آموزش های غیر رسمی

رسانه های تعاملی امروزه جایگاه مهمی در حوزه سیاست برای خود ایجاد نموده و توانسته اند برای شهروندان فضایی مهیا کنند که دیدگاهها و نظرات خود را پیرامون سیاست ها و اقدامات سیاستمداران و حاکمان جوامع به صورت آزادانه و بدون دغدغه بیان نمایند. با سؤال پژوهش عبارت از این بود  ، توجه به اهمیت رسانه به عنوان یکی از عوامل جامعه پذیری که آیا تحول در رسانه های جمعی از شکل های سنتی به جدید و گرایش شدید به این رسانه توانسته در فرایند جامعه پذیری تحول ایجاد نماید. فرضیه اصلی پژوهش این بود که با توجه به فراگیری رسانه های تعاملی و اجتماعی در میان اکثر اقشار و سنین در جامعه ایران، همچنین مدت زمانی که شهروندان و بالأخص نوجوانان و جوانان برای این رسانه ها اختصاص داده اند؛ فرایند جامعه پذیری سیاسی دچار تحولاتی شده است که نقش عوامل سنتی مختلفی مانند خانواده و مدرسه، نهاد دین و بهصورت کلی آموزش های رسمی در این فرایند تضعیف شده و نقش رسانه های تعاملی تا حد زیادی تقویت گردیده است. برای بررسی این فرضیه از روش مطالعه اسناد و منابع موجود استفاده شد. نتایج مطالعات حول این فرضیه نشان داد هرچند عوامل سنتی هنوز نقش بسیار مهمی در جامعه پذیری سیاسی شهروندان ایفا می کنند ولی رسانه های تعاملی توانسته اند قدرتمندتر از نقشی که رسانه به صورت عام در گذشته داشته است بر فرایند جامعه پذیری سیاسی تأثیرگذار باشند.

پژوهش حاضر با محوریت آموزشهای غیررسمی به ویژه مجموعه آموزشهای مهارتی ارائه شده در سازمان آموزش فنی و حرفه ای با رویکرد آمیخته به مرحله اجرا درآمد.روش پژوهش از نظر هدف، بنیادی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات در دو سطح کیفی، رویکرد اشتراوس وکوربین(1998) و کمی(توصیفی از نوع پیمایشی) بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اساتید دانشگاهی حوزه کارآفرینی، فارغ التحصیلان ودانشجویان رشته کارآفرینی، مدیران سازمانی متولی اشتغال وکارآفرینی وهمچنین کارآفرینان می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه ساختاریافته بود که تحلیل اطلاعات آن به شیوه کُد گذاری(باز، محوری و انتخابی) روی نمونه ای مشتمل بر15 نفر ، با روش نمونه گیری گوله برفی انتخاب و با آنها مصاحبه شد و در بخش کمی ابزار اصلی سنجش، پرسشنامه محقق ساخته بود. بر مبنای حداقلی نرم افزار کمترین مربعات جزئی هوشمند حجم نمونه در بخش کمی پژوهش 120 نفر در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که مولفه آموزشهای کلینیکی (مهارتی) فنی و حرفه ای با 5 مقوله (اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سازمانی،آموزشی) و با ضریب تاثیر (982/0) ، مولفه دانشگاه اینترنتی( مجازی)با 5 مقوله (بومی سازی، فناوری، حقوقی، پهنه علم و فناوری، تکنولوژی آموزشی ) و ضریب تاثیر (761/0) و در نهایت مولفه آموزش خصوصی با 5 مقوله(فردی، بین فردی، مدیریت، رسانه،رفتاری-روانشناختی ) و ضریب تاثیر (491/0 ) از مهمترین عوامل موثر بر آموزشهای غیر رسمی می باشند و نظریه اولیه تشکیل کلینیک کارآفرینی با محوریت آموزش های غیر رسمی بر اساس مقوله های یاد شده به صورت الگوی مفهومی تدوین و تفسیر گردید.