کارآفرینی راهبردی

کارآفرینی راهبردی به تلاش هم زمان شرکت برای بهره گیری از مزیت های رقابتی فعلی و جست وجوی فرصت های جدید برای کسب موفقیت در آینده اطلاق می شود. پژوهش های فزاینده ای در حال مطالعه بر حوزه نوظهور کارآفرینی راهبردی هستند تا دریابند چگونه می توان از این کارآفرینی برای ارزش آفرینی و دستیابی به عملکرد بالاتر استفاده کرد؟ هدف این مقاله، ارائه و آزمودن مدلی برای ارتقای عملکرد سازمان های بخش عمومی از طریق کارآفرینی راهبردی و متغیرهای پیش بین آن است. این مطالعه، از نوع توصیفی است و نمونه ها شامل 210 مدیر صدا و سیما هستند که داده های گردآوری شده از آنها، با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری آزمون شده است. نتایج تحقیق نشانگر این است که هر سه متغیر پیش بین کارآفرینی راهبردی شامل دستگاه فکری کارآفرینانه، فرهنگ  کارآفرینانه و رهبری کارآفرینانه، تاثیر قابل توجهی بر عملکرد دارند؛ اما بخش زیادی از این تاثیر، به صورت غیرمستقیم و از طریق نقش میانجی ابعاد کارآفرینی راهبردی یعنی   شناسایی و به کارگیری فرصت ها صورت می گیرد.

هدف این مطالعه ارائه الگوی ارتقاء عملکرد سازمانی با کارآفرینی راهبردی است. در این مقاله ابتدا به مرور مفاهیم و مبانی نظری پرداخته شده و سپس، با استفاده از مطالعات و پژوهش های پیشین شاخص های اندازه گیری هریک از مولفه ها و ابعاد مورد بررسی استخراج شده است. جامعه آماری شامل مدیران 320 شرکت کوچک و متوسط استان کردستان است و 175 نمونه آماری به صورت تصادفی انتخاب شد. داد ه های پژوهش با پرسشنامه جمع آوری شد و در نهایت با استفاده از تحلیل رگرسیون، مدل عملیاتی پژوهش به دست آمد. نتایج نشان داد که فقط چهار عامل نوآوری، بیش فعال بودن، تهاجم رقابتی و ریسک پذیری از میان هفت عامل شناسایی شده کارآفرینی راهبردی بر عملکرد ادراک شده تاثیر مثبت و معناداری دارند و سایر عوامل دارای تاثیر معناداری نبوده اند. ضمنا تهاجم رقابتی دارای بیشترین تاثیر بوده و ریسک پذیری، نوآوری و فوق فعال بودن در جایگاه های بعدی قرار داشتند.

آشفتگی های موجود در محیط کسب و کارها منجر به تغییرات غیر قابل پیش بینی شده است که از یک طرف باعث ایجاد فرصت های جدید برای کسب ارزش و از طرفی دیگر مزیت های رقابتی شرکت ها را دچار مشکل کرده است و در برخی مواقع منجر به از بین رفتن آن ها شده است. در چنین فضایی سازمان های موفق و به ویژه شرکت های دانش بنیان به دنبال آن هستند که از کارآفرینی راهبردی یعنی بهره برداری از مزیت های رقابتی فعلی و کشف نوآوری هایی که مزیت رقابتی آینده را رقم می زنند، به عنوان عاملی در دستیابی به موفقیت استفاده کنند. ضرورت وجود فعالیت های مدیریت راهبردی و کارآفرینی به شکل همزمان در قالب کارآفرینی راهبردی منجر به تاثیرگذاری معنادار در موفقیت شرکت، می شود. این تحقیق از روش فراترکیب به شناسایی شاخص های کارآفرینی راهبردی پرداخته که منجر به شناسایی70 کد، 16 مفهوم و 6 مقوله گردیده است و با استفاده از روش مدلسازی ساختاری تفسیری آنها را سطح بندی نموده است نتیجه حاصل از نظرات خبرگان در رویکرد ساختاری تفسیری بدین صورت بوده است که عوامل محیطی در سطح چهارم، عوامل سازمانی، عوامل اقتصادی و عوامل نوآورانه در سطح سوم و عوامل فردی و اجتماعی کارآفرینانه در سطح دوم و در سطح اول فرصت ها و قابلیت های کارآفرینانه قرار گرفتند.