رفتار آوایی کارکنان

زمینه و هدف: انتقال و تسهیم دانش مستلزم تعهد پایدار، ابتکار و فرایندهای یادگیری تعاملی است. لذا، شناسایی موانعی که بر میل افراد نسبت به انتقال و اشتراک دانش اثر گذار است بسیار مهم است و سازمان ها بایستی توجه مخصوصی به آن داشته باشند،هدف پژوهش حاضر تحلیل تاثیر تعهد سازمانی بر انتقال دانش با نقش میانجی رفتار آوایی کارکنان در دانشگاه علوم انتظامی امین است.روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش 700 نفر از کارکنان دانشگاه علوم انتظامی امین بودند که با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی ساده نمونه ای به حجم 248 نفر انتخاب گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد بوده که روایی آن با استفاده از از روش اعتبار محتوا و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تأیید شد. در این پژوهش برای برای آزمون نرمال بودن داده ها از آزمون K-S استفاده شد همچنین برای تحلیل داده ها از رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزارهای Amos و Spss استفاده گردید. یافته ها:یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد تعهد سازمانی بر انتقال دانش در میان کارکنان دانشگاه علوم انتظامی امین و رفتار آوایی آنان تاثیر مثبت و معناداری دارد اضافه بر آن رفتار آوایی کارکنان نیز تاثیر مثبت و معناداری بر انتقال دانش در میان کارکنان آن دانشگاه دارد و تمامی فرضیات در سطح خطای 95% تایید شد. نتایج:با توجه به یافته های پژوهش حاضر، می بایست ساز و کارهای مناسب به منظور تقویت تعهد و ایجاد جوی سرشار از اعتماد در دانشگاه علوم انتظامی امین اجرا شود تا از آن در جهت کمک به ارتقای رفتار آوایی کارکنان و تمایل به تسهیم دانش استفاده کرد.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل مؤثر بر رفتار آوایی کارکنان در دانشگاه های غرب کشور بود. روش پژوهش آمیخته اکتشافی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان، دانشگاه های کرمانشاه، همدان و کردستان بود(1585 نفر). در بخش کیفی به صورت هدفمند و بر مبنای اصل اشباع نظری تعداد 41 نفر از کارکنان مورد مصاحبه قرار گرفتند. در بخش کمی بر اساس جدول کرجسی و مورگان 310 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل عاملی اکتشافی جهت شناسایی عامل های زیر بنایی رفتار آوایی کارکنان، سپس تحلیل عاملی تأییدی به منظور تعیین میزان توان مدل عاملی استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل، در بخش کیفی شاخص های مؤثر بر رفتار آوایی در قالب 52 گویه اصلی دسته بندی شد. در بخش کمی، تحلیل عاملی اکتشافی گویه ها به منظور شناسایی عامل های زیربنایی رفتار آوایی صورت گرفت. نتایج در قالب 9 عامل زیربنایی شامل جو سازمانی عدالت محور، ویژگی های مدیریتی و سبک رهبری، فرهنگ سازمانی حامی مشارکت، مکانیزم بازخورد و ارزشیابی، پذیرش تغییر و تکنولوژی، ویژگی های شخصیتی و حرفه ای، فعالیت تیمی و همکاری متقابل، پایبندی به نقش و اهداف سازمانی، تناسب شغلی و سازمانی مشخص شدند. در بخش تأییدی نیز مدل ارتباط عامل ها با رفتار آوایی، برازش مناسبی داشت، که نشان از مناسب بودن عامل ها در توسعه رفتار آوایی دارد.