رهبران جنبش های اجتماعی

در این مقاله به موضوع بازنمایی ویژگی های رهبران جنبش های اجتماعی در فیلم های سینمایی (شجاع دل، گاندی، ماندلا: راه طولانی به آزادی، درباره چه) پرداخته می شود. جنبش اجتماعی با هدف دگرگونی اجتماعی یا تغییر بخشی از آن اجتماع صورت می گیرد و معمولاً زمانی شکل می گیرد که شیوه ی توزیع قدرت، قوانین جامعه یا تصمیم اتخاذ شده از سوی سیاست گذاران و کسانی که در رأس قدرت اند نتوانند مسائل عمده ی جاری را حل و نیازهای اکثریت اعضای جامعه را برآورده سازند و در این میان سینما ابژه های پژوهش جامعه شناختی را ابداع، تفسیر و در واقع جامعه را به نمایش می گذارند. در این مقاله نویسنده با رویکرد کیفی و با بهره گیری از روش نشانه شناسی چارلز سندرس پیرس و با نظریه کنش جمعی چارلز تیلی و نظریه تئوری رهبری می خواهد به این تحلیل برسد که فیلم های سینمایی تا چه حد در بازنمایی ویژگی های رهبران جنبش های اجتماعی مؤثر خواهد بود. یافته های تحقیق حاکی از آن بودند که معناهایی که در فیلم ها بازنمایی شده اند نشان می دهند: نقش رهبران در جنبش های اجتماعی جنبه ی حیاتی دارد، آن ها مشوق مسئولیت پذیری و سازمان دهنده ی منابع اند، فرصت ها را باز می شناسند و زمینه های آن را فراهم می آورند، به تدوین استراتژی می پردازند، خواست ها را مطرح می کنند و بر نتایج امور تأثیر می گذارند.