کانون های جرم

شهر و فرا شهری باعث شکل گیری عدم تعادل و نابرابری فضایی در شهرها شده است. و این مهمترین مشکل شهر-های امروز است. ضرورت دارد این نابرابری ها در بعد فضایی و جغرافیایی در جهت ایجاد محیط آرمانی برای زندگی بهتر بررسی گردد. هدف از این پژوهش تحلیل فضایی عدالت اجتماعی در مناطق شهر اصفهان است. از نظر روش شناسی براساس ماهیت از نوع توصیفی _موردی و تحلیلی است. براساس هدف از نوع کاربردی است. در گرد آوری اطلاعات از روش های اسنادی، کتابخانه ای و میدانی، و ابزار های مشاهده، مصاحبه، پرسشنامه ،آرشیوهای اطلاعاتی شهر اصفهان، بررسی نقشه ها، آمارنامه ها، و. . .استفاده شده است. در تجزیه و تحلیل داده ها از مدل های شاخص توسعه انسانی (HDI)-،آزمون های آمار فضایی ،همبستگی فضایی شاخص موران و میانگین نزدیکترین همسایه، و تحلیل های ZONAL در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) به صورت ترکیبی استفاده شده است. عدم تعادل شاخص های عدالت در منطقه های شهر اصفهان ، به وجود آمدن دوگانگی فضایی در فضای هر منطقه از شهر، نابرابری در بین منطقه های شهر اصفهان از جمله نتایج آن می باشد.

زمینه و هدف: نزاع، پدیده ای اجتماعی است که کمابیش در همه جوامع بشری از گذشته های دور تا به امروز وجود داشته و با روند صنعتی شدن و شهری شدن، شکل نزاع های خیابانی را به خود گرفته و در برخی از شهرها به صورت یک آسیب اجتماعی درآمده است. هدف این مطالعه تشخیص، بررسی و تحلیل کانون های این پدیده در شهر کرمانشاه است. چارچوب نظری پژوهش، نظریه کانون های جرم خیز است که توسط شرمن، گارتین و برگر برای تحلیل مکانی بزه کاری مورد استفاده قرار گرفته و بیان گر یک محدوده جغرافیایی و مکانی است که نرخ بزه کاری در آن بسیار بالاست.روش: برای بررسی این موضوع از روش تحلیل آمارهای موجود و برای تحلیل داده ها از تحلیل های آمار فضایی در محیط برنامه نرم افزاری سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده شده است.یافته ها: یافته ها نشان می دهد که نزاع با این که در تمام سطح شهر به چشم می خورد اما در دو نقطه از شهر، کانون شکل گرفته و با تراکم شدیدی مواجه می باشد و بیضی انحراف معیار، در جهت شمال شرقی جنوب غربی با میزان کشیدگی نسبتاً زیاد و عرض کم، قرار گرفته است.نتیجه گیری: نتیجه حاکی از آن است که محدوده هایی خاص از شهر، محل تمرکز نزاع است که مورد اول از نقاط کم برخوردار شهر و مورد دوم مرکز شهر است که محل تراکم جمعیت، با چهار خیابان اصلی است که شمال، جنوب، شرق و غرب را به هم وصل می کند و سایر مکان ها، محدوده های پاک محسوب می شوند.

مسئله اصلی پژوهش حاضر این است چگونه مواد مخدر بر امنیت و صلح پایدار منطقه ای تاثیر می گذارد. وقتی وحدت و امنیت ملی،استقلال و تمامیت ارضی و ارزشهای اساسی دولت ملت،به فضاهای جغرافیایی و سیاست ملل دیگر پیوند بخورد منابع ژئوپلیتیک مشاجره و تهدید شکل می گیرد. قاچاق مواد مخدر و عبور مخالفان مسلح از مرزهای بین المللی از جمله منابع تهدید زا و تنش آفرین در خاورمیانه است که صلح وثبات منطقه خاورمیانه را تحت تاثیر قرار داده است.لذا این روند در مجموع تهدیدی برای اقتصاد و امنیت ملی می باشد. هدف این پژوهش، بررسی و تحلیل فضایی و امنیتی مواد مخدر در کشورهای خاورمیانه می باشد. پژوهش حاضر، کاربردی و روش آن مبتنی بر روش توصیفی- تحلیلی می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد در طی سال های 2000 تا 2021 بیشترین تراکم کشف مواد مخدر در محدوده کشور ترکیه، شمال سوریه و عراق و ایران، افغانستان و پاکستان می باشد، و بیشترین کانون های جرم خیزی و بی ثباتی سیاسی و امنیتی در این محدوده وجود دارد، که این محدوده از کشورهای خاورمیانه، وضعیت بحرانی تری از نظر آسیب پذیری در برابر مواد مخدر نسبت به سایر مناطق دارند.کشورهای قطر، امارات متحده عرب، کویت نسبت به سایرهای کشورهای خاورمیانه از نظر توزیع جرایم مواد مخدر از تراکم کمتری برخوردار هستند.