با استفاده از مقیاس محقق ساخته ارزش های مصرف کننده- ویژگی های درک شده محصول و مقیاس های استانداردشده نگرش نسبت به برند، نگرش نسبت به کالا و قصد خرید لی و همکاران (2013) گردآوری شدند. روایی ابزار اندازه گیری با استفاده از روش روایی محتوا (0/62CVR>) و پایایی آن به وسیله آزمون آلفای کرونباخ (0/792=α) بررسی شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و LISREL استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد ارزش های مصرف کننده و ویژگی های درک شده محصول بر شکل گیری نگرش نسبت به برند و کالا تأثیر مثبت و معناداری داشتند و نگرش نسبت برند بر شکل گیری نگرش نسبت به کالا تأثیر مثبت و معناداری داشت. همچنین متغیر نگرش نسبت به کالا تأثیر مثبت و معناداری بر قصد خرید مصرف کنندگان ورزشی داراست. مدل پیشنهادی تحقیق نیز از برازش مطلوبی (0/0008RMSEA=) در جامعه مورد نظر برخوردار بود.

مقدمه: این تحقیق با هدف شناسایی مؤلفه های بازاریابی هیجانی مؤثر بر رفتار مصرف کنندگان پوشاک ورزشی کودکان انجام شد.روش پژوهش: پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق پژوهشی کیفی- کمی محسوب می شود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل تمامی اسناد علمی در ارتباط با بازاریابی هیجانی مؤثر بر رفتار مصرف کننده بود که از بین آنها 98 سند علمی معتبر به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در بخش کمی نیز نمونه آماری شامل 10 نفر از خبرگان حوزه مدیریت بازاریابی بود که به شیوه ای هدفمند گزینش شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی شامل فیش برداری از نکات مهم و ثبت آنها در فیش های گردآوری داده بود و در بخش کمی نیز از پرسشنامه استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها در بخش کیفی از روش تحلیل محتوا به شیوه استقرایی و در بخش کمی برای سطح بندی مؤلفه های شناسایی شده از مدلسازی ساختاری- تفسیری، استفاده شد.یافته ها: در مجموع طی فرآیند تحلیل محتوای متون علمی 111 کد اولیه، 12 زیرمقوله و 3 مقوله اصلی برای بازاریابی هیجانی شناسایی شدند. این مؤلفه ها با استفاده از مدلسازی ساختاری- تفسیری سطح بندی شدند که در بالاترین سطح شناخت ارزش های مصرفی مخاطبان و ویژگی های محصول قرار داشتند که دارای قدرت نفوذ زیاد و وابستگی کم بودند. در پایین ترین سطح نیز پیامدهای مثبت و منفی بازاریابی هیجانی قرار داشتند که دارای قدرت نفوذ کم و وابستگی زیاد بودند.نتیجه گیری: به طور کلی صنعت پوشاک ورزشی کودکان می توان با برانگیختن ارزش های لذت جویانه هنگام خرید، توجه به هنجارهای ذهنی مصرف کننده، طراحی هیجانی لباس کودکان با تمرکز بر رنگ و بسته بندی لباس، تبلیغات هیجانی به ویژه از طریق تلویزیون و رسانه های اجتماعی، بر تصمیم مصرف کننده به خرید تأثیر مثبتی گذاشت.

امروزه دستگاه های تلفن همراه به یکی از ویژگی های اصلی زندگی مدرن تبدیل شده است و سازندگان تلفن های همراه با ارائه امکانات بیشتر، موجبات آسانی ارتباطات را در عصر جدید فراهم کرده اند. سازمان ها و شرکت ها نیز برای معرفی محصولات خود به طور فزاینده ای از اپلیکیشن های اختصاصی تلفن همراه استفاده می کنند تا هرچه بیشتر بتوانند ارتباطات خود را با مصرف کنندگان و مشتریان حفظ کنند. تولید اپلیکیشن های مختلف یکی از این راه های حفظ ارتباطات است و با توجه به سرعت پیشرفت قابلیت های آن در بین شرکت ها، هنوز در ادبیات بازاریابی چهارچوبی جامع برای چگونگی ایجاد ارزش در اپلیکیشن های برندشده، هم برای مصرف کنندگان و هم شرکت ها، طراحی نشده است. این مطالعه به بررسی اثر انگیزه های سودگرایانه، لذت جویانه و اجتماعی بر کیفیت برند ازطریق ارزش استفاده در اپلیکیشن اسنپ فود در شهر اصفهان پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش شامل ۳۸۴ نفر است. در این پژوهش از پرسش نامه های ارزش ویژه برند (مدل آکر)، بررسی نیازهای مشتریان و نوآوری بر محصولات بهره گرفته شده است. روش پژوهش میدانی و کتابخانه ای بود که از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ جمع آوری اطلاعات، از نوع توصیفی استنباطی بود. این پرسش نامه توسط نرم افزار اس پی اس اس ۲۲ تحلیل و بررسی شد. مقدار آزمون KMO 0/962 بود که در یافته های پژوهش نشان داد ارتباط معناداری بین این ابعاد با یکدیگر و کاربران اپلیکیشن های تلفن همراه وجود داشت.

مقدمه: امروزه حمایت از مصرف کننده با وضع ضوابط ماهوی تنها بخشی از چالش های قراردادهای مصرف کننده را پوشش می دهد، این در درحالی است که توجه به قواعد صلاحیت بین المللی دادگاه ها در دعوای مربوط به قراردادهای الکترونیکی مصرف کننده نیز ضرورت دارد. مقاله حاضر به بررسی قواعد صلاحیت بین المللی دادگاه ها در حقوق اتحادیه اروپا و حقوق ایران در دعاوی الکترونیکی مصرف کننده می پردازد. پرسش این است که چنانچه مصرف کننده مقیم ایران بخواهد در خصوص قرارداد الکترونیکی علیه تاجر مقیم یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا اقامه دعوا کند، مطابق حقوق اتحادیه اروپا و حقوق ایران دادگاه چه کشور یا کشورهایی صلاحیت دارند؟ و یا بالعکس در وضعیتی که مصرف کننده مقیم یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا بخواهد علیه تاجر مقیم یک کشور غیر عضو اتحادیه اقامه دعوا کند دادگاه یا دادگاه های صالح کدام اند؟ روش ها: در نگارش این اثر از روش پژوهش توصیفی-تحلیلی با رویکرد تطبیقی در دو نظام حقوقی ایران و اتحادیه اروپا استفاده شده است. با این توضیح که در این نوشتار با تکیه بر قواعد موجود در دو  نظام حقوقی مورد مطالعه و مقایسه آن ها با یکدیگر به نقد و ارزیابی آن ها نیز پرداخته شده است تا نقاط قوت و ضعف این دو نظام حقوقی در موضوع این پژوهش روشن شود. همچنین در این بررسی از آرای صادره اروپایی در این زمینه نیز استفاده شده است. روش جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای است. یافته ها: در حقوق ایران در خصوص صلاحیت بین المللی دادگاه های ایران در دعاوی مصرف کننده علیه تاجر مقرره ای وضع نشده است؛ لذا قاضی ایرانی باید به قواعد صلاحیت داخلی دادگاه ها مراجعه کند. در اتحادیه اروپا بر اساس بند 3 ماده 17 مقررات بروکسل یک جدید 2012، چنانچه تاجری فعالیت های حرفه ای و تجاری اش را به محل اقامت مصرف کننده «هدایت» و یا این گونه فعالیت ها را در محل اقامت وی «دنبال» کند، اگر مصرف کننده بخواهد دعوایی علیه تاجر اقامه نماید، بر اساس بند 1 ماده 18 مقررات مزبور در خصوص دادگاه صالح چند فرض متصور است: الف. در فرض نخست، چنانچه، مصرف کننده و تاجر هر دو مقیم کشورهای عضو اتحادیه باشند، مصرف کننده می تواند در محل اقامت خود یا تاجر علیه وی اقامه دعوا کند. همچنین در این حالت فرض دومی متصور است: تاجر علاوه بر اقامت در یک کشور عضو اتحادیه، دارای شعبه، مؤسسه یا نمایندگی در یکی دیگر از کشورهای عضو اتحادیه باشد. مصرف کننده در این موقعیت حق انتخاب بیشتری دارد و می تواند با در نظر گرفتن محل شعبه، نمایندگی یا مؤسسه تاجر، علاوه بر طرح دعوا در محل اقامت خود یا تاجر، در محل شعبه یا نمایندگی یا مؤسسه ای که با آن قرارداد منعقد کرده، اقامه دعوا کند. ب. در فرض دوم، مصرف کننده (خواهان) مقیم کشور عضو اتحادیه و تاجر (خوانده) مقیم کشور ثالث است و شعبه، مؤسسه یا نمایندگی در هیچ یک از کشورهای عضو اتحادیه اروپا ندارد. بر اساس بند ۱ ماده ۱۸ مقررات بروکسل یک جدید 2012 مصرف کننده -صرف نظر از محل اقامت تاجر- می تواند در دادگاه های کشور محل اقامت خود اقامه دعوا کند. ج. در فرض سوم، تاجر در یک کشور عضو اتحادیه مقیم است اما مصرف کننده مقیم کشور ثالث (کشور غیرعضو اتحادیه) است. مصرف کننده ای که مقیم کشوری از اعضای اتحادیه نیست، مورد حمایت مقررات بروکسل یک جدید نیست. چنین مصرف کننده ای باید بر اساس ماده 4 مقررات بروکسل یک جدید 2012 که قاعده اصلی صلاحیت یعنی دادگاه محل اقامت خوانده را وضع کرده است به موجب قواعد ملی صلاحیت دادگاه ها در کشور محل اقامت تاجر علیه وی اقامه دعوا کند. نتیجه گیری: قانون گذار اتحادیه اروپا برخلاف قانون گذار ایرانی به محل انعقاد قرارداد و اجرای تعهد در تعیین دادگاه صالح در دعاوی ناشی از قراردادهای الکترونیکی مصرف کننده بی اعتنا است. رویکرد دو نظام حقوقی به ضابطه محل اقامت خواهان (مصرف کننده) متفاوت است. مناسب است قانون گذار ایرانی معیار محل اقامت خواهان را با رعایت شرایطی به عنوان ملاک تعیین صلاحیت دادگاه ایرانی بپذیرد؛ والا معیار مزبور، کارایی چندانی برای مصرف کننده ایرانی به عنوان خواهان دعوا نخواهد داشت.