رابطه معلم - شاگرد

هدف از این پژوهش تدوین و بررسی مدلی درباره تاب آوری تحصیلی بر اساس شایستگی تحصیلی و با میانجی گری رابطه معلم-شاگرد انجام گرفت. روشپژوهش از نوع همبستگی است و جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر و پسر 11 تا 13 ساله منطقه 6 شهر تهران بود که در مقاطع تحصیلی ششم، هفتم و هشتم مشغول به تحصیل بوده و تعداد 300 نفر از آن ها با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه تاب آوری تحصیلی، پرسش نامه رابطه معلم - شاگرد و پرسش نامه شایستگی تحصیلی بود. یافته ها تأثیر کل شایستگی تحصیلی بر تاب آوری تحصیلی و رابطه معلم - شاگرد در سطح 01/0 و تأثیر کل رابطه معلم - شاگرد بر تاب آوری تحصیلی در سطح 01/0 معنادار شد. از این مدل ساختاری می توان برای پیش بینی و مداخله در مورد تاب آوری تحصیلی دانش آموزان نوجوان بهره جست تا از مصائب احتمالی ناشی از ضعف تاب آوری تحصیلی جلوگیری شود.

مقدمه و هدف: مهارت های اجتماعی در کارکرد اجتماعی، تحصیلی و موفقیت دانش آموزان مهم می باشد و نقش حائز اهمیتی در اجتناب یا بازداری واکنش های دیگران ایفا می کند. هدف از اجرای پ ژوهش بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان شهر تهران بود. روش: با روش پژوهشی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون از بین کلیه دانش آموزان پایه دوم دبیرستان دختران منطقه 18 شهر تهران که مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 94-93 بودند تعداد 30 نفر از دانش آموزان پایه دوم از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابتدا بر روی دو گروه پرسش نامه معلم-شاگرد مورای زوویچ (2010) اجرا شد، و معدل نوبت اول افراد مشخص شد، سپس بر گروه آزمایش برنامه آموزشی مهارت های اجتماعی طی هشت جلسه یک ساعته انجام و گروه کنترل هیچ برنامه آموزشی دریافت نکردند، در پایان مجددا پرسشنامه معلم-شاگرد مورای زوویچ اجرا و معدل نوبت دوم مقایسه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس (ANCOVA) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد، رابطه معلم_شاگرد و پیشرفت تحصیلی، گروه آزمایش از دانش آموزان که تحت تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی قرار گرفته اند نسبت به گروه کنترل، بیشتر است. از یافته های این پژوهش می توان برای بهبود پیشرفت تحصیلی و بهبود رابطه معلم-شاگرد دانش آموزان استفاده کرد. نتیجه گیری: هدف همه ی فعالیت های آموزشی بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است که در سایه آموزش مهارت های اجتماعی می-تواند افزایش معناداری داشته باشد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در هویت اجتماعی و رابطه معلم و شاگرد است. مطالعه حاضر یک پژوهش مقطعی با رویکرد توصیفی تحلیلی بود که به صورت پیمایشی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه در استان خراسان جنوبی بودند که در سال تحصیلی 1398-1397 مشغول به تحصیل بودند. نمونه گیری به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انجام شد. ابتدا در هر شهرستان به روش خوشه ای، چند مدرسه متوسطه اول به صورت تصادفی انتخاب شد، سپس بعد از دریافت مجوز، با مراجعه به دفتر آموزش هر مدرسه و بر اساس لیست دانش آموزان، افراد به روش نمونه گیری طبقه ای و به صورت تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. حجم نمونه پژوهش برابر با 200 نفر می باشد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه استاندارد استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی شی، لو، یانگ، لی و کای (2014)، پرسشنامه رابطه معلم- شاگرد مورای و زوویچ (2010) و پرسشنامه هویت اجتماعی کاروانی (2014) بود. برای سنجش همبستگی متغیرها در صورت برقراری فرض نرمالیتی از معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با هویت ملی، قومی، مذهبی و جهانی دانش آموزان دختر متوسطه اول استان خراسان جنوبی ارتباط مثبت و معنی داری دارد. همچنین بین استفاده از شبکه های اجتماعی و رابطه معلم- شاگرد رابطه معناداری وجود دارد

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه آموزش معلمان در راهبردهای مدیریت کلاس درس بر پیامدهای هیجانی و انگیزشی دانش آموزان بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان دارای سابقه زیر 10 سال و دانش آموزان کلاس های درس آن ها در دوره دوم (پایه های چهارم تا ششم) مدارس ابتدایی شهر سمنان در سال تحصیلی(98-97) بود. شرکت کنندگان در برنامه مداخله40 نفر از معلمان و دانش آموزان کلاس درسشان بودند که به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برنامه مداخله آموزش مدیریت کلاس برای معلمان گروه آزمایش طی 15 جلسه دو ساعته اجرا شد و معلمان گروه کنترل برنامه مدیریت سنتی را اجرا کردند. کلیه دانش آموزان در کلاس های درس هر دو گروه آزمایش و کنترل پرسشنامه ارتباط معلم-شاگرد مورای و زویچ (2010) و پرسشنامه هیجان تحصیلی پکران (2006 ) را تکمیل کردند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس اندازه های تکراری چند متغیری با کمک نرم افزارspss21 انجام شد. یافته ها نشان داد توانمندسازی معلمان در مدیریت کلاس درس نقش مهمی در بهبود مهارت های ارتباطی معلم و دانش آموز و افزایش هیجانات تحصیلی مثبت در دانش آموزان دارد. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود دوره های مهارت های مدیریت مؤثر کلاس درس در برنامه های آماده سازی معلمان گنجانده شود.