روش معیار جامع

نگرانی های محیطی موجب جلب توجه محققان به مطالعه در حوزه رنجیره تأمین سبز شده است. امروزه سازمان ها دولتی و غیردولتی دریافته اند که مدیریت محیطی یک موضوع استراتژیک کلیدی است که منافع زیادی را در بردارد. از این رو سعی دارند علاوه بر توجه داشتن به فرآیندهای داخل سازمان با توجه به عوامل بیرونی، مانند اثرات محیطی، مقبولیت خود را نزد مشتریان افزایش داده و سهم بیشتری از بازاررا کسب نمایند. در این پژوهش، یک مدل عدد صحیح مختلط دو هدفه برای شناسایی مکان بهینه احداث کارخانه ها و مراکز جداسازی در یک زنجیره تأمین سبز توسعه داده شده است. این پژوهش نقش قابلیت اطمینان تسهیلات و وسایل نقلیه را در برقراری ارتباط مؤثر در زنجیره تأمین را مد نظر قرار داده است. توابع هدف مدل پیشنهادی شامل کمینه سازی هزینه های کل و کمینه سازی تصاعد گاز دی اکسید کربن هستند. با استفاده از روش برنامه ریزی تصادفی (سناریو) برای بررسی عدم قطعیت استفاده شده و پس از خطی سازی قسمتهای غیرخطی، برای حل مدل دو هدفه ریاضی از روش چندهدفه معیار جامع استفاده شده است. کارایی مدل پیشنهادی با استفاده از داده های یک مثال واقعی نشان داده شده است.

مهمترین فعالیت نظام بانکی را می توان جذب سرمایه و پس اندازهای شخصی و سپس بکارگیری و توزیع آن در قالب انواع تسهیلات اعطایی در بخش های گوناگون فعالیت های اقتصادی در سطح خرد و کلان در نظر گرفت. اما در این بین نباید مساله ریسک موجود در اعطای تسهیلات را فراموش کرد. از اینرو در این تحقیق یک الگوی چند هدفه بهینه یابی منابع و مصارف بانکی با تاکید بر نقش مدیریت ریسک ارائه شد. الگوی ریاضی با دو هدف حداقل کردن هزینه جذب سپرده ها و حداکثرسازی سود کسب شده از تسهیلات با در نظر گرفتن ریسک تسهیلات اعطائی و جریمه تاخیر تادیه ارائه شد. سپس برای حل این الگو یکی از بانک های کشور مورد مطالعه قرار گرفت و از روش معیار جامع با مقدار توان 2 در جهت حداقل سازی مجموع توان دوم انحرافات استفاده شد. در نهایت به دلیل غیرخطی بودن تابع هدف درجه دوم روش معیار جامع و محدب نبودن مساله از روش تسلسلی حداقل کردن بدون محدودیت برای یافتن نقطه بهینه استفاده کردیم. نتایج تحقیق حاکی از کارایی الگوی برنامه ریزی ریاضی ارائه شده جهت حل مساله غیرخطی درجه دو نامحدب بود

در یک شبکه زنجیره تامین، اجرای یک سیستم مدیریت صحیح در فرآیند ارسال کالا میتواند با بهبود جریان انتقال محصولات منجر به کاهش هزینهها و افزایش رضایت مشتریان گردد. ازاینرو در این پژوهش، یک مدل ریاضی چندهدفه جهت بهینهسازی مسئله مسیریابی وسایل نقلیه با مکانیابی انبار در زنجیره تأمین سبز که همزمان عملیات دریافت و تحویل کالا، ارائه و حل گردید. محدودیتهای اصلی در نظر گرفته شده در این مدل عبارتاند از ظرفیت تولیدکنندهها، ظرفیت خودروها، انتخاب خودرو بر اساس معیارهای زنجیره تأمین سبز، مسیریابی خودرو و مکانیابی انبار تقاطعی جهت کمینهسازی هزینهها و مصرف سوخت و کاهش آلودگی میباشد. در این مسئله کالاهایی که از تأمینکنندگان دریافت میشود، پس از دستهبندی در انبار تقاطعی به مشتریان در مسیر تحویل میشود و یا در صورت لزوم بهطور مستقیم به مشتریان تحویل داده شود. فرض بر آن است که برداشت و تحویل محصول در یک مسیر مجاز میباشد و یک افق برنامهریزی برای دریافت محصولات در فرابارانداز نیز وجود دارد. بهطورکلی هدف مدل بدست آوردن تعیین بهترین مسیر در حالت زنجیره تأمین سبز و تعداد بهینه وسیله نقلیه مورد استفاده در شبکه توزیع میباشد به نحوی که کل هزینه عملیاتی و جابجایی در حداقل ممکن باشد. مدل ارائه شده با استفاده از نرم افزار گمز و روش معیار جامع صحهگذاری و اعتبار سنجی شد و نتایج بدست آمده متناسب با مقالات ارائه شده در این حوزه کارا ارزیابی شده و به نسبت مقالات مشابه بهبود حاصل شده است.

اتخاذ تصمیمات صحیح و انجام اقدامات مناسب و بهنگام در هر فاز از چرخه ی مدیریت بحران منجر به کاهش خسارات احتمالی در زمان وقوع حادثه و کاهش آسیب پذیری جامعه می شود. برای اتخاذ تصمیمات مناسب نیاز به ابزارهای تصمیم گیری است. روش های تصمیم گیری چند هدفه (MODM) از جمله روش هایی است که برای انتخاب بهترین گزینه موجود مورد استفاده قرار گرفته و هر روزه بر میزان و گستره استفاده از آنها افزوده می شود. به همین منظور در این مطالعه، دو روش جمع وزندار و روش معیار جامع، که دو روش پرکاربرد و از خانواده ی روش های تصمیم گیری چندهدفه می باشند، برای حل یک مدل لجستیکی چند هدفه جهت تحویل کالاهای اولویت دار در عملیات امدادرسانی بحران مورد استفاده قرار می گیرد تا از این طریق بتوان تصمیمات مناسبی را برای تحویل کالاهای امدادی به نحوی اتخاذ نمود که مجموع نیازهای براورده نشده کالاها به حداقل ممکن رسد. هم چنین، به علت محدودیت روش دقیق در پاسخ دهی در زمان مناسب با کیفیت مناسب، مطالعه موردی در خصوص بحران زلزله در شهر کرمان با استفاده از الگوریتم ژنتیک مورد بررسی قرار گرفته است که نتایج نشان می دهد در صورت مسیریابی بهینه وسایط نقلیه مذکور و در نظر گرفتن وسایط نقلیه مناسب می توان به تصمیم گیرندگان امر مدیریت بحران در این منطقه مورد مطالعه، جهت افزایش خدمت رسانی در هنگام بحران کمک شایانی کرد. در ضمن، در این مسأله روش معیار جامع نسبت به روش جمع وزن دار عملکرد بهتری دارد.