شبکه های اطلاعاتی

     امروزه داشتن یک سیستم فناوری اطلاعات به معنای موفقیت یا تضمین نتایج خوب برای سازمان نیست، مگر اینکه سازمانها اطمینان حاصل کنند از اینکه پروتکل ها و رویه های امنیت اطلاعاتی آنها به خوبی طراحی شده و دارایی های فناوری اطلاعات آنها در برابر تهدیدات خارجی و داخلی محافظت می شوند. هدف تحقیق حاضر شناسایی عوامل مؤثر بر ایجاد امنیت در شبکه های اطلاعاتی اداره کل زندان های استان سیستان و بلوچستان و اولویت بندی آنها می باشد. برای این منظور ابتدا فهرستی از معیارهای حائز اهمیت تدوین شد و سپس از طریق تکمیل نمودن پرسشنامه، عوامل مؤثر بر ایجاد امنیت شبکه های اطلاعاتی الکترونیکی اداره کل زندان ها مشخص گردید. جامعه آماری در این تحقیق شامل کارشناسان و متخصصان خبره و اساتید دانشگاهی می شود که آشنایی کامل با کلیات امنیت شبکه را نیز داشته باشند که بدلیل محدودیت جامعه آماری، نمونه گیری ضرورتی ندارد. سپس با تجزیه و تحلیل داده ها از طریق روش تحلیل سلسله مراتبی فازی معیارها وزن دهی و رتبه بندی شدند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که حوزه زیرساخت و محتوی و کاربرد از دیدگاه مدیران و خبرگان تصمیم گیرنده دارای بالاترین اهمیت است.

در این پژوهش با اشاره به تحولات سریع در عرصه فناوری اطلاعات، تاثیر این متغیر بر عملکرد و وظایف سنتی دیپلماتیک بررسی شده ضمن برشمردن دوره های مختلف تکامل مفهوم دیپلماسی، از ظهور و بروز دیپلماسی عمومی به عنوان محصول تعامل عرصه های فناوری اطلاعات و دیپلماسی نام برده شده است. بررسی تطبیقی خصوصیات دیپلماسی در دوره های مختلف مذکور نیز دگرگونی اساسی در مفاهیم و محتوای دیپلماسی را نشان داده انطباق با شرایط جدید محیطی ضرورت توجه بیشتر دستگاه دیپلماسی به فناوری اطلاعات و تخصص های جدید مورد نیاز دیپلمات ها برای عملکرد بهتر در فضای به شدت در حال تغییر و دگرگونی صحه می گذارد. در اثر چنین پدیده ای مفاهیم جدیدی در عرصه دیپلماسی به وجود آمده که ضرورت درک و فهم عمیق این مفاهیم مسئله اصلی مورد نظر در این مقاله است. مفاهیم جدید ترکیبی از عبارات  دیجیتال، سایبر، مجازی، الکترونیک، اینترنت با دیپلماسی هستند. مفاهیم جدیدی مثل "ای ویزا" یا "سفارت دیجیتال" نیز این روزها در عرصه امور دیپلماتیک بسیار کاربرد دارد. در اینجا به نظر می رسد که یکی از شاخه های علوم فنی و مهندسی با یکی از رشته های علوم انسانی با یکدیگر تلفیق شده و عرصه کاملا جدیدی را به وجود آورده اند. در این پژوهش ضمن تأکید بر انکار ناپذیر بودن تأثیر عمیق فناوری اطلاعات بر دیپلماسی، ضرورت بازنگری در کلیه مبانی نظری و شکلی موجود در این زمینه مورد توجه قرار گرفته است.