ارتباط الکترونیکی

هدف از این تحقیق بررسی نقش مدیریت ارتباط الکترونیکی با مشتری با چابکی سازمانی در ادارات ورزش و جوانان استان خراسان جنوبی است. روش این تحقیق توصیفی- همبستگی و جامعه آماری پژوهش 120 نفر از کارکنان ادارات ورزش و جوانان خراسان جنوبی را شامل می شود که پرسشنامه این پژوهش را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از آزمون های کلموگروف-اسمیرنف، آزمون تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون استفاده شد. کلیه داده ها با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس در سطح 0/05 تحلیل شدند. یافته ها نشان داد بین مدیریت ارتباط الکترونیک با ابعاد پاسخگویی، شایستگی، انعطاف پذیری و سرعت ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین نتیجه آزمون رگرسیون نیز نشان داد که متغیر پیش بین (مدیریت ارتباط الکترونیک با مشتری) در مجموع توانست 45% از تغییرات واریانس متغیر ملاک (چابکی سازمانی) را تبیین کنند. با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می شود، ادارات ورزش و جوانان برای رسیدن به حداکثر چابکی و مزیت رقابتی پایدار از سیستم مدیریت ارتباط الکترونیکی با مشتری استفاده بهینه کنند.  

میانجی گری، یکی از طرق شناخته شده حل وفصل اختلافات محسوب می شود و با توجه به توسعه استفاده از اینترنت توسط اشخاص، انتقال اکثر فعالیت های تجاری به فضای مجازی و انعقاد بسیاری از معاملات توسط ابزار الکترونیکی، در بسیاری از دعاوی، طرفین دعوا، متمایل به استفاده از میانجی گری برخط جهت حل اختلاف خود می باشند. پژوهش حاضر برخی چالش های میانجی گری برخط و موضع مقررات بین المللی و حقوق ایران نسبت به آن ها را در مباحث ذیل مورد بررسی قرار می دهد تا اشخاص و فعالان تجاری، با در نظر گرفتن ملاحظات مذکور، بتوانند بهتر در خصوص کارآمدی این روش حل اختلاف و استفاده از آن قضاوت نمایند: «فقدان ارتباط حضوری در میانجی گری برخط»، «چالش محرمانگی در فرایند میانجی گری برخط»، «عدم اقبال به میانجی گری برخط در برخی دعاوی»، «ضعف کنترل میانجی بر فرایند میانجی گری برخط» و «دشواری اجرای اجباری نتیجه میانجی گری برخط». در نهایت این مقاله به این نتیجه نائل آمده است که در صورت تأکید طرفین میانجی گری بر مذاکره حضوری، فقدان اعتماد اشخاص مذکور به میانجی، عدم دسترسی به فناوری های ارتباطی موردنیاز یا عدم توانایی در استفاده از آن ها و عدم اطمینان از رعایت محرمانگی توسط طرف مقابل و میانجی، چالش های جدی در مقابل طرفین بروز خواهد کرد که نیازمند تدارک راه حل هستند. با توجه به فقدان قانون خاص در خصوص میانجی گری در حقوق ایران، به مقنن ایرانی پیشنهاد می شود ضمن تصویب قانونی جامع در خصوص میانجی گری، اقتضائات خاص میانجی گری برخط را نیز در آن لحاظ کند تا اشخاص و فعالان تجاری بتوانند از مزایای متعدد این روش حل اختلاف بهره مند شوند.

پس از شیوع ویروس کرونا محدودیت هایی در فعالیت های مختلف در دنیا به اجرا گذاشته شد. یکی از زمینه هایی که به شدت دچار تغییر شد، شرایط دانشگاه ها بود. بدین ترتیب موضوع ارتباط الکترونیکی برای پیگیری امور آموزشی و پژوهشی مطرح شد. در این مقاله با استفاده از یک فرم نظرسنجی، تلاش شده تا وضعیت آموزش و پژوهش در رشته مهندسی عمران، در دوران شیوع کرونا بر اساس نظرات دانشجویان ارزیابی گردد. نتایج نشان می دهد که دانشجویان کارشناسی از کیفیت یادگیری در این دوران رضایت نداشتند (حدود 66 درصد کمتر از متوسط) اما دانشجویان تحصیلات تکمیلی کیفیت یادگیری در شیوه مجازی را مناسب ارزیابی کردند (حدود 21 درصد کمتر از متوسط). با توجه به مشکلات ایجاد شده برای دروس عملی دوره کارشناسی (کمتر از 5 درصد برگزاری به شیوه حضوری) و نیز جمع آوری داده های پایان نامه های تحصیلات تکمیلی در طول دوره شیوع بیماری کرونا (حدود 23 درصد با مشکل جدی)، افت فارغ التحصیلان رشته مهندسی عمران از دید عملی در سال های آینده قابل انتظار خواهد بود. گسترش تقلب در آزمون ها (حدود 40 درصد) و نیز تفاوت در دسترسی به اینترنت و سامانه های لازم جهت شرکت در کلاس های مجازی (حدود 42 درصد کمتر از حد متوسط)، موضوع عدالت آموزشی (حدود 50 درصد ناراضی) در این دو سال را دچار چالش کرد. در مجموع می توان گفت، آموزش و پژوهش در رشته مهندسی عمران به شیوه مجازی نمی تواند به طور کامل جایگزین شیوه های حضوری شود، اما از برخی قابلیت های آن می توان در آینده به عنوان مکمل آموزش حضوری استفاده نمود.