مدیریت تداوم زنجیره تأمین

در چند سال گذشته، احتمال وقوع ریسک ها و رویدادها در زنجیره تأمین افزایش یافته است. در نتیجه، زنجیره ها بیش از پیش نسبت به اختلال ها آسیب پذیر بوده و ریسک تداوم زنجیره تأمین افزایش یافته است. توانایی مدیریت کردن ریسک ها و اختلال ها جنبه مهمی است که رهبران موفق کسب وکارها را از دیگران متمایز می سازد. در پژوهش حاضر به مفهوم سازی تداوم زنجیره تأمین پرداخته شده و یک سیستم استنتاج عصبی-فازی انطباقی جهت ارزیابی تداوم زنجیره تأمین طراحی شده است. به این منظور، نخست با بازخوانی گسترده ادبیات پژوهش به شناسایی قابلیت ها و استراتژی هایی که مدیریت تداوم زنجیره تأمین را امکان پذیر می سازند پرداخته شده است. در گام بعد، از رویکرد سیستم استنتاج عصبی-فازی جهت ارزیابی تداوم زنجیره تأمین شرکت ایران خودرو استفاده شده است. نتایج نشان می دهد زنجیره تأمین شرکت مورد پژوهش بر اساس مدل پیشنهاد شده در وضعیت متوسط قرار دارد.

در چند سال گذشته، احتمال وقوع ریسک ها و رویدادها در زنجیره تأمین افزایش یافته است. در نتیجه، زنجیره ها بیش از پیش نسبت به اختلال ها آسیب پذیر بوده و ریسک تداوم زنجیره تأمین افزایش یافته است. توانایی مدیریت کردن ریسک ها و اختلال ها جنبه مهمی است که باعث تمایز رهبران موفق کسب وکارها از دیگران می شود. در پژوهش حاضر به مفهوم سازی مدلی برای مدیریت تداوم زنجیره تأمین پرداخته شده است. بدین منظور، نخست با بازخوانی گسترده ادبیات پژوهش به شناسایی قابلیت ها و استراتژی هایی که مدیریت تداوم زنجیره تأمین را امکان پذیر می کند، پرداخته شده است. نتیجه آن رسیدن به یک مدل مفهومی اولیه است که تداوم زنجیره تأمین را معادل با سه قسمت قابلیت جذب، قابلیت انطباق و قابلیت بازیابی می داند. هر یک از این موارد خود دارای زیرمجموعه هایی هستند. در گام بعد، از رویکرد طراحی آگزیوماتیک فازی برای توسعه و تأیید مدل تداوم زنجیره تأمین در صنعت خودرو استفاده شده است. در هر گام از توسعه مدل، دو آگزیوم استقلال و اطلاعات برای ارزیابی راه حل های پیشنهادی محاسبه شده و تحلیل ها تا سه سطح انجام شده است.