غذای محلی

خوردن یک نیاز فیزیکی و همچنین یک فعالیت فرهنگی و اجتماعی است. تقاضای گردشگران به غذاهای محلی در سطوح مختلفی از نیازها اتفاق می افتد. بنابراین در مورد نحوه ی برخورد گردشگران نسبت به مصرف مواد غذایی محلی تفاوت وجود دارد. لذا، هدف تحقیق حاضر، بررسی عوامل مؤثر بر تقاضای غذای محلی در جذب گردشگران غذایی به مقصد گردشگری به منظور بخش بندی بازار گردشگری متناسب با نیازهای گردشگران علاقه مند به غذای محلی به عنوان یک جاذبه است. در این پژوهش جهت بررسی عوامل مؤثر بر تقاضای غذای محلی در جذب گردشگران غذایی، پرسشنامه ی محقق ساخته با 26 معرف و در مقیاس نقطه ای طیف لیکرت تهیه و در بین گردشگران موجود در این شهر در تابستان 1398 پخش شد و شیوه ی انتخاب افراد نمونه به صورت نمونه گیری تصادفی در دسترس بود و در مدت یک ماه 100 پرسشنامه تکمیل گردید که از این تعداد 85 مورد برای استفاده مناسب بود؛ پایایی و روایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید و به روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد کمترین مربعات جزیی (PLS-SEM) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. متغیرهای مدل بررسی عوامل مؤثر بر تقاضای غذای محلی در جذب گردشگران غذایی از جمع بندی مطالعات پیشین استخراج شد. نتایج نشان داد که در مدل بررسی عوامل مؤثر بر تقاضای غذای محلی در جذب گردشگران غذا عوامل انگیزشی، عوامل جمعیت شناختی و عوامل روان شناختی به ترتیب با مقادیر ضرایب مسیر 130/0، 613/0، 338/0 و تقاضای غذای محلی با مقدار ضریب مسیر 252/0، در تمامی فرضیه ها مثبت بوده و نشان گر اثر مستقیم بر متغیرهای وابسته پنهان

  پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر گردشگری غذای محلی بر تجربه گردشگرها با نقش میانجی منافع ادراکی گردشگری انجام شد. شناسایی تنوع غذای محلی و تأثیرگذاری آن بر تجربه گردشگران از انگیزه های اصلی انجام پژوهش حاضر بود. پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی است و از نظر روش پیمایشی و به لحاظ ماهیت نیز پژوهشی توصیفی می باشد. بعد از تنظیم اهداف و سؤالات پژوهش، پرسشنامه ای مرکب از 21 سؤال تهیه و تنظیم شد و میان جامعه آماری توزیع گردد. برای محاسبه پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید و پایائی پرسشنامه بسیار مطلوب ارزیابی گردیده است. جامعه آماری مورد مطالعه ، کلیه گردشگرانی هستند که از شهر رشت در سال 1399 بازدید کرده بودند. باتوجه به نامعین بودن این مشتریان، براساس فرمول کوکران در سطح خطای 5% تعداد 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری، تصادفی بود. برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده و برای تعیین روابط بین متغیرها نیز از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری بهره گرفته شده است. همچنین تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و SMART PLS صورت گرفت. نتایج نشان داد؛ غذای محلی بر تجربه گردشگر ها با نقش میانجی منافع ادراکی گردشگر ها تأثیر معنی دار و مثبت دارد. غذای محلی بر منافع ادراکی گردشگری تأثیر معنی دار و مثبت دارد. غذای محلی بر تجربه گردشگر ها تأثیر معنی دار و مثبت دارد. منافع ادراکی گردشگرها بر تجربه گردشگرها تأثیر معنی دار و مثبت دارد.

هدف: گردشگری امروزه یکی از محورهای اصلی حوزه های اقتصادی،سیاسی،فرهنگی و اجتماعی است و توجه به آن یک ضرورت اصلی است.این پدیده دارای ابعاد مختلف است. هدف این تحقیق بررسی یکی از ابعاد گردشگری یعنی گردشگری غذا است. البته این بعد دارای مسایل متنوعی بوده و سعی این نگارش آن است تا نگرش گردشگران را نسبت به غذای محلی در استان مازندران مورد بررسی قرار دهد. مواد و روشها: روش تحقیق با رویکرد کمی به روش پیمایشی انجام گرفته. جامعه آماری شامل 105 نفر از گردشگرانی است که در رستوران های محلی انتخاب شدند. برای بررسی نگرش گردشگران نسبت به غذای محلی ، ترکیبی از پرسشنامه های محقق ساخته و پرسشنامه استانداردشده استفاده شده است. برای تنظیم پرسش نامه از نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد غذای محلی می تواند نقش عمده ای در گرایش گردشگران به سفر داشته باشد و برای اقتصاد محلی و حفظ فرهنگی محلی بسیار کارامد است. گردشگران غذا را به عنوان فاکتور اصلی سفر می دانستند و ابراز کردند که تجربه غذای محلی نوعی ار فعالیت آن ها در ورود به فرهنگ محلی-بومی است. در واقع با بکار گیری غذا می توان موجب ارتقای گردشگری در بعد غذا شده و

دانش بومی علمی بر پایه تجربه بومیان و سازگار با زیست بوم خاص خود می باشد که کاربرد صحیح آن بخشی از نیازهای انسانی را برطرف می نماید. ثبت این دانش غالبا بر دوش مردم نگاران است. یکی از زمینه های مهم در پژوهش های مردم نگارانه ثبت دانش بومیان در زمینه نحوه طبخ غذا با استفاده از گیاهان خودروی مرتعی در محل سکونت آن ها است. این پژوهش با هدف جمع آوری دانش بومی مردم منطقه گوغر بافت در زمینه طبخ انواع غذاهای محلی با استفاده از گیاهان خودرو مرتعی انجام شده است. روش اصلی در این تحقیق، اطلاعات یابی به شیوه مستقیم و جمع آوری داده های خام بود. در همین راستا از تابستان 1398 تا پایان بهار 1399، به دفعات به منطقه مورد مطالعه مراجعه شد و دانسته های سنتی مردم گردآوری گردید. روش های جمع آوری اطلاعات در این تحقیق شامل مصاحبه آزاد، مصاحبه نیمه ساختار یافته و مشاهده مشارکتی بوده است. مصاحبه ها به صورت هدفمند از خبرگان محلی منطقه صورت پذیرفت که شناسایی آن ها به صورت روش گلوله برفی انجام شد. در این پژوهش 15 گیاه که در طبخ خوراک های سنتی و محلی به کار برده می شد شناسایی گردید. با استفاده از این گیاهان، مردم محلی 20 غذای مختلف را تهیه می کردند. بنابراین با توجه به گستردگی تنوع فرهنگی و اقلیمی موجود در کشور، گنجینه عظیمی از دانش مربوط به نظام های غذای بومی حاصل از گیاهان خودروی مرتعی وجود دارد که ثبت، بررسی و تحلیل این نوع از نظام غذایی بومی رو به زوال اهمیت زیادی دارد.