حقوق بنیادین بشری

به طور سنتی حقوق بنیادین بشری نقشی در حقوق خصوصی و مشخصاً حقوق قراردادها ایفاء نمی کند. این حقوق در اصل به منظور مقابله با تعدی دولت به حقوق اشخاص وضع شدهاند. لیکن ظهور روابط نابرابر در روابط قراردادی و تبعات منفی ناشی از آن بحث توسل به حقوق بنیادین را در حمایت از آزادی قراردادی مطرح کرده است تا  با اعطای وضعیت بنیادین بودن به آزادی قراردادی جلو سوء استفاده از آزادی شکلی و صوری قراردادی گرفته شود. این تحقیق در نظر دارد به روش توصیفی و تحلیلی و با مطالعه تطبیقی نقش حقوق بنیادین را در ارتباط با آزادی قراردادی به محک ارزیابی بگذارد و به اجمال می توان گفت توسل به حقوق بنیادین در برخورد با اصل آزادی  قراردادی منجر به ظهور مفهوم ماهوی از آزادی قراردادی شده است و حتی در برخی آراء قضایی به صورت مشخص به این اصل خصیصه بنیادین بودن اعطا شده است.

هارپ بعنوان یک تکنولوژی و پروژه علمی جدید، دارای آثار سوء زیادی در حقوق بین الملل می باشد و عملی شدن آن سبب نقض بعضی از حقوق بنیادین بشری و محیط زیستی خواهد شد، همچنین حاکمیت دولت ها را که بعنوان یکی از اصول مسلم حقوق عمومی و حقوق بین الملل می باشد ممکن است دچار خدشه کند. از آنجائیکه هارپ و اثرات آن بر حقوق افراد، حقوق بنیادین بشر و حقوق بین الملل محیط زیست شناخته شده نیست و یا به صورت حداقل شناخته شده است، ضرورت دارد در درجه اول آن را به صورت علمی و مختصر مورد بررسی و ارزیابی قرار داده و سپس جنبه های حقوقی آن بررسی گردد. روش تحقیق در این مقاله به صورت تحلیلی- توصیفی می باشد و نتایج حاصله از این نوشتار که پس از بررسی عملی این تکنولوژی و لایه های جوی و گذری بر اصول مهندسی یونیسفر به نقش و تأثیرات آن بر حقوق بنیادین بشر پرداخته، آنرا بعنوان یک تهدیدی جدید در دوران معاصر شناسایی کرده و صرف این شناسایی وافی به مقصود نمی باشد؛ بلکه لازم است به جامع بین المللی و کلیه افراد معرفی شده تا علاوه بر ایجاد راهکارهای مناسب جهت کنترل این پروژه، به این راهکارها جامه عمل نیز بپوشانند.