فساد در ورزش

هدف از انجام پژوهش حاضر، ارائه مدل حکمرانی خوب الکترونیک در وزارت ورزش وجوانان بود. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف، کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی و براساس رویکرد پژوهش، آمیخته بود. جامعه آماری این پژوهش در دو بخش کیفی (12 مصاحبه) و کمی (تعداد: 89 نفر)، صاحب نظران در بخش های مختلف وزارت ورزش وجوانان نظیر اساتید دانشگاهی آگاه به مسئله حکمرانی خوب و برخی از مدیران گذشته و حال وزارت ورزش وجوانان بودند. از روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی استفاده شد. در بخش کیفی از روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی براساس مدل پارادایمی استراوس و کوربین (1998) استفاده شد و در بخش کمی نیز از روش معادلات ساختاری (نرم افزار اسمارت پی. ال. اس.) استفاده شد. یافته های پژوهش در هر پنج بعد شرایط زمینه ای، شرایط علّی، شرایط مداخله گر، راهبرد و پیامدها بررسی شدند. نتایج نشان داد که راهبردهای منتج از مدل که تحت تأثیر شرایط زمینه ای و مداخله گر قرار گرفته اند شامل: طراحی مکانیزم اصلاح فاکتورهای دولت الکترونیک در وزارت ورزش، ایجاد سند راهبردی حکمرانی خوب الکترونیک در وزارت ورزش، مهندسی مجدد فرایندها، مدیریت منابع انسانی و مدیریت تغییر می باشد. بنابراین توصیه می شود که از نتایج حاصل از این پژوهش به منظور بهبود عملکرد وزارت ورزش و جوانان استفاده گردد.

  هدف از این پژوهش بررسی پوشش رسانه ای فساد در فوتبال و تحلیل محتوای آن بود. روش تحقیق این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر استراتژی کیفی بود که به صورت تحلیل محتوا انجام شد. بر این اساس برنامه تلویزیونی 90 در فصل 98-1397 به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. محتوای آیتم های این برنامه، طی 10 ماه شامل612 آیتم در طول 36 برنامه بود. برای استخراج داده های پژوهش، ابتدا آیتم های مرتبط با فساد و موارد غیراخلاقی در ورزش شناسایی شدند و محتوای آنها برای مرتبط بودن با موضوع پژوهش مورد ارزیابی اولیه قرار گرفت. سپس محتوای 40 آیتم تأیید شده، مورد بررسی قرار گرفتند و کدهای اولیه استخراج و در قالب هفت مقوله رفتار غیراخلاقی هواداران، ترویج خرافات، فساد در مدیریت، دلالی، شرط بندی، تبانی و فساد مالی ناشی از حضور  افراد غیرورزشی دسته بندی شدند. به طور کلی، رسانه ها و اصحاب رسانه یکی از ابزارهای کنترلی قوی در بحث کنترل فساد در حوزه های مختلف اجتماعی و به ویژه ورزش محسوب می شود. با توجه به پرمخاطب بودن رادیو و تلویزیون نسبت به رسانه های چاپی و گاهاً برخط، صدا و سیما با ساخت و تهیه برنامه های انتقادی و تحلیلی بیشتر می تواند گام های مؤثری در پیشگیری از فساد و تخلف در ورزش و به ویژه رشته پرطرفدار و درآمدزای فوتبال داشته باشد.

انقلاب اسلامی با این نگرش که طبق عدالت پیش خواهد رفت، و ضداخلاقی و ضدانسانی عمل نخواهد کرد، به بار نشسته است؛ بااین وجود هنوز هم با باندهای سوءاستفاده کننده از اموال عمومی مواجه می شویم که با ارزش ها و معیارهایی است که انقلاب اسلامی با تکیه بر آن به پیروزی رسیده است مغایرت دارد. وجود این تضادها بررسی عوامل ایجاد فساد در فوتبال را ضروری می سازد، البته که آشکار کردن عوامل و مصادیق فساد در ورزش نباید به این معنا باشد که فساد در حال گسترش است و نمی توان با آن به مبارزه پرداخت؛ بلکه بدین معناست که با توجه به اینکه یکی از عوامل عدم توسعه یافتگی در کشور، وجود فساد و فقدان شفافیت است، باید با بررسی عوامل با آنها برخورد شده تا توسعه را نیز به دنبال خود داشته باشد. اگر بتوانیم از فساد تعریفی واضح ارائه دهیم و عوامل مؤثر در شکل گیری این پدیده را در فوتبال شناسایی نماییم، قاعدتاً می توانیم راهکارهای بازدارنده و نحوه مبارزه با این معضل را دریابیم. در این نوشتار با رویکردی توصیفی تحلیلی به ریشه شناسی و سپس اقدامات اجرایی جهت جلوگیری از فساد در فوتبال ایران پرداخته می شود. نمونه هایی از فساد را می توان کمابیش در هر سازمانی دید، سازمان های ورزشی نیز با توجه به مسئولیت مهمی که در امر توسعه ورزش و تأمین سلامت مردم دارند، آسیب هایی برآمده از فساد، می تواند تأثیر عمیق تری بر آنها بگذارد. یکی از سازمان های غیررسمی و حساس در زمینه فوتبال، فدراسیون فوتبال می باشد، ازآنجا که امور مربوط به آن، مورد علاقه اقشار مختلف بالاخص قشر جوان می باشد، توجه به مقوله فساد در این فدراسیون ضروری است. باید مبارزه با فساد صورت گیرد تا از تشدید آسیب ها در آینده پیشگیری شود.