پرتاب بیسبال

هماهنگی اندام های بدن درطول اجرای مهارت پرتاب بیسبال و زمان بندی اجرای فازهای مختلف حرکت، به طورکامل شناخته شده نیست. هدف پژوهش حاضر، توصیف هماهنگی درون عضوی و زمان بندی اجرای مهارت پرتاب بیسبال با تأکید بر فازهای شش گانه آن در پرتابگر ماهر و مقایسه آن ها با پرتابگران مبتدی بود. شرکت کننده های پژوهش شامل هشت پرتابگر مبتدی و یک پرتابگر ماهر بودند. هماهنگی درون عضوی شامل هماهنگی بین مفاصل شانه و آرنج بود که با استفاده از نمودارهای زاویه- زاویه نمایش داده شد. نقاط شروع و پایان پرتاب ها با استفاده از روش درون یابی خطی یکسان سازی شدند و به 250 نقطه زمانی نرمالیزه شدند. زمان بندی، زاویه ابتدا و انتهای هر فاز و حداقل و حداکثر زاویه مفاصل شانه و آرنج در هر فاز، در پرتابگران مبتدی با ماهر مقایسه شدند. نتایج نشان داد که تفاوت نسبتاً آشکاری بین پرتابگران ماهر و مبتدی در هماهنگی درون عضوی مفاصل شانه- آرنج به خصوص در فازهای ابتدایی آغاز و گام وجود دارد. همچنین، تفاوت قابل ملاحظه ای بین پرتابگران مبتدی با پرتابگر ماهر در زوایای ابتدایی، انتهایی و حداقل و حداکثر زاویه ایجادشده در مفاصل شانه و آرنج در فازهای مختلف حرکت وجود دارد. همچنین، پرتابگران مبتدی کل مهارت و فازهای اول، چهارم و پنجم را در زمان کمتری نسبت به پرتابگر ماهر اجرا می کنند. درباره نتایج پژوهش با توجه به ویژگی های فضایی- زمانی اجرای مهارت پرتاب بیسبال در پرتابگران ماهر و مبتدی و ملاحظات کاربردی آن درزمینه بهبود مهارت و جلوگیری از آسیب بحث شده است.  

هرچند تحقیقات قبلی به بررسی تاثیر نمای دیداری مشاهده مدل ویدئویی بر روی یادگیری مهارتهای حرکتی پرداخته اند، تاثیر نمای دیداری یک نمایش نقاط روشن در یادگیری مشاهده ای بررسی نشده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر مشاهده نمایش نقاط روشن از نماهای دیداری پشت و جلو بر روی یادگیری یک مهارت پرتاب بیسبال بود. شرکت کنندگان شامل 48 داوطلب مرد 18 تا 26 ساله بودند که به سه گروه نمای پشت، نمای جلو و کنترل تقسیم شدند. تکلیف حرکتی شامل پرتاب توپ بیسبال به سمت یک هدف بود. پروتکل تحقیق شامل پیش آزمون (شامل 5 پرتاب)، دوره اکتساب (شامل 5 بلوک 5 پرتابی) و آزمون یادداری (شامل 5 پرتاب) بود. در مرحله اکتساب، شرکت کنندگان گروه های مشاهده قبل از اجرای هر بلوک تمرینی به تعداد 5 بار نمایش نقاط روشن مربوط به گروه خود را مشاهده کردند. تمام پرتابها برای تحلیل سینماتیکی ضبط شدند. همچنین، نتایج پرتابها ثبت گردید. نتایج نشان داد که مشاهده مدل نقاط روشن بهتر از عدم مشاهده مدل در یادگیری الگوی حرکتی می باشد؛ اما بر روی نتیجه حرکت تاثیر متفاوتی ندارد. همچنین، مشاهده یک مشاهده مدل از نمای پشت منجر به یادگیری بهتر الگوی حرکتی نسبت به مشاهده آن از نمای جلو شد. این نتایج نشان می دهد که مشاهده کنندگان قادر به دریافت اطلاعات ضروری از نمایش نقاط روشن برای یادگیری یک مهارت حرکتی جدید هستند. همچنین، مشاهده مدل از نمای پشت نسبت به نمای جلو تاثیر بهتری بر روی یادگیری حرکتی دارد.