مسأله ی شر

تلاش برای پاسخ گویی به مسأله ی شر که یکی از مهم ترین برهان های قابل اعتنا برای انکار وجود خداوند است، همواره برای متفکران و اندیشمندان خداباور چالشی مهم و بحث برانگیز بوده است. فیودور داستایفسکی نویسنده و اندیشمند بزرگ قرن نوزدهمی روسیه، ازجمله متفکرانی است که به منظور دفاع از نظام فکری خداباورانه ی خود، تلاش های دامنه داری را در راستای پاسخ گویی به این مسأله ی بنیادین صورت داده است. داستایفسکی درحقیقت کوشیده تا با بهره گیری از آزادی و اختیار انسان ها و همچنین ارائه ی تفسیری کارکردگرایانه از شرور موجود در عالم، پاسخ خود به این مسأله را صورت بندی کند. در این پژوهش تلاش کردیمدر کنار بررسی جوانب مختلف و بسترهای تأثیرگذار بر شکل گیری این پاسخ، با نگاهی حتی الامکان اصلاح گرایانه، به کنکاش درخصوص بخشی از انتقادات مهمی بپردازیم که بر آن وارد شده است. درنهایت نشان داده ایم که با توسعه ی برخی عناصر تشکیل دهنده ی این پاسخ و به روزآمدسازی و مدافعه ی از آن، که یکی از منسجم ترین و قابل اعتناترین راهکارهای ارائه شده برای حل مشکلات ناشی از وجود شرور در عالم را ارائه کرده است، می توان به آن پرداخت.

کتاب جهان رنجی، نوشته ی فردریک سی. بایزر، پژوهشی درباره ی جنبش یا جریان بدبینی در فلسفه ی آلمان نیمه ی دوم قرن نوزدهم است. بایزر با تعریف بدبینی به این نظریه و باور که زندگی در این جهان ارزش زیستن ندارد، شوپنهاور را نخستین کسی می داند که این برداشت از جهان را وارد فلسفه ی آلمان ساخت. بایزر در این کتاب، به بررسی مباحثه ی گسترده و جدیی می پردازد که بدبینی شوپنهاور و مریدان، و البته منتقدان وی، به راه انداخت و به یک معنا برنامه ی کاری فلسفه را از بحث درباره ی منطق علم به سمت و سوی مسائل مرتبط با ارزش زندگی سوق داد. مقاله ی حاضر می کوشد تا ضمن معرفی رویکرد و هدف کلی کتاب، به تحلیل مختصر محتوای فصل های کتاب که بر اساس چهره های فلسفی سامان یافته بپردازد. پس از این تحلیل مختصر، مزیت های کتاب در مقام کتابی در حوزه ی تاریخ فلسفه که به صورت اختصاصی به مباحثه ای فراموش شده، هرچند مهم و تأثیرگذار، می پردازد و نیز برخی از نقص هایی که، به نظر نویسنده ی این مقاله، اگر رعایت می شد بر اعتبار کتاب می افزود، خاطر نشان می شوند.