فرزندان جانبازان

پژوهش حاضر به منظور بررسی تفاوت میزان افسردگی پسران دبیرستانی جانبازان می پردازدکه با توجه به سطوح مختلف ارتباط با پدرانشان در شهر تهران اجرا شده است. در پژوهش علّی –مقایسه ای حاضر‘1200 آزمودنی به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای بررسی افسردگی آزمودنی ها‘از سیاهه افسردگی بک(فرم کوتاه)وبرای بررسی سطوح مختلف ارتباط پدر-پسراز پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد.نتایج نشان داد که میانگین افسردگی پسران جانبازان ترکش خورده با میانگین افسردگی پسران جانبازان دارای نقص عضو وضایعات دارای نقص بینایی با میانگین افسردگی پسران جانبازان ترکش خورده واعصاب و روان‘شیمیایی و دچار موج انفجار شده تفاوت معناداری مشاهده شد.میزان افسردگی دانش آموزانی که ارتباط ضعیف با پدران خود داشتند ‘ با میزان افسردگی دانش آموزانی که ارتباط قوی با پدران خود داشتند تفاوت معناداری را نشان داد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آسیب ثانویه به عنوان یک عامل میانجی در ارتباط بین سبک های دلبستگی و تعارض پدر-فرزند در نمونه ای از فرزندان جانبازان انجام شد. مطالعه حاضر یک پژوهش همبستگی بود که با استفاده از تحلیل معادلات ساختاری صورت گرفت. جامعه پژوهش حاضر شامل فرزندان جانبازان شهر های یزد، اصفهان، نجف آباد و یاسوج بود که در مدارس شاهد و ایثارگر این شهرها مشغول به تحصیل بودند. با روش نمونه گیری خوشه ای 607 نفر از این جامعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس استرس آسیب ثانویه، مقیاس دلبستگی بزرگسالان و مقیاس تعارض با والدین استفاده شد و درنهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و ناایمن دوسوگرا از طریق آسیب ثانویه با پرخاشگری کلامی و فیزیکی پدر-فرزند ارتباط معنی دار دارد. سبک دلبستگی ایمن هیچ ارتباط مستقیم و غیرمستقیمی با آسیب ثانویه و ابعاد تعارض پدر-فرزند نداشت. اما سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی با پرخاشگری کلامی و استدلال در تعارض پدر-فرزند ارتباط معنی دار مستقیم داشت. در نهایت، شاخص های برازش نشان داد که مدل ارائه شده در پژوهش حاضر با انجام اصلاحات جزئی مورد تأیید قرار گرفت. بر اساس یافته های بدست آمده می توان نتیجه گرفت که آسیب ثانویه به عنوان یک عامل میانجی در ارتباط بین سیک های دلبستگی ناایمن و تعارض والد-فرزند نقش معنی داری ایفا می کند و بنابراین احتمالاً می توان با آموزش های مبتنی بر دلبستگی از انتقال آسیب ثانویه در فرزندان و درنتیجه از تعارض پدر-فرزند در فرزندان جانبازان پیشگیری کرد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مؤلفه های مثبت روانشناختی بر خودارزشمندی و باورهای فراشناختی فرزندان جانبازان مبتلا به PTSD انجام گرفت و از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی بود. نمونه پژوهشی در این بررسی شامل 40 نفر از نوجوانان فرزند جانبازان شهرستان کرمانشاه در سال 1400 بود که به روش نمونه گیری داوطلبانه با جایگزینی تصادفی بر اساس ملاک های ورود انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه قرار داده شدند. داده های تحقیق از طریق پرسشنامه های خودارزشمندی کروکر و همکراان (2003) و پرسشنامه باورهای فراشناختی ولز (MCQ-30) جمع آوری گردید. یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-20 و آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین میانگین نمرات پس آزمون خودارزشمندی (14/0=ἡ، 05/0˂P، 09/6=(1و35)F) و باورهای فراشناختی (39/0=ἡ، 01/0˂P، 65/22=(1و35)F) بعد از حذف اثر پیش آزمون، در گروه های آزمایشی تفاوت معنی داری وجود دارد و آموزش مؤلفه های مثبت روانشناختی منجر به ارتقای خودارزشمندی و کاهش باورهای فراشناخت منفی در اعضای گروه آزمایش در مرحله پس آزمون، در مقایسه با گروه کنترل شده است. بر اساس نتایج حاصله می توان گفت که آموزش مؤلفه های مثبت روانشناختی منجر به ارتقای وضعیت روانشناختی و خودارزشمندی فرزندان جانبازان شد.

