تحلیل چند گروهی

هدف پژوهش، بررسی معادلات ساختاری اثر دانش محصول مصرف کننده بر پذیرش توسعه برند لباس های ورزشی بر اساس تحلیل چند گروهی است. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی مبتنی بر معادلات ساختاری، ازنظر هدف کاربردی و به شکل میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش، مصرف کنندگان برند ورزشی مجید در شهر تهران بود. با توجه به اینکه حجم جامعه نامشخص بود با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه 384 برآورد شد، لذا با توجه به احتمال ریزش نمونه ها 400 پرسشنامه در بین مصرف کنندگان پخش که از این تعداد 380 پرسشنامه قابل قبول مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه کلیسر و مانتل (1994)، النا دلگادو (2005) و چانگ و همکاران (2001) استفاده شده است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط چند تن از اساتید و دانشجویان دکتری مدیریت بازاریابی ورزشی بررسی و پس از اصلاحات، مورد استفاده قرار گرفت. همچنین پایایی و روایی سازه ای با استفاده از معادلات ساختاری ارائه گردیده است. یافته ها نشان داد دانش مصرفی زنان و مردان بر پذیرش توسعه برند کالای ورزشی و سپس اعتماد به آن ها اثرگذار است. این در حالی بود که وزن رگرسیونی مسیرهای مدل نشان داد دانش محصول بر پذیرش توسعه برند در زنان نسبت به مردان اثرگذاری نسبتاً بهتری دارند.

ضرورت به کارگیری نظام جامع ارزیابی عملکرد در تصمیم گیری مدیران به دلایلی چون فقدان جامعیت نظام سنتی ارزیابی و تمرکز بیش از حد آن بر عملکرد کوتاه مدت بر کسی پوشیده نیست. از منظر آکادمیک و در پاسخ به ضرورت درک شده، نحوه کارکرد سیستم ارزیابی عملکرد (PMS)، اثر سطوح پیچیدگی آن بر مزایای آن و اثر متغیرهای زمینه ای همچون عدم قطعیت محیطی و پویایی بر سازوکار مذکور، موردتوجه و واکاوی قرار می گیرد. در همین راستا در مقاله حاضر، دو کارکرد از PMS (کارکرد تعاملی و تشخیصی)، در 46 شرکت فعال در صنعت پتروشیمی طی سال 1401 مورد ارزیابی قرار می گیرد و نتایج با استفاده از معادلات ساختاری با حداقل مربعات جزئی و تحلیل چند گروهی (MGA ) آنالیز می گردد. یافته ها بیانگر رابطه مثبت معنادار کارکرد تعاملی و عدم وجود رابطه معنادار کارکرد تشخیصی PMS با مزایای آن است. همچنین سطوح پیچیدگی PMS، عدم قطعیت محیطی و پویایی بر رابطه بین کارکرد تعاملی و تشخیصی PMS با مزایای آن، اثر معناداری ندارد. این در حالی است که رابطه بین کارکرد تشخیصی و سطح پیچیدگی در حالت عدم قطعیت محیطی متصور بالا (پویایی بالا)، قوی تر از حالت عدم قطعیت محیطی متصور پایین (پویایی پایین) است. بعلاوه، رابطه بین مزایای PMS و عملکرد سازمانی در حالت پویایی پایین قوی تر از حالت پویایی بالا است؛ نتایج حاصل از تحلیل حساسیت مدل بیانگر پایداری نتایج بر اساس برآوردهای مختلف است.