ماندگاری کارکنان دانشی

در عصر حاضر کارکنان دانشی از جمله مهمترین دارایی های یک سازمان محسوب می-شوند و مدیران باید بیشترین تلاش خود را برای حفظ این کارکنان به کار گیرند. با توجه به اهمیت موضوع، این مقاله به بررسی مسئله حفظ کارکنان دانشی با استفاده از رویکرد توسعه کیفیت زندگی کاری می پردازد. در تدوین مدل مفهومی پژوهش از نتایج برخی از مطالعات پیشین جهت انتخاب متغیر ها، بهره برداری شده است. پرسش اساسی این است که آیا بهبود کیفیت زندگی کاری کارکنان دانشی در ماندگاری آنان در سازمان تأثیری دارد. به منظور پاسخگویی به این پرسش، پرسشنامه ای میان یک نمونه تصادفی 66 نفری از کارکنان دانشی موسسه مطالعات بین المللی انرژی شهر تهران توزیع و داده های جمع آوری شده، با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که میان توسعه عوامل شغلی کیفیت زندگی کاری و ماندگاری کارکنان دانشی رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد.