میان‌رشته‌ای

تهاجم یکجانبه آمریکا به عراق نگرانیهای فراوانی را برای جامعه بین‌المللی به بار آورد. یکی از مهم‌ترین این نگرانی‌ها درباره ماهیت تهدید عراق علیه صلح و امنیت بین‌المللی و امنیت آمریکا است. نگرانی دیگر درباره نقض حقوق قربانیان جنگی است و مهم‌ترین نگرانی این مقاله درباره مصونیت غیرنظامیان است. این در حالی است که برابر با عرف بین‌المللی و پیمان‌نامه‌های جهانی حقوق قربانیان جنگ مورد تضمین واقع می‌گردید. این مقاله بر این باور است که اشغال و مداخله در عراق با عنوان بشردوستانه سبب‌ساز بسیاری از بی‌عدالتی‌ها و رفتارهای غیرانسانی گردید. عملیات پیش‌دستانه نیز یکسری مشکلات و ایرادهای عمده دارد. سیاست‌های مربوط به عملیات پیش‌دستانه برای گسترش دموکراسی دارای مسایل مربوط به خویش است. برای بررسی به این موضوعات ما از یک رهیافت میان‌رشته‌ای برگرفته از حقوق عمومی، روابط بین‌الملل، فلسفه هنجاری و قضایی و حقوق بین‌الملل بشردوستانه و حقوق بین‌الملل بهره می‌گیریم

به جرئت می‌توان گفت که پژوهش در زمینه شبیه‌سازی در روابط بین‌الملل از جمله موضوعات علمی کشور است که از فقر شدید علمی رنج می‌برد. در موضوع شبیه‌سازی در روابط بین‌الملل در کشور ادبیات بسیار محدودی وجود دارد. حال آنکه با شبیه‌سازی در روابط بین‌الملل و با بهره‌گیری از دیگر علوم می‌توان مدل‌های شبیه‌سازی مؤثری را طراحی کرد که به نیازهای کشور پاسخ دهند. به همین دلیل نگارنده تلاش کرده است توأم شدن دیسیپلین‌های علمی (نظم خارج از دانش محض) را با ساخت مدل‌های شبیه‌سازی از منظر تئوریک و کاربردی مورد بررسی قرار دهد. در این پژوهش موضوع ارتباط میان‌رشته‌ای با شبیه‌سازی در روابط بین‌الملل بر پایه پنج اصل متدولوژی، دانش، پیمایش، روش و پیشینه پژوهشگری مورد بررسی قرار می‌گیرند. همچنین با تأکید بر اینکه بسته به موضوع مدل شبیه‌سازی به چه نوع رشته‌های علمی در شبیه‌سازی روابط بین‌الملل نیازمندید به بحث و پژوهش درباره میان‌رشته‌ای بودن آن می‌پردازیم.

نگاه نقاد نظری و عملی به روابط بین‌الملل نشان می‌دهد که متخصصین روابط بین‌الملل نتوانستند وقوع سه انقلاب ـ انقلاب اقتصادی چین، انقلاب فرهنگی ایران و فروپاشی سیاسی شوروی و بلوک شرق ـ و یک تحول بنیادی ـ تحول تدریجی و دانش پایه اطلاعاتی هند به سوی توسعه پرشتاب ـ را پیش‌بینی کنند. به همین روی نگاه به روابط بین‌الملل نیازمند تغییری کلی و بنیادی است. بن‌فکنی رندانه بیش از نگاه مدرن، سازگار با روابط بین‌الملل در نظم فردی ـ بومی جهانی شده است. ضمن اینکه تحولات روابط بین‌الملل نشان می‌دهد که علاوه بر تلفیق بین دو سطح تحلیل بازی قدرت، نیازمند دستاوردهای دیگر رشته‌ها نیز هستیم. در راستای پاسخ به چنین نیازی است که نگاه چندرشته‌ای و بین‌رشته‌ای به روابط بین‌الملل به طور روزافزونی حس می‌شود. از این منظر بن‌فکنی رندانه زاویه جدیدی از پس ذهن انسان (A priori) تا فطرت انسانی منشعب از روح را برای تحلیل مسائل بین‌الملل مدنظر قرار می‌دهد.

فلسفه، تاریخ و جامعه‌شناسی هریک اثرگذاری ویژه‌ای بر رشته روابط بین‌الملل داشته‌اند. جوهر روابط بین‌الملل به‌گونه‌ای است که بدون اتکا به دیگر علوم توانایی تبیین و تحلیل واقعیت‌های جامعه بین‌المللی را نداشت و به همین دلیل از دیگر علوم بهره برد. در میان علوم اجتماعی، نخست فلسفه علم و شناخت‌شناسی و سپس تاریخ و بعد از آن جامعه‌شناسی بیش از علوم دیگر در تحول دیدگاه‌های روابط بین‌الملل مؤثر واقع شدند. جامعه‌شناسی تا اندازه‌ای در این حوزه مؤثر واقع شد که مدعی گردید بحث‌های انحصاری سیاست مانند قدرت، سلطه، دولت و حزب موضوعاتی صرفاً جامعه‌شناختی بوده و دوام و قوام سیاست و روابط بین‌الملل بدانها وابسته است. به هر روی آنچه روشن است اینکه هرگاه روابط بین‌الملل داعیه استقلال صرف خود را داشته است به کمترین مرتبه از نظر قوام و استحکام سقوط کرده است.