تی آر ایکس

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تعاملی زمان ارائه تمرین های هوازی و قدرتی و ریتم شبانه روزی بر عملکرد حافظه روزمره، گذشته نگر و آینده نگر در جوانان بود. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و طرح آن پیش آزمون – پس آزمون با گروه های تصادفی بود. تعداد 48 شرکت کننده به طور تصادفی در چهار گروه تمرین هوازی تی آر ایکس در صبح (12= n )، تمرین قدرتی فیتنس در صبح (12= n ) تمرین هوازی تی آر ایکس در عصر (12= n ) و تمرین قدرتی فیتنس در عصر (12= n ) در دوره تمرینی 2 ماهه (8 هفته ،3 بار در هفته، و هر بار 45 دقیقه) قرار گرفتند. شرکت کنندگان پرسشنامه کیفیت خواب پترزبورگ ( PSQI )، پرسش نامه چرخه های شبانه روزی هورن استنبرگ، پرسش نامه حافظه آینده نگر و گذشته نگر و پرسش نامه حافظه روزمره را تکمیل نمودند. از شاخص های آمار استنباطی نظیر آزمون تحلیل واریانس یک راهه در مرحله پیش آزمون و تحلیل واریانس دو راهه در مرحله پس آزمون و آزمون تعقیبی بونفرونی برای تحلیل داده های پژوهش استفاده شد. یافته ها نشان داد افراد شرکت کننده در تمرینات تی آر ایکس در صبح و قدرتی در عصر دارای میانگین بالاتری در حافظه روزمره بود. و افراد شرکت کننده در تمرینات تی آر ایکس و قدرتی در هر دو نوبت صبح و عصر دارای حافظه گذشته نگر ضعیف تری بودند. میانگین عملکرد حافظه آینده نگر و گذشته نگر در تمرینات تی آریکس و فیتنس در دو نوبت صبح و عصر از نظر آماری تفاوت معنادار دارد و افرادی که در صبح فعالیت دارند دارای حافظه آینده نگر و گذشته نگر بهتری نسبت به افرادی که در عصر فعالیت می کنند، دارند. همچنین میانگین عملکرد حافظه روزمره در تمرینات تی آریکس و فیتنس در دو نوبت صبح و عصر از نظر آماری معنادار است و افرادی که در عصر فعالیت دارند دارای حافظه روزمره بهتری هستند (P < 0.05) . انجام فعالیت های بدنی و تمرینات هوازی و قدرتی باعث افزایش حافظه روزمره می شود. در این بین انجام تمرینات هوازی در صبح و قدرتی در عصر باعث بهبود بهتر عملکرد می شود.

هدف: یکی از عوامل مهم و موثر در افزایش توان رزم نظامیان آمادگی جسمانی است. یافتن روش های مطلوب افزایش آمادگی جسمانی نظامیان ضروری است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرینات TRX بر آمادگی جسمانی تکاوران نیروی زمینی سپاه بود. روش شناسی: 20 نفر از تکاوران نیروی زمینی سپاه به عنوان نمونه انتخاب و به دو گروه (10 نفر تمرینات TRX با میانگین سن 57/2  ± 80/25 سال، وزن 85/6   ± 40/74 کیلوگرم، قد 80/5  ± 20/175 سانتی متر و شاخص توده بدنی  28/1 ± 32/24 کیلوگرم در متر مربع؛ و10 نفر گروه کنترل با میانگین سن 90/2±70/27 سال، وزن 67/7  ± 60/74 کیلوگرم، قد 05/5 ±60/175، و شاخص توده بدنی 76/1 ± 18/24 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل یک دوره 6 هفته ای تمرینات TRX به صورت سه جلسه در هفته بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t مستقل استفاده شد. سطح معناداری برای تمام آزمون ها 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته ها: پس از جمع آوری و تجزیه وتحلیل داده ها، مشخص شد تمرین TRX باعث افزایش معنادار تعداد شنا و بارفیکس، رکورد دوی سرعت، و پرس سینه و اسکات افراد می شود(05/0>p). همچنین، تمرین TRX باعث بهتر شدن رکورد 3200 متر دویدن آزمودنی ها شد، اما این بهبود رکورد از نظر آماری معنادار نبود(05/0<p). نتیجه گیری: به طورکلی، به نظر می رسد یک دوره 6 هفته ای تمرین TRX باعث افزایش آمادگی جسمانی افراد می شود.