خبر

خبر تلویزیونی از دو بعد فرم و محتوا تشکیل شده است. فارغ از محتوا، فرم خبر تلویزیونی از عناصر مهم در جذب مخاطبان است. پرسش اصلی این تحقیق این است که شبکه های تلویزیونی فارسی زبان از چه مدل هایی برای تولید و ارائه خبر به مخاطبان خود استفاده می کنند؟ در این پژوهش سبک های ارائه خبر در بخش خبری " 60 دقیقه" در بی بی سی فارسی و بخش خبری "اتاق خبر" در شبکه "من و تو" مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان می دهند در بخش خبری «اتاق خبر» «شبکه تلویزیونی من و تو» از مدلی که می توان عامه پسند نامید استفاده می شود. این پلتفورم بر وجوه پاتوس در رتوریک خبر مبتنی است و تلاش دارد تا احساسات بینندگان را تحت تاثیر قرار دهد. در «برنامه شصت دقیقه» شبکه تلویزیونی بی بی سی فارسی، عمدتا «مدل تحلیلی» مورد استفاده قرار می گیرد. که برای پرورش اخبار از گزارشهای خبری و مصاحبه با شخصیت های متخصص و یا دانشگاهی و یا کارشناسان و مدیران سازمان های جهانی و به طور کلی افراد شناخته شده و معتبر استفاده می کند. از سوی دیگر به نظر می رسد اتاق خبر شبکه من و تو در اجرای خبر از تلفیقی از عناصر اجرای تجاری و نمایشی استفاده می کند در حالیکه برنامه شصت دقیق تلاش دارد تا تلفیقی از سبک های مختلف(اخلاقی، تجاری و نمایشی) را در دستور کار خود قرار دهد.

هدف این پژوهش، ارائه الگویی برای اعتماد و اعتبار رسانه ملی در «نسل زد» است. این مطالعه، از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، کیفی است، یافته های آن، از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته به دست آمده و با تحلیل محتوا و کدگذاری مقوله ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. خبرگان تحقیق، شامل استادان حوزه ارتباطات، سردبیران و خبرنگاران و کارشناسان حوزه نسل  Z با نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند. یافته های پژوهش در کدهای محوری اعتبارزایی و اعتمادزایی در این نسل، دسته بندی شده اند. نتایج نشان می دهند که نسل زد، مخاطبانی دوجهانی هستند که از ابتدا به اینترنت و رسانه های مختلف دسترسی داشته اند و اگر چه رسانه ملی گام هایی را در جهت جذب مخاطب در میان این نسل برداشته، اما لازم است با ارائه محتوای موردعلاقه آنها، همچنین با ایجاد بخش های خبری ویژه این نسل و حضور در سکوهای برخط که این نسل در آن حضور دارد، در جهت جذب مخاطب نسل زد و اعتماد و اعتبار رسانه ملی اقدام نماید.  

هدف: بررسی پیامدهای مثبت و فرصت ها و پیامدهای منفی و چالش های احتمالی کاربرد هوش مصنوعی در روزنامه نگاری از منظر روزنامه نگاران حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات هدف این پژوهش است. روش پژوهش: در این پژوهش اطلاعات (عبارات معنایی) پیرامون موضوع پژوهش از طریق مصاحبه کیفی با 10 نفر از روزنامه نگاران حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات گردآوری شده است و با روش تحلیل تماتیک(مضمونی) مضامین پایه، سازمان دهنده و فراگیر استخراج و در قالب جداول ارائه شده است. یافته ها: در این پژوهش عبارات معنایی از متن مصاحبه های صورت گرفته با مشارکت کنندگان استخراج شد و از آن عبارات معنایی 40 مضمون پایه، 8 مضمون سازمان دهنده و 2 مضمون فراگیر پیامدهای مثبت و فرصت های استفاده از هوش مصنوعی در روزنامه نگاری و 43 مضمون پایه و 7 مضمون سازمان دهنده و 2 مضمون فراگیر پیامدهای منفی و چالش های استفاده از هوش مصنوعی در روزنامه نگاری شناسایی و در قالب جداول مضامین ارائه شده است. نتایج: از جمله نتایج پژوهش حاکی از این است که استفاده از هوش مصنوعی می تواند تاثیرات دوگانه ای در روزنامه نگاری داشته باشد از طرفی در تولید و توزیع و مدیرت محتوا عملکرد رسانه و روزنامه نگاران را افزایش دهد و نیز موجب توسعه روزنامه نگاری شود و از طرف دیگر اثرات استفاده سوء از هوش مصنوعی می تواند موجب تضعیف جایگاه روزنامه نگاران و برخی عملکرد رسانه ها مانند تقویت انحصارگرایی و تولید و انتشار محتوای محتوای مغرضانه شود.