بازیهای ویدئویی

هدف از این پژوهش مطالعه ضرورت ایجاد نظام رتبه بندی از دید والدین است. در مطالعه این ضرورت، ابعاد نظارت والدین بر رفتار بازی فرزندان را نیز مورد مطالعه قرار دادیم. با روش تحقیق کیفی مصاحبه عمیق مقوله های مشترک مربوط به الگوهای نظارت، انواع والدین بر اساس دیدگاه نسبت به نظام رتبه بندی و بازی فرزندان و دیدگاه نسبت به تأثیرات بازی ها را شناسایی کردیم. با کمک ادبیات تحقیق و مقوله های استخراج شده رواج هر مقوله را در پیمایشی از 230 پدر و مادر مطالعه کردیم. مهم ترین نتایج تحقیق بیانگر آن است که الگوی نظارت محدودکننده زمانی به دلیل عدم وجود مکانیسم های دیگر نظارت در ایران، رایج تر است. در مقایسه با دیگر مقوله های مربوط به دیدگاه نسبت به نظام رتبه بندی، مقوله والدین مشتاق کسب آگاهی نسبت به شیوه های نظارت بر رفتار بازی فرزندان رایج تر است. اغلب والدین نسبت به تأثیر بازی ها بر فرزندان خود دیدگاه کاملاً منفی دارند. تحلیل رابطه بین داده های پیمایش نشان می دهد هر چه سن فرزندان کمتر باشد میزان نظارت والدین بر انجام بازی های ویدئویی فرزندان و اهمیت ایجاد نظام رتبه بندی از نظر آن ها افزایش می یابد.

یافتن ساختار اسطوره ای در داستان ها و افسانه های ملل مختلف و تبیین آنها بر اساس عناصر مشترک تکرار شونده، با معرفی الگوی سفر قهرمان توسط جوزف کمپبل، اسطوره شناس آمریکایی، به کمال خود می رسد. در این فرآیند، ادعا می شود که با برجسته سازی و تأکید بر مشترکات و چشم پوشی از تفاوت ها می توان به ساختار یکپارچه ای در تمام گونه های داستانی دست یافت و بر اساس همین ساختار به دست آمده، به تحلیل و آفرینش آثار ادبی و هنری پرداخت. این روند در نهایت با معرفی الگوی سفر نویسنده توسط کریستوفر وگلر، تحلیل گر و نویسنده هالیوود، به جریانی فراگیر در حوزه تحلیل داستان و فیلمنامه می انجامد. در واقع وگلر با مبنا قرار دادن کار کمپبل، نسخه ی تنقیح شده ای را مبتنی بر نیازهای روایت سینمایی ارائه می دهد که کاربرد گسترده ای در فیلمنامه نویسی پیدا می کند. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی، الگوی سفر نویسنده وگلر را به عنوان الگویی کارآمد برای تحلیل بازی های ویدئویی پیشنهاد می دهد و به علت نزدیکی شیوه ی روایت در بازی های ژانر نقش آفرینی با آثار سینمایی، به تحلیل یکی مهم ترین بازی های این ژانر (ویچر) می پردازد و روایت داستانی آنها را با مراحل مختلف الگوی مذکور تطبیق می دهد. این مقاله در نهایت نشان میدهد که الگوی سفر قهرمان وگلر، میتواند در تحلیل عناصر متعددی از بازیهای ویدئویی ژانر نقش آفرینی، موثر باشد، هر چند به واسطه ی تفاوتهای ذاتی میان رسانه ی فیلم و رسانهی بازی کاستی هایی در این الگو یافت می شود که می بایست سفارشی سازی های خاصی روی آن انجام گیرد.