دسترسی به بازار

این مقاله بر اساس یک کارآزمایی بالینی تصادفی تهیه شده است و به بررسی تنوع تولید فرش در کشور مصر برای دستیابی به بازارهای خارجی پرداخته است. این مقاله همچنین به بررسی اثر صادرات بر عملکرد شرکت های تولیدکننده فرش می پردازد. نتایج بررسی حاکی از آن است که در شرکت های مورد بررسی در این پژوهش، با افزایش کیفیت در کنار کاهش تولید در هر ساعت، به میزان 15 تا 25 درصد سود بیشتر شده و پیشرفت های بزرگی حاصل شده است. البته با این یافته ها به سادگی نمی توان گفت که با افزایش کیفیت به جای کمیت می توان سود بیشتری کسب کرد. برای همین نویسندگان این مقاله شواهد دیگری ازجمله بهبود بهره وری شرکت صادرکننده را نیز در نظر گرفته اند، به گونه ای که سه مؤلفه را در افزایش سود شرکت های صادرکننده فرش مؤثر دانسته اند که عبارتند از: افزایش بهره وری و کیفیت بالاتر در تولید فرش از طریق آموزش به بافندگان؛ مقایسه فرش های تولید داخل با نمونه های خارجی برای دستیابی به کیفیت بالاتر؛ و افزایش توانایی تولید و فروش فرش باکیفیت از طریق برگزاری نمایشگاه های فرش.

انعقاد موافقت نامه های همگرایی منطقه ای در شکل های مختلف یکی از ابزارهای لازم برای توسعه و افزایش تجارت و کسب منافع بیشتر برای کشورهای عضو است. 44 کشور از 54 کشور آفریقایی در 21 مارس 2018 اقدام به امضای یک منطقه تجارت آزاد (AFCFTA) نمودند. این درحالی است که تنها در حدود 10 درصد از نیازهای وارداتی منطقه به صورت درون گروهی تأمین می شود. ایران سهم ناچیزی در بازار 360 میلیارد دلاری منطقه مذکور دارد.vاین مقاله در چارچوب روش تحلیلی و اسنادی، سعی می کند تأثیر ایجاد این منطقه تجارت آزاد را بر صادرات ایران بررسی کند. در این راستا، به دنبال ارایه تصویری آماری از ایجاد اقتصادسیاسی حضور ایران در آفریقا، چشم انداز آفریقا در سال 2030، منطقه تجارت آزاد قاره آفریقا و ویژگی های آن، به آثار انعقاد این موافقت نامه بر صادرات ایران پرداخته و نشان می دهد که این اقدام می تواند در حدود 50 درصد صادرات 342 میلیون دلاری ایران به کشورهای الجزایر، مصر، کامرون، اتیوپی و تونس را دچار محدودیت کند. نتیجه نهایی مقاله این است که ایران به عنوان عضو ناظر اتحادیه آفریقا می تواند نسبت به انعقاد موافقت نامه با این منطقه تجارت آزاد اقدام کند.

زمینه و هدف: موافقت نامه عمومی تجارت خدمات (گاتس) به عنوان یکی از سه موافقت نامه اصلی منضم به موافقت نامه سازمان تجارت جهانی حاوی دو دسته تعهدات عام و خاص می باشد. تعهدات عام، تعهداتی است که اعضا به صرف عضویت و الحاق به سازمان ملزم به آن هستند. تعهدات خاص شامل دسترسی به بازار، رفتار ملی و تعهدات اضافی است که از طریق جداول ملی متناسب با شرایط و سطح تعهدات هر عضو تعیین می شود و مورد مذاکره قرار می گیرد. مواد و روش ها: روش تحقیق در این نوشتار، توصیفی-تحلیلی است. ملاحظات اخلاقی: ملاحظات اخلاقی مربوط به نگارش متون و نیز ارجاع دهی به منابع رعایت گردید. یافته ها: اعضا سازمان تجارت جهانی ملزم به هماهنگ سازی قوانین داخلی خود با الزامات سازمان تجارت جهانی هستند. در قوانین ایران مواردی از تعارض با الزامات تعهدات خاص گاتس وجود دارد که ضروری است در جهت هماهنگی با قواعد سازمان این تعارضات برطرف گردند. نتیجه گیری: اصول 81 و 82 قانون اساسی، مقررات سرمایه گذاری و مناقصات در قوانین ایران با تعهدات خاص سازمان تجارت جهانی در تعارض است.