رهبری موثق

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر رهبری موثق بر قلدری سازمانی با نقش میانجی فرهنگ سازمانی میان کارکنان دانشگاه لرستان انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است و جامعه آماری پژوهش همه کارکنان دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 1396 به تعداد 575 نفر بودند. نمونه آماری 234 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش طبقه ای نسبی با حجم متناسب انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رهبری موثق والمبوا و همکارانش (2008)، قلدری سازمانی اینارسن و همکارانش (2009)، و فرهنگ سازمانی کامرون و کوئین (2006) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی  smartpls 2استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که رهبری موثق به صورت مستقیم (655/0- =β) بر قلدری سازمانی، به صورت مستقیم (599/0=β) بر فرهنگ سازمانی، و به صورت مستقیم (280/0- =β) بر قلدری سازمانی تأثیرگذار است. همچنین، تأثیر رهبری موثق بر قلدری سازمانی به صورت مستقیم (655/0- =β) و غیرمستقیم (167/0- =β) توسط متغیر میانجی و فرهنگ سازمانی (82/0- =β) تبیین شد.

در عصر حاضر جلوگیری از بی تفاوتی سازمانی و شیوع آن در میان کارکنان موضوعی مهم برای مدیران سازمانهاست. به همین سبب پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان رهبری موثق و بی تفاوتی سازمانی با نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی در میان معلمان دوره ابتدایی شهر کرمانشاه انجام شده است. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه آماری آن همه معلمان دوره ابتدایی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی97-1396 (5076 نفر) بودند. نمونه آماری 361 نفر بود که با فرمول کوکران و به روش طبقه ای با حجم متناسب انتخاب شده است. برای گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. برای بررسی رهبری موثق از پرسشنامه والمبوا، آوولیو،گاردنر، ورنزینگ و پیترسون(2008)، برای بررسی بی تفاوتی سازمانی از پرسشنامه دانایی فرد، حسن زاده و سالاریه (1389) و برای بررسی توانمندسازی روانشناختی نیز از پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر و میشرا(1995) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها، روش مدل یابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی smartpls2 به کار رفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که میان رهبری موثق و بی تفاوتی سازمانی(0/208- =β) رابطه وجود دارد. میان رهبری موثق و توانمندسازی روانشناختی(0/598=β) رابطه وجود دارد. میان توانمندسازی روانشناختی و بی تفاوتی سازمانی (0/726- =β) رابطه وجود دارد. همچنین میان رهبری موثق و بی تفاوتی سازمانی با نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی (0/641- =β)رابطه وجود دارد. در این رابطه، وقتی که توانمندسازی روانشناختی به مثابه متغیر میانجی وارد معادله می شود، دارای قدرت بیشتری است. به عبارت دیگر، می توان گفت که رهبری موثق با نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی سبب کاهش بی تفاوتی سازمانی در میان معلمان می شود.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر نقش میانجی سرمایه روانشناختی در رابطه بین رهبری موثق و تسهیم دانش در میان کارکنان دانشگاه لرستان انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارکنان دانشگاه لرستان در سال تحصیلی  1397- 1396به تعداد 421 نفر تشکیل می دهد. نمونه آماری 201 نفر بوده که با استفاده از فرمول کوکران و به روش طبقه ای با حجم متناسب انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رهبری موثق والمبوا، آوولیو، گاردنر، ورنسینگ و پترسون(2008)، تسهیم دانش بوک، زمود، کیم و لی(2005) و سرمایه روانشناختی لوتانز و آوولیو استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئیpls استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از آن است که رهبری موثق به صورت مستقیم (322/0=β) بر تسهیم دانش تأثیرگذار بوده و به صورت مستقیم (832/0=β) بر سرمایه روانشناختی اثرگذار است. سرمایه روانشناختی به صورت مستقیم (389/0=β) بر تسهیم دانش تأثیر می گذارد. همچنین تأثیر رهبری موثق بر تسهیم دانش به صورت مستقیم و غیرمستقیم توسط متغیر میانجی، سرمایه روانشناختی با (65/0=β)تبیین شد. نتیجه گیری: در این رابطه زمانی که سرمایه روانشناختی به عنوان متغیر میانجی وارد معادله می شود، دارای قدرت بیشتری است. به عبارت دیگر، رهبری موثق با نقش میانجی سرمایه روانشناختی موجب افزایش تسهیم دانش در میان کارکنان می شود. بنابراین، پیشنهاد می شود، مدیران دانشگاهی دیدگاه و نگرش رهبری موثق را در دانشگاه خود پرورش و تقویت کرده و بر تسهیم دانش و ارتقاء آن در کارکنان خود تأکید نموده و کارکنان خود را به عنوان مهم ترین سرمایه سازمان درک کنند.