فراموشی سازمانی تصادفی

پپژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین فراموشی سازمانی با نوآوری سازمانی و چابکی سازمانی در بین کارکنان سازمان آموزش و پرورش اصفهان انجام گردید . روش تحقیق مورد استفاده توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری مشتمل بر کارکنان سازمان آموزش و پرورش به تعداد 450 نفر بود. از این تعداد با استفاده از جدول نعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان (1970) و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم ، تعداد 207 نفر برای شرکت در پژوهش حاضر انتخاب شدند . ابزار جمع آوری اطلاعات سه پرسشنامه دی هالن و فیلیپس (2004) ، پرسشنامه نوآوری سازمانی اسماعیل و همکاران (2002) و پرسشنامه چابکی سازمانی شریفی و ژانگ (2004) بوده است . پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 75/0 ،84/0 و77/0 برآورد گردید . تجزیه وتحلیل حاصل از این تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS ، نسخه 22 در دو سطح آمارتوصیفی واستنباطی انجام شد . نتایج پژوهش نشان داد که بین فراموشی سازمانی هدفمند با نوآوری سازمانی ( 37/0=r و05/0>p )رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد و بین فراموشی تصادفی و نوآوری ( 14/0-=r و50/0>p )رابطه معنی دار و معکوس وجود دارد . بین فراموشی سازمانی هدفمند و چابکی سازمانی (41/0=r و05/0>p )رابطه مستقیم و معنی دار وجود دارد ولی بین فراموشی سازمانی تصادفی و چابکی سازمانی رابطه معنی داری مشاهده نشد .

این مطالعه با هدف بررسی تأثیر رهبری اخلاقی بر فراموشی سازمانی هدفمند با نقش میانجی یادگیری سازمانی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی–همبستگی بود. 120 نفر از کارکنان دانشگاه علوم دریایی و دریانوردی چابهار به شیوه نمونه گیری تصادفی– طبقه ای (بر حسب جنسیت) از طریق سه پرسشنامه رهبری اخلاقی، فراموشی سازمانی هدفمند و یادگیری سازمانی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با کمک نرم افزارهای اس پی اس اس و لیزرل استفاده شد. بر اساس یافته ها بین رهبری اخلاقی، فراموشی سازمانی و یادگیری سازمانی رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. اثر مستقیم رهبری اخلاقی بر فراموشی سازمانی (94/3, t=54/0β=)، اثر مستقیم رهبری اخلاقی بر یادگیری سازمانی (24/8, t=80/0β=)، و اثر مستقیم فراموشی سازمانی بر یادگیری سازمانی (17/3, t=44/0β=) مثبت و معنادار بود. همچنین اثر غیرمستقیم رهبری اخلاقی بر فراموشی سازمانی با نقش میانجی یادگیری سازمانی (87/4, t=352/0β=) مثبت و معنادار بود. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که مدیران سازمان با رهبری اخلاقی، مشارکت دادن کارکنان در تصمیم گیری ها، تشویق آنان به یادگیری و تبادل دانش با یکدیگر، انجام وظیفه الگوی اخلاقی بودن و حاکم کردن محیط اخلاقی و حمایتی در سازمان می توانند قابلیت یادگیری سازمانی و فراموشی سازمانی را بهبود ببخشند.