نوآوری

هدف از این مقاله معرفی مفهومی جدید در مدیریت تحت عنوان هم آفرینی است. این واژه در برابر هم افزایی یا سینرژی مطرح گردید. سینرژی یا هم افزایی دلالت بر آن دارد که برآیند کار جمعی، بسیار فراتر از برآیند کار تک تک افراد یا به عبارتی روشن تر «کل بزرگ تر از جمع اجزاست». براساس هم آفرینی برآیند نوآوری جمعی یا نوآوری سیستمی بیش از جمع نوآوری های فردی است. مفهوم هم آفرینی از جمع آوری و تحلیل داده های متنی و نمونه برداری نظری از آثار و متن مصاحبه های خبرگان مدیریت و اندیشمندانی چون گری همل، رالف استیسی و تام پیترز و تحلیل داده های به دست آمده با استفاده از رویکرد نظریه پردازی داده بنیاد ظهور یافت. براساس این مفهوم، نوآوری های تک تک کارکنان در بستر ارتباطات و گفتمان جمعی خاصیت سینرژیک می یابد و به نوآوری های فزاینده می انجامد و مدیریت ارشد سازمان باید بسترهای لازم را جهت هم افزایی نوآوری ها و نبوغ کارکنان برای بقا، استمرار حیات، رشد و بالندگی سازمان فراهم نماید.

تکنولوژی همواره با پیشرفت جامعه مرتبط بوده است. و هیچ گاه تا این حد، بهبود و ارتقای استانداردهای زندگی را به تکنولوژی وابسته ندانسته اند. رونق اقتصادی کشورها، صنایع و شرکت ها به مناسبت موثر تکنولوژی وابسته است. تکنولوژی ثروت خلق می کند. عواملی که موجب بهبود قدرت رقابتی تکنولوژیک می شوند عبارت اند از افق های برنامه ریزی بلند مدت، تحقیقات، خلاقیت و نوآوری می باشد. رهبران شرکتهای بیمه باید هدف یا آرمان خاصی را به طور روشن و دقیق برای پیروان طراحی کنند تا آنان قادر به شناخت وضعیت موجود، تحلیل آن و حتی قادر به ایجاد انگیزه و تمایل به منظور تغییر آن و حرکت به سوی جایگاه مطلوب باشند. نوآوری تکنولوژیک؛ رقابت خارجی، شرکت ها را تحت فشار قرار داده است تا فعالیت-های آنها در کوتاه مدت نیز اقتصادی باشند و در صدد کاهش زمان چرخه توسعه محصول و به بازار آوردن سریع تر محصولات جدیدی می شوند.هدف این نوشتار، مروری جامع بر مستندات و پژوهش های معتبر در حوزه نوآوری تکنولوژیک به منظور شناسایی عوامل کلیدی تاثیرگذار بر آنها و پی بردن به اینکه، چگونه استفاده از نوآوری های تکنولوژیک برای بازار بیمه صرفه جویی و کارآمدی دارد.

هدف از این پژوهش، ارائه الگوی عملیاتی نقش نوآوری بر ارتقای قابلیت فن آوری در عملکرد اقتصادی سازمانی بوده است. پژوهش حاضر از نظر ماهیت، اکتشافی، از نظر هدف، توسعه ای- کاربردی و از حیث روش اجرا، از نوع تحقیق های کیفی است که از روش نظریه داده بنیاد استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل اساتید، صاحب نظران حوزه نوآوری و مدیران ارشد ستادی بانک کشاورزی تهران می باشد که دارای مدرک کارشناسی ارشد و بالاتر یا سابقه کاری بالای ۱۵ سال می باشند. روش نمونه گیری، غیراحتمالی بوده و از طریق نمونه گیری قضاوتی انجام شده است. جهت گردآوری اطلاعات در زمینه مبانی نظری و ادبیات پژوهش موضوع، از منابع کتابخانه ای و به منظور طراحی مدل و شناسایی مؤلفه ها، ابعاد و متغیرهای مدل، از روش داده بنیاد و از مصاحبه نیمه ساختاریافته با صاحب نظران، استفاده گردید. نتایج به دست آمده شامل محرک های خارجی (محرک های اجباری، تقلیدی و هنجاری)، محرک های داخلی (نگرش مدیران و ساختار سازمانی متناسب با نوآوری)، نوآور باز (واردشونده و خارج شونده)، قابلیت های فناوری (به روزرسانی سریع و تطابق با نیازهای سازمان)، پذیرش فناوری (اعتماد، آگاهی و استفاده آسان) و عملکرد سازمانی شامل (عملکرد اقتصادی، بازار و فرایندی) می باشد.