الکتروانسفالوگرافی

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، بررسی توان آلفا در پرتاب های آزاد موفق و ناموفق بسکتبالیست های نخبه و نوآموز بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی بود و در قالب طرح سری های زمانی اجرا شد. دو گروه نخبه (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/34 ± 22/25 سال) و نوآموز (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/80 ± 22/55 سال) به صورت داوطلبانه مشارکت داشتند. داده ها با استفاده از 28 الکترود از یک دستگاه 32 کاناله بی سیم اندازه گیری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد (0/05 ≥P). یافته ها: توان آلفای گروه نخبه بالاتر از گروه نوآموز بود (0/001=P). پرتاب های موفق نسبت به پرتاب های ناموفق توان آلفای کمتری را نشان داد (0/006=P). در مقایسه دو گروه، توان آلفا در پرتاب های ناموفق گروه نخبه نسبت به پرتاب های موفق آن ها بیشتر بود (0/001=P)، اما بین توان آلفای پرتاب های موفق و ناموفق گروه نوآموز تفاوتی مشاهده نشد (0/584=P). توان آلفا در زمان اجرای تکلیف پرتاب آزاد بالاتر از زمان های قبل بود (0/005>P)، اما بین زمان اول و دوم تفاوتی نبود (0/001=P). نتایج نشان داد که گروه نخبه فعالیت قشری بالاتری نسبت به گروه نوآموز در همه الکترودها داشتند (0/001>P). نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که گروه نخبه با مهار اطلاعات نامربوط تکلیف را با پیچیدگی قشری کمتری اجرا کردند. همچنین کاهش توان آلفا در پرتاب های موفق نشان دهنده افزایش فعال سازی قشر مغز و افزایش تمرکز است تا در نهایت تکلیف با منابع عصبی کمتری اجرا شود.

مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر تمرینات نوروفیدبک مبتنی بر الگوی الکتروانسفالوگرافی افراد ماهر بر یادگیری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی در افراد مبتدی است. روش پژوهش: پژوهش کاربردی و از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود.  30 ورزشکار مبتدی (میانگین سنی: 1/509 ±20 سال) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و به سه گروه همگن نوروفیدبک بتا/ تتا، نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر (کاهش تتا در نقاط F4 و FZ  و افزایش آلفای پایین و بالا در نقاط  P 3 و P 7 ) و گروه کنترل تقسیم شدند. مرحله اکتساب شامل 6 جلسه بود. گروه کنترل در طول جلسات فقط به تمرین بدنی پرداختند. 48 ساعت پس از جلسات اکتساب، آزمون یادداری و پس از آن یک آزمون انتقال با تعویض دست برای گرفتن سلاح انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که گروه نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر در تمام جلسات به طور معناداری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر داشت. گروه نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر در آزمون یادداری به طور معناداری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر و همچنین گروه نوروفیدبک بتا/تتا عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت و دو گروه نوروفیدبک در آزمون انتقال نسبت به گروه کنترل از عملکرد بهتری برخوردار بودند، اما تفاوت معناداری بین دو گروه نوروفیدبک وجود نداشت. نتیجه گیری: مطالعات آینده می تواند با تصحیح پروتکل های نوروفیدبک بر اساس ارتباط مغز و نخبگی، روند پیشرفت و رسیدن به اوج اجرا در تیراندازی را برای افراد مبتدی تسریع کند.

هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی روش خودهیپنوتیزمی بر توجه و الگوی الکتروانسفالوگرافی داوطلبان کنکور بود. جامعه آماری در این مطالعه، کل افراد مراجعه کننده به مرکز مشاوره کنکور استاد کرمی در سال 1398 در شهر شیراز بود. نمونه آماری شامل 24 نفر پسر در محدوده سنی 18 تا 20 سال بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از مرکز مشاوره انتخاب شدند. سپس در دو گروه 12 نفری کنترل و 12 نفری آزمایشی به صورت تصادفی قرار داده شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی، آزمون اثر استروپ و دستگاه ثبت الکتروانسفالوگرافی بود. تعداد جلسات هیپنوتیزم برای هر یک از افراد گروه آزمایشی، 10 جلسه در طول دو هفته بود. گروه کنترل در مدتی که مداخله گروه آزمایشی سپری می شد، تحت گذر زمان بودند و در پس آزمون، هر دو گروه از نظر میزان توجه و الگوی الکتروانسفالوگرافی، با یکدیگر مقایسه شدند. داده های آماری از طریق تحلیل کوورایانس در سطح 05/0 ˂ p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتیجه مطالعه نشان داد که اثر متغیر مستقل معنی دار شد. لذا به نظر می رسد که روش خودهیپنوتیزمی بر توجه و الگوی الکتروانسفالوگرافی داوطلبان کنکور تاثیرگذار است.

مقدمه: در خصوص تغییرات امواج مغز طی فرایند یادگیری، در پژوهش های پیشین تناقض وجود دارد، از آنجا که سازوکارهای زیربنایی شناختی حرکتی و عصبی حرکتی اجرای اعمال نیازمند بررسی بیشتر هستند، بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه توان ریتم میو گلف بازان ماهر و مبتدی بود.روش پژوهش: در پژوهش حاضر 15 دانشجوی مبتدی بدون تجربه در مهارت گلف، به عنوان گروه مبتدی و 15 بازیکن باتجربه در مهارت گلف به عنوان گروه ماهر شرکت کردند. امواج مغزی شرکت کنندگان طی 20 کوشش تمرینی مهارت پات گلف ثبت شد. داده ها با استفاده از روش ICA پردازش شدند. برای تحلیل داده ها، از روش تحلیل واریانس چندمتغیره یکطرفه با طرح 2 × 3 (گروه × ناحیه) استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که توان ریتم میو (8 - 13 هرتز) در سه ناحیه مرکزیِ (C3, Cz, C4) مغزِ بازیکنان گلف مبتدی و ماهر تفاوت معنادار دارد (0/05 ≥P )، به طوری که میانگین توان ریتم میو گروه ماهر بیشتر از گروه مبتدی بود.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد کارکرد مغز گلف بازان ماهر و مبتدی در نواحی قشر حسی و حرکتی مغز متفاوت است. به نظر می رسد طی فرایند یادگیری مهارت پات گلف، مغز دستخوش تغییرات کارکردی می شود که این تغییرات در سیستم عصبی، احتمالاً یکی از دلایل کنترل و اجرای بهتر مهارت در افراد ماهر است. یافته ها ضرورت توجه به فرایند یادگیری در بهبود کنترل و اجرای بهتر اعمال روزانه و مهارت های تخصصی را مطرح می کند. تحقیق حاضر به درک سازوکارهای زیربنایی عصب شناختی و عصبی حرکتی اجرای مهارت ها به متخصصان آموزش و بازتوانی اعمال و مهارت های حرکتی کمک می کند.