یادگیری دانش آموزان

هدف: با توجه به شیوع بیماری کرونا ویروس ۲۰۱۹ و لزوم فاصله گذاری اجتماعی، آموزش مجازی و برگزاری امتحانات به صورت آنلاین، جایگزین آموزش حضوری شده است؛ بنابراین شیوع کرونا سبب شد تا در بسیاری از کشورها به آموزش مجازی (الکترونیکی) به عنوان یک ضرورت توجه شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر آموزش مجازی بر یادگیری دانش آموزان است. روش شناسی پژوهش: در این تحقیق اطلاعات کتابخانه ای با بهره گیری از متون علمی مکتوب و الکترونیکی جمع آوری شدند. همچنین، محقق به منظور بررسی دیدگاه و نظر معلمان به یادگیری دانش آموزان در آموزش مجازی پرسشنامه ای با 55 سوال و 15 مولفه در نظر گرفته است. در این مطالعه مدارس مقطع متوسطه اول شهر بیرجند موردنظر قرار گرفته است و ۲۴۰ نفر از دبیران و معلمان به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات پرسشنامه اینترنتی بوده و نمونه گیری به صورت تصادفی انجام شده است. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزارهای SPSS و PLS استفاده شده است. یافته ها: تحلیل ها نشان می دهد که آموزش مجازی بر یادگیری دانش آموزان تاثیر معنی داری ندارد (05/0 ≤ P). بااین وجود آموزش مجازی بر رشد اعتقادی و بالندگی اخلاقی، تربیت اقتصادی و حرفه ای، رشد علمی و فناوری، تربیت اجتماعی و سیاسی، تربیت زیستی و بدنی، نقش معلم، فضای آموزش و ارزشیابی تاثیر منفی و بر تناسب محتوا و منابع، نقش خانواده و محیط، نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات و ابزارهای هوشمند، نقش مواد آموزشی و زمان آموزش تاثیر مثبت دارد. به نظر می رسد باوجود مزیت های آموزش مجازی در مقابل آموزش حضوری، آموزش مجازی تاثیری بر یادگیری دانش آموزان ندارد و بهترین روش آموزشی به صورت ترکیبی از هر دو روش می باشد. اصالت/ارزش افزوده علمی: با توجه به این که در شرایط اپیدمی ویروس کرونا کلاس های آموزشی به صورت مجازی برگزار می شود و دانش آموزان این روش آموزشی را تجربه می کنند؛ لذا بررسی تاثیر آموزش مجازی بر یادگیری دانش آموزان مهم و ضروری به نظر می رسد. این مقاله به بررسی تاثیر آموزش الکترونیکی بر مولفه های مختلف یادگیری دانش آموزان می پردازد. نتایج این پژوهش برای کارشناسان آموزش وپرورش، معلمان و مدیران مدارس قابل استفاده است.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر محیط آموزشی بر میزان یادگیری دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر سوق در استان کهگیلویه وبویر احمد است. روش این پژوهش با توجه رویکرد کمی، با توجه به هدف کاربردی و به روش توصیفی - همبستگی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه دانش آموزان دختر و پسر مدارس ابتدایی شهر سوق که در سال تحصیلی 1402-1401 مشغول تحصیل بودند و تعداد آن ها 700 نفر است.برای تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان تعداد 248 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه یادگیری دانش آموزان و پرسشنامه محیط آموزشی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Spssو از آمار توصیفی(فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی(رگرسیون خطی) استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین محیط آموزشی (فضا و امکانات و منابع انسانی) و یادگیری دانش آموزان تأثیر معناداری وجود دارد.