حافظه ی آینده نگر رویدادمحور

مقدمه: . حافظه آینده نگر یک پیش ساز مهم برای زندگی مستقل نوجوانان محسوب می شود و می تواند به سایر کارکردهای اجرایی وابسته باشد. هدف: لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش کارکردهای اجرایی(حافظه فعال و بازداری) در پیش بینی حافظه ی آینده نگر رویدادمحور و زمان محور نوجوانان انجام شد . روش: این پژوهش در قالب یک طرح همبستگی صورت گرفت. جامعه آماری این مطالعه شامل دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان آذر شهر در سال 94-1393می باشد. در این پژوهش مجموعا 150 دانش آموز (67 = پسر و 83 = دختر) با میانگین سنی 05/16 سال به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از آزمون حافظه آینده نگر، حافظه فعال و آزمون عملکرد پیوسته استفاده شد. داده ها با استفاده از روش همبستگی و رگرسیون چندمتغیری(همزمان) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که کارکرد های اجرایی(حافظه فعال و بازداری) با ضریب همبستگی 52/0 توانستند حدود 27/0 درصد تغییرات مربوط به حافظه آینده نگر رویدادمحور و با ضریب همبستگی 32/0 توانستند حدود 10/0 درصد تغییرات مربوط به حافظه آینده نگر زمان محور را تبیین نمایند. در این بین تنها حافظه فعال و انحراف معیار زمان واکنش آزمون دیداری عملکرد پیوسته توانستند حافظه آینده نگر رویدادمحور را به صورت مثبت پیش بینی کنند. همچنین تنها حافظه فعال توانست حافظه آینده نگر زمان محور را پیش بینی کند. نتیجه گیری: در نتیجه می توان گفت حافظه فعال به عنوان یک مکانیسم زیر بنایی در بهبود عملکرد حافظه آینده نگر عمل می کند.

مقدمه: حافظه آینده نگر به عنوان یک پیش ساز مهم برای زندگی مستقل نوجوانان محسوب می شود. هدف: پژوهش حاضر با ه دف بررسی نقش نظریه ذهن، تفکر رویدادی آینده و خلاقیت در پیش بینی حافظه آینده نگر نوجوانان انجام شد. این پژوهش در قالب یک طرح همبستگی صورت گرفت. روش: جامعه آماری این مطالعه شامل دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان آذر شهر در سال ۹۴-۱۳۹۳ است. در این پژوهش مجموعاً ۱۰۰ دانش آموز با میانگین سنی ۱۶/۰۲ سال به صورت نمونه گیری خوشهای چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از تکلیف حافظه آینده نگر، آزمون ذهن خوانی از طریق تصاویر چشم، تکلیف شرح حال و آزمون خلاقیت تورنس استفاده شد. داده ها با استفاده از روش همبستگی و رگرسیون چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان دادند که نظریه ذهن، تفکر رویدادی آینده نگرو خلاقیت، حافظه آینده نگر رویداد محور و زمان محور را پیش بینی می کنند. نتیجه گیری: در نتیجه می توان گفت هر یک از این متغیر ها به عنوان یک مکانیسم زیر بنایی در بهبود عملکرد حافظه آینده نگر عمل می کنند.