خودناتوانسازی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اضطراب امتحان و انگیزه پیشرفت با خودناتوانسازی و اهمالکاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی تهران بود. روش پژوهش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه جامع علمی کاربردی شرق تهران بود که از این جامعه آماری 340 نفر با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای نسبی انتخاب شدند و به پرسشنامههای اضطراب امتحان ساراسون (1977)، پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس (1970)، پرسشنامه اهمالکاری سولومون و راثبلوم (1384) و مقیاس خودناتوانسازی جونز و رودوالت (1979) پاسخ دادند. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین اضطراب امتحان با خودناتوانسازی و اهمالکاری تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بین انگیزه پیشرفت و خودناتوانسازی و اهمالکاری تحصیلی وجود رابطه منفی و معناداری وجود دارد. نتایج همبستگی کانونی نیز نشان داد که انگیزه پیشرفت بهطور منفی و اضطراب امتحان بهطور مثبت اهمالکاری و خودناتوانسازی دانشجویان را پیشبینی میکند. نتایج پژوهش حاکی از این است که با افزایش انگیزه پیشرفت و کاهش اضطراب امتحان میتوان خودناتوانسازی و اهمالکاری تحصیلی دانشجویان را کاهش داد.

مقدمه: اهمیت مطالعات روانشناختی در حوزه بسیج سبب شده که این پژوهش به بررسی راهبردهای مقابله اسلامی و ابعاد شخصیتی و خودناتوانسازی در دانشجویان بسیجی (فعال و عادی) و غیر بسیجی بپردازد. روش: با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از میان دانشگاه های شهر تهران تعداد 392 نفر از دانشجویان(کارشناسی) بسیجی و عادی انتخاب و به مقیاس خودناتوان سازی جونز و رودوالت (SHS)، راهبردهای مقابله اسلامی (ICSS) و ابعاد شخصیتی نئو (NEO-FFI) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری شامل همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس (ANOVA) و رگرسیون همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد که رابطه منفی بین برونگرایی، تجربهپذیری، توافقپذیری و مسئولیتپذیری با خودناتوانسازی وجود دارد(001/0p

هـدف ایـن پژوهـش، تدویـن مـدل علّـی خودناتوانسـازی بـر اسـاس خودارزیابـی منفـی، عـدم تحمـل ابهـام و اجتنـاب شـناختی بـا نقـش واسـطه‌ای اهمـالکاری تحصیلـی بـود. روش پژوهـش از نـوع همبسـتگی و جامعه آمـاری دانشـجویان دانشـگاه آزاد اسـامی مراغـه در سـال تحصیلـی 1398-1399 بـود. از جامعه مذکـور تعـداد 248 نفـر بـا روش نمونه‌بـرداری خوشـه‌ای چندمرحلـه‌ای به‌عنـوان نمونـه انتخـاب شـدند و بـه پرسشـنامه خودناتوانسـازی (میگلـی و یـوردان، 2001)، پرسشـنامه خودارزیابـی منفـی (لـــیری، 1983)، مقیـاس عـدم تحمــل ابهـام (مکلیـن، 1993)، پرسشـنامه اجتنـاب شـناختی (سکسـتون و دوگاس، 2008) و پرسشـنامه اهمـالکاری تحصیلـی (سـولومون و راثبلـوم، 1984) پاسـخ دادنـد. نتایـج تحلیـل مسـیر نشـان داد عـدم تحمـل ابهـام، خودارزیابـی منفـی، اجتنـاب شـناختی به‌طـور مسـتقیم و از طریـق اهمـالکاری تحصیلـی بـر خودناتوانسـازی دانشـجویان تأثیـر می‌گذارنـد. ایـن یافته‌هـا نشـان می‌دهـد کـه جهـت کاهـش خودناتوانسـازی عـلاوه بـر متغیرهـای خودارزیابـی منفـی، عـدم تحمـل ابهـام و اجتنـاب شـناختی بایـد بـه نقـش اهمـالکاری تحصیلـی نیـز توجـه کـرد.