جوانان تهرانی

تلویزیون های اینترنت محور، که امروزه به عنوان تلویزیون های اجتماعی شناخته می شوند، در سال های اخیر پیشرفت فراوانی کرده و در بین کاربران جوان اهمیت بیشتری یافته اند. هدف این مقاله، بررسی انگیزه جوانان تهرانی، در استفاده از تلویزیون های اینترنت محور، در مقایسه با تلویزیون های سنّتی (آنتن و ماهواره محور) است. بر اساس مباحث نظری، تمایل مخاطبان رسانه ها، به صورت فردی و در خلوت، استفاده  از رسانه های اینترنت محور است. روش پژوهش، پیمایشی و به دو طریق مراجعه حضوری و ایمیلی است که با نمونه 1200 نفر از جوانان بین 20 تا 40 سال انجام شد. مهم ترین نتایج به دست آمده نشان می دهد که دسترسی راحت به اینترنت (رایانه و موبایل محور)، گذراندن وقت و تفریح، دستیابی به آرامش و تنوع برنامه، تعاملی بودن و انعکاس نظرها، استفاده در تنهایی، راحتی  و قدرت انتخاب محتوا از دلایل تماشای تلویزیون اینترنتی بوده است؛ همچنین فقدان قدرت کنترل و برنامه ریزی برای استفاده از تلویزیون، نبود تنوع و جذابیت های بصری در شبکه های تلویزیونی به خصوص صداوسیما نیز از دیگر دلایل روی آوردن پاسخگویان به تلویزیون اینترنتی بوده است. با این حال، علی رغم رایج شدن تلویزیون های اینترنتی در تهران و میان جوانان، هنوز این نوع تلویزیون رایج نشده و فقط 24 درصد از آنها از تلویزیون اینترنتی بهره مند می شوند که میزان استفاده آنها نیز روزانه کمتر از یک ساعت است.

رشد انواع موسیقی جدید مورد علاقه جوانان نشان می دهد که در سبک زندگی آن ها تغییراتی به وجود آمده است. برای مطالعه این موضوع، این تحقیق براساس رهیافت بوردیو (1391) و با روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری تحقیق همه جوانان 15 تا 29 سال شهر تهران بودند. حجم نمونه 400 نفر برآورد شد و نمونه ها با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. گونه های مصرف موسیقی به چهار عامل غربی، پاپ، سنتی و مذهبی، دسته بندی شدند و رابطه هریک از آن ها با انواع سه گانه سرمایه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با سبک زندگی بررسی شد. یافته ها حاکی از این هستند که هرکدام از سرمایه ها و سبک زندگی به طور عمده با برخی از گونه های موسیقی رابطه معنادار دارند: سرمایه اقتصادی با موسیقی غربی، سرمایه اجتماعی با موسیقی پاپ، سرمایه فرهنگی با موسیقی سنتی و سبک زندگی با موسیقی سنتی. براساس یافته ها چنین نتیجه گیری می شود که با وجود تغییر در سبک زندگی جوانان، به طور عمده سرمایه فرهنگی مانع سوق یافتن جوانان به موسیقی های غیراصیل می شود.

این پژوهش به شناسایی و تبیین ابعاد دینداری و تاثیرگذاری آن برپایبندی جوانان تهرانی به ارزشهای دینی از دو بُعد اعتقادی و تجربی پرداخته است. جمعیت نمونه آماری این پژوهش را جوانان تهرانی زن و مرد(18 تا 33سال) از مناطق 22 گانه استان تهران با تحصیلات دیپلم تا دکتری تشکیل میدهند. این مطالعه یک نوع پژوهش کمی از نوع پیمایشی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات آن از طریق پرسشنامه بوده است. این پژوهش دارای 6 متغیر مستقل رضایت از زندگی، آموزش های دینی، علمی و عقلانی بودن مستندات دینی، دانشگاه، رشته تحصیلی، سن ، جنسیت، و همچنین یک متغییر وابسته که پایبندی به ارزش های دینی است که به توصیف آن پرداخته شده است. همچنین طبق پرسشنامه اعتبارسنجی شده که توسط (گلارک و استارک) با توجه به معیارهای دین مسیحیت و در داخل سراج زاده با معیارهای دین اسلام تطبیق داده شده و انجام گرفته است. در میان دو بُعد دینداری میزان همبستگی را بعد اعتقادی با 04/68 %، تجربی 56/60 % داشته است. نتایج این تحقیق با مقایسه با تحقیقات قبلی که توسط (سراج زاده، کاظمی، و فرج زاده در سال 1377) انجام شده در بعد اعتقادی 13% کاهش و بعد تجربی 15% کاهش وجود داشته، که چشمگیر است. همچنین با توجه به تحلیل فرضیه ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون (فرضیات اول رضایت از زندگی ، فرضیه دوم آموزشهای دینی)، رابطه معناداری وجود داشته است. اما بین (فرضیات سوم علمی و عقلانی بودن مستندات دینی، فرضیه چهارم رشته تحصیلی جوانان تهرانی) رابطه معناداری مشاهده نشد.

مقدمه و هدف پژوهش: بررسی تحلیل و کارکردهای دین در نظام فرهنگی و اجتماعی و نقش و تأثیر آن در حفظ تعادل و نظم اجتماع یکی از حوزه های مهم مطالعاتی در جامعه شناسی دین بوده است. در این میان یکی از موضوعاتی که همواره محل بحث بوده است میزان تأثیر دین و دینداری جوانان تهرانی در جامعه است. هدف از این پژوهش شناسایی عوامل فرهنگی- اجتماعی مؤثر بر پایبندی جوانان تهرانی به ارزش های دینی از دو بُعد مناسکی، پیامدی مورد مطالعه قرار گرفته است. روش پژوهش: جمعیت نمونه آماری این پژوهش را جوانان تهرانی زن و مرد (18 تا 33 سال) از مناطق 22گانه استان تهران با تحصیلات دیپلم تا دکتری تشکیل می دهند. این مطالعه یک نوع پژوهش کمی از نوع پیمایشی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات در آن از طریق پرسشنامه بوده است. هم چنین طبق پرسشنامه اعتبارسنجی شده که توسط (گلارک و استارک) با توجه به معیارهای دین مسیحیت و در داخل سراج زاده با معیارهای دین اسلام تطبیق داده شده و انجام گرفته است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که عوامل فرهنگی و اجتماعی می تواند نقش بسیار پررنگی در پایبندی جوانان تهرانی به ارزش های دینی داشته باشد. هم چنین با توجه به تحلیل فرضیه ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون (فرضیات اول انجام مناسک، فرضیه دوم شرکت در برنامه های مختلف مذهبی) رابطه معناداری وجود داشته است. اما بین (فرضیات سوم برنامه های رسانه ملی، فرضیه چهارم پایگاه های اجتماعی – فرهنگی و جوانان تهرانی) رابطه معناداری مشاهده نشد. در میان ابعاد دینداری میزان همبستگی بعد مناسکی 0/63 %، بعد پیامدی 0/56 % است. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق با مقایسه با تحقیقات قبلی که توسط (سراج زاده، کاظمی و فرج زاده در سال 1377) انجام شده در بُعد مناسکی 20% کاهش وجود داشته، بعد پیامدی 16% کاهش داشته که چشم گیر است. این نتایج با توجه به عوامل درونی دین بررسی شده است و کمتر عوامل بیرونی مد نظر قرار گرفته است.بهتر است در ادامه همین پژوهش و با تحلیل عوامل و مشخصه ها به نتایج خوبی برای پیشرفت اعتقادات در دو بعد پیامدی و مناسکی رسید.