ورزشکار و غیر ورزشکار

"تحقیق حاضر به بررسی ارتباط شخصیت، افسردگی و انجام فعالیت بدنی (ورزش) می پردازد برای این منظور از بین جنبه های مختلف شخصیت، به برون گرائی ـ درونگرائی فرد توجه شده که به وسیله آزمون شخصیت "" آیزینک""، مورد محاسبه قرار گرفته است. همینطور سطح افسردگی آزمودنیها به وسیله آزمون ""بک"" اندازه گیری و مورد مقایسه قرار گرفت. آزمودنیهای تحقیق حاضر در دو دسته 60 نفری ورزشکار و غیرورزشکار از بین دانشجویان پسر دانشگاه سیستان و بلوچستان به صورت تصادفی انتخاب شده اند. میزان برون گرائی ـ درون گرائی و سطح افسردگی دو دسته آزمودنیهای ورزشکار و غیر ورزشکار توسط آزمون t استیودنت، مورد مقایسه قرار گرفت و مشاهده شد که، بین برون گرائی- درون گرائی دانشجویان پسر ورزشکار و غیرورزشکار، تفاوت معنی داری وجود نداشت. اما بین سطح افسردگی آنها تفاوت معنی دار مشاهده شد. ارتباط بین برون گرائی- درون گرائی و افسردگی آزمودنیها، بوسیله آزمون همبستگی پیرسون مورد آزمون قرار گرفت و مشاهده شد که بین این دو نیز ارتباط معنی داری وجود ندارد. "

مقدمه: این مطالعه با هدف مقایسه مولفه های آنتروپومتریک (ویژگی های بدنی مانند قد، وزن، پهنای شانه و ...) با خود پنداره بدنی کارکنان مرد ورزشکار و غیرورزشکار انجام شده است. روش: مطالعه از نوع علی – مقایسه ای است. جامعه آماری تمامی کارکنان مرد یک دانشگاه نظامی شامل هیات علمی، دانشجو، کارمند، پایور و وظیفه بودند. حجم نمونه با توجه به جامعه آماری 357 نفر برآورد شده که به صورت داوطلبانه و به شکل غیرتصادفی و هدفمند برای گروه ورزشکار و به صورت تصادفی ساده برای گروه غیر ورزشکار انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه خودپنداره بدنی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از دو روش آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف استاندارد و آمار استنباطی مانند آنالیز واریانس، آزمون T از طریق نرم افزار SPSS 16 انجام شد. نتایج: یافته ها حاکی از آن بود که بین میانگین نمرات ویژگی های آنتروپومتریک در دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار از نظر آماری تفاوت معناداری وجود نداشت، به عبارت دیگر مولفه های آنتروپومتریک بین کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار تقریباً مشابه بود. لیکن مقایسه زیر مقیاس های خودپنداره بدنی در کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار نشان داد که تفاوت بین مولفه های خودپنداره بدنی، ظاهر بدنی، هماهنگی، انعطاف پذیری، سلامتی، خود پنداره کلی و عزت نفس کلی از نظر آماری معنادار بود (01/0> (P. بحث: ویژگی های آنترپومتریک در کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار یکسان است. ولی خودپنداره کلی، عزت نفس کلی و زیرمقیاس های ظاهر بدنی، هماهنگی، انعطاف پذیری و سلامتی مردان ورزشکار بالاتر از غیر ورزشکار می باشد.

مقدمه و هدف: هدف از تحقیق حاضر، مقایسه شادکامی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان ایثار گر و شاهد ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسالمی واحد اسالمشهر می باشد. روش شناسی: نوع تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ استراتژی عل م ی - مقایسهای است واطالعات آن به روش میدانی جمعآوری شده است. حجم نمونه تحقیق شامل 2۰۰نفر )1۰۰ نفر دانشجوی ایثارگر و شاهد ورزشکار و 1۰۰ نفر غیر ورزشکار( است. روش نمونه گیری تحقیق حاضر تصادفی- طبقهای است. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد ) 1989( با ضریب آلفای کرونباخ ۰.9۰ می باشد. جهت توصیف متغیرهای تحقیق از شاخص های آماری توصیفی ،جهت تعیین طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف، تعیین تفاوت بین متغیرها در گروه های ورزشکار و غیر ورزشکار ازآزمون t مستقل استفاده شد. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که بین میزان شادکامی، هیجان مثبت، رضایت از زندگی و فقدان عواطف منفی دانشجویان ایثار گر و شاهد ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسالمی واحد اسالمشهر تفاوت معنی داری وجود دارد و میزان آن در دانشجویان ورزشکار بیشتر از غیر ورزشکار است اما بین پیشرفت تحصیلی دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد، ولی میزان آن در دانشجویان غیر ورزشکار بیشتر است. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود که مسئولین آموزش و پرورش ناحیه 5 تهران به برنامه های فعالیت بدنی برای معلمان اهمیت بدهند و آن ها را به صورت برنامه های فوق برنامه یا جشنواره ها برگزار کنند. این کار می تواند عاملی مؤثر در بهبود کیفیت زندگی، هوش معنوی و سلامت روان معلمان باشد.