کنش وری خانوادگی

ه دف این پژوهش شن اخت نقش هویت در راب طة بین کنش وری خان وادگی و رفتار مشکل آفرین در نمونه ای متشکل از 300 دانش آموز پایة دوم راهنمای ی (150 دخت ر و 150 پسر) بود. کنش وری خانوادگی برحسب نشانگره ای ارتباط والد نوجوان، دلمشغولی والدین و والدگری مثبت و رفتار مشکل آفرین با نشانگرهای رفتار پرخاشگرانه، رفتار نقض ق انون و مشکلات توجه، عملیاتی شدند. الگوهای معادلة ساختاری نشان دادند که 22 درصد از کل رابطه (مستقیم و غیرمستقیم) بین کنش وری خانوادگی و رفتار مشکل آفرین از خلال دو متغیر هویت عمل می کند و سردرگمی هویت به طور نسبی رابطة بین کنش وری خانوادگی و رفتار مشکل آفرین را واسطه گری می کند. یافته های این پژوهش مطرح ساختند که هم کنش وری خانوادگی و هم هویت نقش مهمی در هدایت نوجوانان به سمت رفتار مشکل آفرین یا دورشدن آنها از چنین رفتارهایی دارند. در مورد مضامین مداخله ای نیز بحث شد.

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی الگوهای ارتباطی و کنش وری های خانوادگی در نوجوانان مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی بود. روش: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و با روش علی مقایسه ای دوگروهی بود. جامعه آماری مطالعه حاضر کلیه نوجوانان مبتلا به اختلال خلقی دوقطبی بودند. تعداد 52 نوجوان مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی بستری در بیمارستان روان پزشکی ابن سینا مشهد از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. 52 نوجوان داوطلب سالم نیز جهت مقایسه داده ها، مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها از طریق اجرای دو پرسش نامه ی عملکرد خانواده (FDA) و الگوهای ارتباطی خانواده (FCP)جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها، روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری مورد استفاده قرار گرفت. تمامی فرایند تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری «SPSS 26» صورت گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه نوجوانان (مبتلا به اختلال دوقطبی و سالم) در مؤلفه های پرسشنامه عملکرد خانواده (حل مشکل، ارتباط، نقش ها، همراهی عاطفی، آمیزش عاطفی، کنترل رفتار، عملکرد کلی) و مؤلفه های پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده (گفت و شنود، هم نوایی) تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>p). وجود کنش وری های خانوادگی مختل در اختلال خلقی دو قطبی نوجوانان باید به عنوان عاملی مهم در درمان و مداخلات مورد توجه ویژه قرار گیرد.