شخصیت جامعه پسند

مقدمه: رابطه دیدگاه گیری اجتماعی و خود کنترلی با شخصیت جامعه پسند از موضوعات قابل توجه است.پژوهش حاضر  با هدف بررسیمدل ارتباط دیدگاه گیری اجتماعی و خود کنترلی با شخصیت جامعه پسند با نقش واسطه ای همدلی عاطفی انجام شد. روش: طرح پژوهش جزء تحقیقات توصیفی- همبستگی از نوع تحلیل مسیر است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان شاغل در مدارس شهر سنندج در سال 1396 است که تعداد 425 نفر شرکت کننده، به عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، پرسشنامه های دیدگاه گیری اجتماعی(محققی و همکاران، 1395)، خودکنترلی (نیک منش، 1386)، شخصیت جامعه پسند (پنر، 2002) و همدلی عاطفی متعادل (مهرابیان و اپستین، 1972) را تکمیل کردند. داده های پژوهش با نرم افزار آماری AMOS  و با استفاده از روش تحلیل مسیر مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که مدل نهایی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. مدل تحلیل مسیر مشخص کرد دیدگاه گیری اجتماعی به صورت مستقیم و غیرمستقیم و خودکنترلی به صورت غیرمستقیم بر شخصیت جامعه پسند اثرگذارند. بنابراین می توان نتیجه گرفت دیدگاه گیری اجتماعی و خودکنترلی نقش مهمی در جامعه پسندی معلمان دارند. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد همدلی عاطفی نقش واسطه ای معناداری برای دیدگاه گیری اجتماعی  با شخصیت جامعه پسند و نه برای خودکنترلی ایفا می کند.

پژوهش حاضر با هدف تحلیل وضعیت شخصیت جامعه پسند در میان جوانان 20تا35 ساله ساکن شهر تهران انجام شده است. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و ابزار اندازه گیری پرسشنامه اطلاعات را جمع آوری کرده است. برای سنجش وضعیت شخصیت جامعه پسند جوانان از پرسشنامه استاندارد و 29 گویه ای صفاری نیا (1391)  با هفت خرده مقیاس(مسئولیت اجتماعی، ارتباط همدلانه، نگاه از منظر دیگران، پریشانی فردی، استدلال اخلاقی دوجانبه، استدلال اخلاقی جهت گیری شده – دیگران و نوعدوستی خودگزارشی) استفاده شد. نمونه مورد مطالعه  203 نفر و  روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد : از ابعاد 5 گانه عامل هم حسی جهت گیری شده به ترتیب استدلال اخلاقی دوجانبه، استدلال اخلاقی جهت گیری شده، نگاه از منظردیگران و مسئولیت اجتماعی با میانگین های بیش از حد متوسط(3) بوده اند. اما وضعیت "پریشانی فردی " با کسب میانگین 2.97  و  وضعیت "نوع دوستی خودگزارشی " با کسب میانگین 2.86 کمترازحد متوسط هستند. دریک جمع بندی کلی از دو بعد عامل کمک رسانی؛ هردو بعد نوع دوستی خودگزارشی و پریشانی فردی، بامیانگین های کمتر از حد متوسط(3) وضعیت مناسبی نداشته اند. هم حسی جهت گیری شده با میانگین 3.39 از کمک رسانی با میانگین 2.91، درشخصیت جامعه پسند، بهتر بوده، و وضعیت کلی شخصیت جامعه پسند جوانان بامیانگین 3.24 بالاتر از حد متوسط(3) است.

این پژوهش با هدف بررسی وضعیت مهارت های ارتباطی جوانان شهر تهران و مطالعه رابطه میان مهارت های ارتباطی و شخصیت جامعه پسند طراحی و اجرا شده است. پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی است که با تکنیک پیمایش و ابزار گردآوری پرسش نامه انجام شد. جامعه آماری شامل همه جوانان ۲۰ تا ۳۵ ساله شهر تهران بوده و تعداد 203 نفر از جوانان بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. یافته ها نشان داد وضعیت ابعاد پنج گانه مهارت های ارتباطی در جوانان مورد مطالعه به ترتیب مؤلفه های: توانایی دریافت و ارسال پیام، مهارت گوش دادن بالاتر از متوسط و بینش نسبت به فرایند ارتباط، کنترل عاطفی در حد متوسط و ارتباط توأم با واقعیت کمتر از متوسط بوده است. در مجموع مهارت های ارتباطی جوانان شهر تهران در حد متوسط بوده است. یافته های پژوهش نشان داد که مهارت های ارتباطی جوانان شهر تهران با شخصیت جامعه پسند رابطه دارد. نتایج بیانگر آن است که توانایی دریافت و ارسال پیام در زنان از مردان بالاتر است. همچنین میان وضعیت اشتغال و تأهل جوانان با مهارت های ارتباطی و شخصیت جامعه پسند ارتباطی مشاهده نشد، اما میان تحصیلات با مهارت های ارتباطی و شخصیت جامعه پسند رابطه مشاهده می شود

مقدمه : پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر رفتار جامعه پسند به مطالعه رابطه شخصیت جامعه پسند با سلامت اجتماعی و منبع کنترل در بین دانشجویان پرداخت. روش : روش پژوهش از نوع همبستگی است و جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین بود. گروه نمونه 100 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های شخصیت جامعه پسندِ پنر، سلامت اجتماعیِ کیز و منبع کنترل بیرونی- درونیِ راتر بود. داده ها توسط روش های رگرسیون گام به گام معکوس و محاسبه ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : نتایج نشان داد، تمام ابعاد شخصیت جامعه پسند با مؤلفه های سلامت اجتماعی همبستگی مثبت معنادار دارند؛ به غیر از خرده مقیاسهای مسئولیت اجتماعی و نوعدوستی خودگزارشی که با شکوفایی اجتماعی از ابعاد سلامت اجتماعی همبستگی منفی معنادار دارند و خرده مقیاس نگاه از منظر دیگران که رابطه معنادار با هیچ کدام از مؤلفه های سلامت اجتماعی ندارد. هم چنین تمام ابعاد شخصیت جامعه پسند با منبع کنترل رابطه مثبت معنادار دارند به غیر از خرده مقیاس های ارتباط همدلانه و نگاه از منظر دیگران که با منبع کنترل هیچ رابطه معناداری ندارند. تحلیل رگرسیون نشان داد، منبع کنترل و هم چنین مؤلفه هایی از سلامت اجتماعی پیش بینی کننده های مناسبی برای برخی از ابعاد جامعه پسندی هستند. نتیجه گیری : بر اساس یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که ارتقاء سلامت اجتماعی و تقویت منبع کنترل درونی در افراد می تواند موجب افزایش رفتار جامعه پسند شود.