التزام عملی به نماز

هدف:هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه نگرش و التزام عملی به نماز با میزان شادکامی دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 96-95 بود. روش: جامعه آماری این مطالعه را کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه محقق اردبیلی تشکیل می دهند که از بین آنها، 240 نفر به عنوان نمونه پژوهشی با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات، پرسشنامه نگرش و التزام عملی به نماز و مقیاس شادکامی آکسفورد روی نمونه پژوهش اجرا شد. با توجه به فرضیه ها و سؤالات پژوهش، برای تجزیه و تحلیل نتایج از آزمونهای آمار توصیفی(فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی(آزمون همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل) استفاده شد. یافته ها: بین نگرش و التزام عملی به نماز و تمامی ابعاد آن با میزان شادکامی دانشجویان رابطه مثبت معناداری وجود دارد(001/0P<)؛ بدین معنی که هر چه التزام عملی دانشجویان به نماز بیشتر باشد، میزان شادکامی آنان افزایش پیدا می کند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که 4/19 درصد از واریانس شادکامی، به وسیله نگرش و التزام عملی به نماز تبیین می شود. همچنین تفاوت معناداری در متغیّرهای پژوهش بر اساس جنسیت دانشجویان یافت نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر مبنی بر ارتباط نگرش و التزام عملی به نماز با شادکامی، می توان با احیای نماز و عمل به این فریضه الهی، موجبات ارتقای بهزیستی روانی و شادکامی دانشجویان را مهیا ساخت.

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه  بین میزان التزام عملی به نماز و احساس امنیت اجتماعی دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور واحد نهاوند بوده است. این تحقیق از نوع مطالعات توصیفی پیمایشی-همبستگی است و جامعه آماری آن را دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور واحد نهاوند داده است. بدین منظور، نمونه ای برابر با 100نفر با بهره مندی از جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه میزان التزام عملی به نماز(انیسی و همکاران 1389) وپرسشنامه احساس امنیت اجتماعی محقق ساخته جمع آوری شده است. جهت بررسی روایی پرسشنامه ها روش محتوایی به کار گرفته شد و اعتبار آلفای کرونباخ برای پرسشنامه امنیت 95/. . برای پرسشنامه نماز90/. به دست آمد که مطلوب است. نتایج تحلیل آماری با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون (68/0=r) مؤید رابطه معنادار بین دو متغیر التزام عملی به نماز و میزان احساس امنیت اجتماعی در بین دانشجویان دختر در سطح اطمینان 99% است.

همزمان پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای التزام عملی به نماز در رابطه بین روابط والد- فرزندی و نگرش به ارتباط با جنس مخالف انجام شد. طرح پژوهش توصیفی همبستگی بود که در آن از روش مدل یابی تحلیل مسیر بهره گرفته شد. با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 324 نفر از بین دانش آموزان دختر 18-16 ساله دبیرستا ن های دخترانه شهرری در سال تحصیلی 97-1396 انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ارزیابی رابطه والد- فرزند، سنجش نگرش نسبت به روابط دختر و پسر و سنجش نگرش و التزام عملی به نماز را تکمیل نمودند. نتایج پژوهش نشان داد، اثر مستقیم روابط والد فرزندی پدر و مادر بر التزام عملی به نماز معنادار است. افزون بر آن اثر مستقیم التزام عملی به نماز  بر ارتباط با جنس مخالف نیز معنادار است. همچنین اثر مستقیم روابط والد فرزندی پدر و مادر بر ارتباط با جنس مخالف معنادار نیست. در حالی که اثر غیر مسقیم روابط والد فرزندی پدر و مادر با واسطه التزام عملی به نماز بر ارتباط با جنس مخالف معنادار است. بنابراین التزام عملی به نماز در رابطه روابط والد فرزندی و نگرش به ارتباط با جنس مخالف نقش واسطه ای دارد. 

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه نگرش و التزام عملی به نماز با رضایت زناشویی و امید به زندگی انجام شد. روش: جامعه آماری در این پژوهش150نفر از معلمین متاهل مدارس متوسطه اول ناحیه دو ری بود که 82 نفر (52مرد و 30 زن) به شیوه نمونه گیری در دسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل: 1-پرسش نامه 50 سوالی نگرش و التزام عملی به نماز انیسی و همکاران(1389)، 2-پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ (1998) فرم 47 سوالی،  3-پرسش نامه 12سوالی امید به زندگی اشنایدر وهمکاران(1991) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی؛  یافته ها فراوانی، میانگین و انحراف معیار بررسی و در سطح آمار استنباطی از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. یافته: بین نگرش و التزام عملی به نماز با رضایت زناشویی و امید به زندگی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: نماز د اعتقاد وعمل به عنوان مهم ترین اصل زندگی یک مسلمان در کنار سایر متغییر های مهم زندگی مذهبی، فردی واجتماعی درتعالی ورشد خانواده وامید فرد موثر است.