مهارت های مربیگری

هدف تحقیق حاضر، تدوین چارچوب توسعه ویژگی های رفتاری برای سطوح مربیگری در ایران است. روش تحقیق اکتشافی و از لحاظ جمع آوری داده ها از روش آمیخته کمی و کیفی استفاده شده است. جامعه آماری شامل تمام متخصصان حوزه آموزش در فدراسیون های ورزشی و وزارت ورزش و جوانان به تعداد 300 نفر بودند. در بخش کیفی با توجه به روش نمونه گیری گلوله برفی و هدفمند 18 نفر انتخاب و مصاحبه تا دستیابی به اشباع نظری انجام شد. در بخش کمی نیز بر اساس جدول مورگان 217 نفر به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته حاصل از مصاحبه بخش کیفی تحقیق بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط متخصصین مربوطه رسید و روایی سازه آن با روش تحلیل عاملی اکتشافی تائید شد. پایایی آن نیز در یک مطالعه مقدماتی بر روی 30 نفر از  اعضای جامعه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ تائید شد. تحلیل داده ها با روش های آمار توصیفی و استنباطی به کمک بسته های آماری SPSS و AMOS نسخه 23 انجام شد. یافته ها نشان داد 11 عامل مؤثر بر توسعه دانش و مهارت های کاربردی برای سطوح مربیگری در ایران شامل عوامل آموزشی، مدیریتی، دانش افزایی، ساختاری، نظارت و کنترل، تجهیزات و تکنولوژی، حقوقی، فردی، بومی سازی، تبلیغات و رسانه و استعدادیابی و پایه وجود دارد که همگی از نقش معناداری در توسعه ویژگی های رفتاری برای سطوح مربیگری برخوردار بودند. همچنین، مدل توسعه دانش و مهارت های کاربردی برای سطوح مربیگری در ایران از برازش مناسبی برخوردار بود و می تواند مورد استفاده دست اندرکاران مربیگری در ایران قرار گیرد.

هدف - هدف این مقاله بررسی تأثیر مداخله آموزشی ، به منظور توسعه و ترغیب استفاده از مهارتهای مربیگری در یک سازمان غیر انتفاعی کوچک و ارزیابی عوامل مؤثر بر این تأثیر ،می باشد.  طراحی / روش شناسی / رویکرد - این برنامه ، به بررسی اثرات آن و عوامل مؤثر بر تأثیر گذاری آن از طریق ارزیابی و بازخورد مداوم و از طریق اطلاعات جمع آوری شده از یک گروه متمرکز و مصاحبه های یک به یک با شرکت کنندگان در مورد نتیجه برنامه ، می پردازد. یافته ها - این برنامه دارای مزایای فردی و سازمانی از جمله مهارتهای تقویت شده در برقراری ارتباط و حل مسئله و درک بهتر طیف وسیعی از مشکلات مؤثر بر سازمان است. عواملی که این مزایا را به وجود می آورند شامل مشارکت مدیران ارشد در برنامه و روش های مربیگری بود که روی مسائل واقعی محل کار متمرکز بودند. عوامل محدود کننده این مزایا شامل فقدان بیان شفاف در مورد اهداف برنامه است.  محدودیت ها / پیامدهای تحقیقاتی – این مطالعه مربوط به یک برنامه در یک سازمان خاص است و یافته ها ممکن است تعمیم پذیر نباشند. مفاهیم عملی - از طریق آموزش مهارت های مربیگری به افراد ، می توان مهارت های لازم برای مشاغل مشارکتی(تعاونی) و حل مسئله را تقویت کرد. یک برنامه آموزشی سازمانی در زمینه مهارت های مربیگری می تواند طیف وسیعی از مسائل سازمانی را تحت تأثیر قرار دهد و توانایی کنترل این مسائل را ممکن می سازد.