چهارشنبه سوری

چهارشنبه سوری یکی از جشن های سنتی ایرانیان است. در سال های نه چندان دور مردم این مراسم را بدون مشکل با ابراز شادی برگزار می کردند. متأسفانه در چند سال اخیر مراسم چهارشنبه سوری به انحراف کشیده شده است و بهکی از ناآرام ترین شب ها و بهک عامل برهم زننده نظم و امنیت تبدیل گردیده و در قالب نظریه های روان شناختی و جامعه شناختی بدان پرداخته شده است. هدف اصلی این پژوهش ارائه مدل مدیریتی برای کنترل ناآرامی های شب چهارشنبه سوری در شهرستان کرمانشاه می باشد. تحقیق حاضر کاربردی و روش تحقیق مداخله ای است. جامعه آماری چهار منطقه،شامل مناطق، 22 بهمن، کسری، مسکن و کارمندان که جزء ناآرام ترین مناطق شهر کرمانشاه در هر چهارشنبه سوری بوده اند. حجم نمونه (600 نفر) به روش در دسترس انتخاب گردیده است. قلمرو مکانی و زمانی تحقیق سال 1386 شهرستان کرمانشاه می باشد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته، مشاهده محقق و چک لیست طراحی شده می باشد که در تنظیم آنها از طیف لیکرت استفاده شده است. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی صوری و محتوایی و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ تعیین شد. (87/0=α) محاسبه شده است. داده های حاصله با استفاده از نرم افزار SPSS و از طریق آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که فرضیه اصلی این پژوهش (مدیریت صحیح نیروی انتظامی در کنترل ناآرامی های شب چهارشنبه سوری مؤثر است ) تأیید شد.

این مقاله با رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی و براساس نظریات نورمن فرکلاف به تحلیل جایگاه طبقاتی شخصیت های فیلم های چهارشنبه سوری (1384)، درباره ی الی (1387) و جدایی نادر از سیمین (1389) می پردازد. بازنمایی جایگاه طبقاتی شخصیت ها بر مبنای الگوی کلان اقتصاد سیاسی و بر اساس نظریات اریک اولین رایت در زمان تولید و مصرف این فیلم ها صورت گرفته است. مناسبات قدرت در ساختار اجتماع و اقدامات مربوط به توسعه ی کشور ایران به شکاف طبقاتی منجر شد و نتیجه ی آن، نابرابری بهره مندی از امکانات رفاهی دربازه ی زمانی تولید و نمایش فیلم های مورد بررسی است که بازنمایی آن را در فیلم های یادشده شاهدیم. پس از بیان تمایز میان طبقه ی متوسط و حاشیه نشینان بر مبنای مالکیت بر ابزار تولید، تخصص و مدیریت، با روش تحلیل گفتمان انتقادی با تکیه بر روابط نابرابر قدرت از طریق امور ایدئولوژیک، چنین نتیجه ای حاصل شده است که نحوه ی بازنمایی شخصیت های فیلم های مذکور، بازتولیدی از گفتمان ایدئولوژیک غالب است و در تقابل با حاشیه نشینان جامعه قرار داشته و آنان را به مثابه تهدید برای خویش می داند.