این پژوهش با هدف بررسی رابطه پذیرش روان شناختی و شفقت به خود با نگرش به جستجوی کمک روان شناختی در فرزندان جانبازان انجام شد. پژوهش توصیفی همبستگی حاضر در سال 1396 روی 217 نفر از فرزندان جانبازان شهرستان اردکان انجام شد. آزمودنی ها به روش دردسترس انتخاب شده و داده ها با استفاده از پرسشنامه های پذیرش و عمل، شفقت به خود، جستجوی کمک روان شناختی جمع آوری شدند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به کار رفتند. نرم افزار SPSS23 نیز استفاده شد. بین ابعاد پذیرش روان شناختی (تجارب هیجانی و کنترل روی زندگی) و ابعاد شفقت به خود با نگرش به جستجوی کمک روان شناختی رابطه مثبت معنی دار وجود داشت (05/0>p). همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد 31 درصد از واریانس تمایل به جستجوی کمک روان شناختی توسط متغیرهای شفقت به خود و پذیرش روان شناختی تبیین می شد  (05/0>p). از بین دو مؤلفه پذیرش روان شناختی فقط مؤلفه کنترل روی زندگی و از بین شش مؤلفه شفقت به خود، سه مؤلفه اجتناب از همانندسازی افراطی، مهربانی با خود و قضاوت کردن خود  در پیش بینی جستجوی کمک روان شناختی در فرزندان جانبازان نقش معنی داری داشت.پذیرش روان شناختی و شفقت به خود می توانند نقش معنی داری در پیش بینی نگرش به جستجوی کمک روان شناختی فرزندان جانبازان داشته باشند.

هدف: هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی و سلامت روان فرزندان جانبازان است. روش پژوهش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر فرزند جانبازی است که در مقطع متوسطه دوم شاغل به تحصیل بودند (198 نفر). از میان این جامعه آماری تعداد 140 نفر به صورت در دسترس انتخاب و پس از اجرای پرسشنامه ی سلامت روان (GQH-28) 60 نفر که دارای مشکلات سلامت روان بیشتری بودند (نمره بالای 40)، به طور هدفمند انتخاب شدند، سپس به طور تصادفی در دو گروه 30 نفرِ (دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه) جایگزین شدند. گروه های آزمایشی مداخله مبتنی بر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در 8 جلسه دوساعته دریافت کردند ولی گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند. قبل و بعد از مداخله، آزمون ها بر روی گروه ها اجرا و سپس داده ها با نرم افزار SPSS 22 و آزمون های تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بررسی شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به افزایش سطح سازگاری اجتماعی (84/159=F، 001/0=P) و کاهش مشکلات سلامت روان (80/427=F، 001/0=P) فرزندان جانبازان گردید نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به افزایش سطح سازگاری اجتماعی و کاهش مشکلات سلامت روان فرزندان جانبازان گردید. پیشنهاد می شود که از این نوع مداخله ها برای حل مشکلات حیطه ی سلامت روان فرزندان جانبازان استفاده شود.

مشکلات مجروحان جنگی محدود به خود آنها نیست، بلکه این مشکلات در بطن زندگی خانواده نیز وارد شده و کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد.هدف از انجام این پژوهش بررسی وضعیت زندگی فرزندان جانبازان اعصاب و روان بود. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که مشکلات ناشی از معلولیت پدر، در هفت مقوله شامل نگرش، سلامت روانشناختی، روابط بین فردی، سلامت جسمانی، شرایط مالی، پیشرفت تحصیلی و کارکرد تحصیلی تاثیراتی بر جای می گذارد.فرزندان جانبازان اعصاب و روان از اولین مراحل رشد خود، به طور مستمر در معرض آسیب های روانی هستند و نقش پدر یکی از منابع تشدید یا تضعیف اختلالات روانی و رفتاری در آنها است. از راهکارهای ارائه شده جهت پیشگیری یا تضعیف این آسیب ها میتوان به رصد و شناخت افراد مستعد آسیب های روانی از سنین کودکی و نوجوانی و پیگیری مستمر آنها برای ارائه خدمات روانشناختی و حل مشکلات در حوزه روابط بین فردی، عملکرد تحصیلی و ... اشاره کرد.این پژوهش کیفی به شیوه پدیدارشناسی با نمونه گیری هدفمند از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد.جامعه آماری پژوهش حاضر فرزندان جانبازان اعصاب و روان ساکن تهران بود. فرایند مصاحبه تا زمان به اشباع رسیدن داده ها ادامه پیدا کرد و در نهایت با 10 نمونه به اشباع رسید.تحلیل داده های به دست آمده، به روش هفت مرحله ای کلایزی انجام شد.