آسیب شناسی دین پژوهی معاصر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
قبسات ۱۳۸۲ شماره ۲۸
حوزه های تخصصی:
آسیب‌شناسی دین‌پژوهی معاصر یکی از مهم‌ترین نیازهای دین‌شناسی جامعه معاصر است که باعث بالندگی و نوآوری در عرصه‌های دین‌پژوهی می‌شود.
در آغاز نوشتار، به ریشه‌شناسی واژة پیشگفته پرداخته و آسیب‌شناسی دین‌پژوهی معاصر و پرسش‌های اصلی و روش‌ناسی و گسترة این رهیافت تبیین شده است.
گونه‌شناسی آسیب‌های دین‌پژوهی معاصر، بخش اصلی نگاشته مذکور است در این ساحت به آسیب نگرش کارکردگرایانه به دین، آسیب روش‌شناختی آسیب جزءنگری به جای کل‌نگری، آسیب مغالطه اشتراک لفظی، آسیب محتمل پیش‌فرض‌ها و آسیب نسبی‌گرایی با ذکر شواهد و نمونه‌ها پرداخته شده است.