بهروز قادری

مواد 22 تا 27 اعلامیه حقوق بشر به موضوع حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اختصاص داده شده است. در این مواد، استفاده از سلاح های کشتارجمعی در واقع نوعی سوء استفاده از حق دفاع به نظر می آید، و دیوان بین المللی دادگستری با سکوت نسبت به منع کارکرد سلاح هسته ای در مقام دفاع مشروع به نوعی کاربرد سایر سلاح های کشتارجمعی را توجیه کرده است. سازمان منع سلاح های شیمیایی و ارگان های پیش بینی شده در معاهده، از اقتدار زیادی برخوردار هستند، بگونه ای که در صورت تخلف هر یک از اعضاء که در پایبندی اش به معاهده، شک و تردید، ایجاد شود، سازمان می تواند اقدامات دسته جمعی، از جمله تحریم ها را، علیه دولت خاطی به دیگر دولت های عضو، توصیه نماید. با این حال اگرچه قواعد مربوط به حقوق جنگ پیشرفت قابل ملاحظه ای نکرده است، اما تعهدات قراردادی دولت ها در مورد جنگ، بعنوان یکی از منابع حقوق جنگ، نیز چندان ناچیز نیست. در این نوشتار به روش توصیفی-تحلیلی سعی شده است، ابعاد حقوق بشردوستانه مبنی بر سلاح های کشتارجمعی مورد بررسی قرار بگیرد. و مهمترین چالش این طرح با حقوق بین الملل و با هدف بررسی جوانب مختلف از منظر حقوق بشری و حقوق بین المللی ارزیابی گردد.

هارپ بعنوان یک تکنولوژی و پروژه علمی جدید، دارای آثار سوء زیادی در حقوق بین الملل می باشد و عملی شدن آن سبب نقض بعضی از حقوق بنیادین بشری و محیط زیستی خواهد شد، همچنین حاکمیت دولت ها را که بعنوان یکی از اصول مسلم حقوق عمومی و حقوق بین الملل می باشد ممکن است دچار خدشه کند. از آنجائیکه هارپ و اثرات آن بر حقوق افراد، حقوق بنیادین بشر و حقوق بین الملل محیط زیست شناخته شده نیست و یا به صورت حداقل شناخته شده است، ضرورت دارد در درجه اول آن را به صورت علمی و مختصر مورد بررسی و ارزیابی قرار داده و سپس جنبه های حقوقی آن بررسی گردد. روش تحقیق در این مقاله به صورت تحلیلی- توصیفی می باشد و نتایج حاصله از این نوشتار که پس از بررسی عملی این تکنولوژی و لایه های جوی و گذری بر اصول مهندسی یونیسفر به نقش و تأثیرات آن بر حقوق بنیادین بشر پرداخته، آنرا بعنوان یک تهدیدی جدید در دوران معاصر شناسایی کرده و صرف این شناسایی وافی به مقصود نمی باشد؛ بلکه لازم است به جامع بین المللی و کلیه افراد معرفی شده تا علاوه بر ایجاد راهکارهای مناسب جهت کنترل این پروژه، به این راهکارها جامه عمل نیز بپوشانند.

پدیده خشونت و روند افزایشی آن در میان دانش آموزان یکی از مسائلی است که امروزه سبب نگرانی خانواده ها و متولیان امر تعلیم و تربیت شده است. عوامل مختلف در سطوح فردی، رابطه ای (خانواده و دوستان)، اجتماع محور و جامعه ای در تکوین و تداوم خشونت ورزی مؤثر است. در این تحقیق به منظور بررسی تأثیر این عوامل بر خشونت ورزی دانش آموزان، از مدل های اکولوژیکی استفاده شده است. این تحقیق از نوع پیمایشی است که در طی آن با 400 نفر از دانش آموزان دبیرستان های دخترانه و پسرانه شهر سقز مصاحبه شده است. یافته ها نشان می دهد که میانگین خشونت ورزی دانش آموزان معادل 39 درصد بود که بر مبنای یک مقیاس از صفر تا 100 پایین ارزیابی می شود. در میان ابعاد خشونت، نوع غالب خشونت کلامی بوده و خشونت فیزیکی شدید در پایین ترین سطح قرار داشته است. تحلیل رگرسیونی چند متغیره نشان می دهد که خشونت ورزی با متغیرهای قربانی خشونت شدن، شاهد خشونت بودن، بی عدالتی در مدرسه، توانایی حل مسالمت آمیز تضادها، میزان جرم در محله، نظارت والدین، پایبندی به دستورات اخلاقی، تنبیه در مدرسه، کنترل اجتماعی مرتبط است. متغیرهای مذکور در مجموع 40 درصد تغییرات خشونت ورزی در بُعد کلامی و بیش از 70 درصد از تغییرات خشونت ورزی دانش آموزان را در ابعاد فیزکی ملایم و شدید تبیین می کنند. در بخش پایانی مطالعه، دلالت های یافته ها و نتایج تحقیق در زمینه سیاست گذاری اجتماعی و فرهنگی مورد بحث قرار گرفته است.