صنعت الکترونیک

زمینه و هدف: مسائلی مثل تخریب محیط زیست، به حاشیه رانده شدن گروه های قابل توجهی از اجتماع، تظاهرات علیه سرمایه داری و جست وجو برای نوآوری و خلّاقیت در بخش دولتی و خصوصی، موجب شده است که بحث در مورد پایداری در دستور کار مشکلات جهانی و سازمانی قرار گیرد. به همین منظور، کمیسیون براتلند در سال 1987 به نیازهای بشر و لزوم توانایی نسل های آینده برای تحقق خواسته هایشان تأکید ورزید. ازآنجا که عوامل زیادی از جمله منابع انسانی در تحلیل پایداری سازمان ها نقش دارد، لازم است که سازمان ها ارتباط بین پایداری و منابع انسانی را به طور گسترده در تمام زیرشاخه های مدیریت منابع انسانی گسترش دهند؛ با چنین هدفی، پژوهش حاضر درصدد است مؤلفه های مؤثر بر پایداری منابع انسانی را در صنایع الکترونیک استان فارس شناسایی و رتبه بندی کند. روش: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی است و از رویکرد فازی در آن استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را 30 نفر از خبرگان صنایع الکترونیک استان فارس تشکیل می دهند که بر اساس اصل کفایت نظری و با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. مبنای انتخاب نمونه، اِشراف اطلاعاتی و طی کردن مسیر شغلی در سازمان مدنظر بود. پِژوهش در دو مرحله انجام شد: در مرحله اول، مؤلفه های اولیه مؤثر بر پیاده سازی مدیریت منابع انسانی پایدار شناسایی و به وسیله روش دلفی فازی غربالگری شده و مؤلفه هایی، اضافه یا حذف شدند و در مرحله دوم با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی، مؤلفه های تأییدشده از مرحله اول، رتبه بندی شدند. یافته ها: درمجموع 20 مؤلفه مؤثر بر پایداری منابع انسانی در سه بُعد «اجتماعی»، «زیست محیطی» و «اقتصادی» به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج حاکی از این بود که از میان ابعاد، بُعد «زیست محیطی» رتبه بالاتری نسبت به دو بُعد «اجتماعی» و «اقتصادی» به دست آورد و این بدان معنی است که مؤلفه های زیست محیطی از بیشترین اهمیت برخوردارند.

صادرات دانش بنیان به عنوان منبع رشد اقتصادی در بسیاری از کشورهای جهان ازجمله ایران مطرح شده است. این مطالعه با هدف شناسایی راهبردهای تنوع بخشی صادرات شرکت های دانش بنیان در صنعت الکترونیک ایران با رویکرد کیفی و با استفاده از روش تحلیل محتوای جهت دار و مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 19 نفر از متخصصان و مدیران ارشد شرکت های صادراتی و نهادهای توسعه صادرات انجام شده است. یافته های پژوهش، ویژگی های اختصاصی سه مسیر اصلی صادرات را شامل صادرات مستقیم، صادرات توسط «واسطه ها» و صادرات توسط «شرکت های رهبر زنجیره ارزش»، در صادرات الکترونیک برجسته می کند. در این مطالعه «واسطه ها» خود به سه دسته شرکت های مدیریت صادرات، کنسرسیوم های صادراتی و مراکز نوآوری صادراتی، دسته بندی شده اند. نتایج تحقیق به سیاست گذاران کمک می کند تا در کنار حمایت هایی که در کشور در سال های اخیر از صادرات مستقیم شرکت های دانش بنیان انجام شده است، زیرساخت ها و حمایت های لازم را برای تنوع بخشی به مسیرهای صادراتی ازجمله صادرات دانش فنی، تولید بدون کارخانه، شکل گیری واسطه های صادراتی و قرار گرفتن شرکت های دانش بنیان در زنجیره ارزش شرکت های رهبر بازار، طراحی و اجرا کنند.