رفتار رانندگان

این مطالعه، با هدف تحلیل ظرفیت مقاطع پایه بزرگراهی در ایران و ارتباط آن با نحوه رفتار رانندگان انجام شده است. بزرگراه مورد مطالعه در این تحقیق، بزرگراه درون شهری شهید خرازی اصفهان است. داده های ترافیکی جمع آوری شده در ساعات مختلف روز و شب شامل تردد، سرعت متوسط و سرفاصله زمانی هستند. با استفاده از مدلهای کلان سرعت- چگالی و همچنین با تحلیل سرفاصله های زمانی وسایل نقلیه، ظرفیت خطوط مختلف قطعه پایه بزرگراهی تحت شرایط جریان غیرمنقطع تعیین شده است. نتایج حاکی از آن است که ظرفیت خطوط مختلف بزرگراه مورد مطالعه بویژه خط سبقت بیشتر از ظرفیت پیشنهادی راهنمای ظرفیت راهها HCM است. مهم ترین علت این امر، ویژگیهای متفاوت رفتاری جامعه مورد مطالعه رانندگان نسبت به سایر جوامع است. تمایل بخش عظیمی از جامعه رانندگان به انتخاب سرفاصله های غیرایمن و عدم رعایت فاصله ایمن دنباله روی بویژه در ترددهای نزدیک به ظرفیت، اگرچه ظرفیت خط را افزایش داده-است ولی در عین حال سبب کاهش ایمنی و افزایش احتمال خطر تصادف نیز شده است. همچنین مشخص شد که نحوه رفتار رانندگان در خطوط مختلف بزرگراهی و نیز در ساعات شب و روز با یکدیگر متفاوت است. این مطالعه نشان داد که برای تحلیل ظرفیت بزرگراهها در ایران، اعمال تغییرات در مقادیر پیشنهادی توسط آیین نامه های کشورهای پیشرفته، رفتار صحیح تری از ترافیک را منعکس می سازد.

با افزایش روزافزون وسایل نقلیه، شاهد تداخل در عملکرد تقاطع ها شهری به ویژه میادین هستیم. معابر مشکل زیادی بر سر راه ترافیک ایجاد نمی کنند، بلکه این تقاطع ها هستند که به دلیل ایجاد تداخل در جریان پیوسته و تبدیل آن به جریان منقطع، باعث ازدحام در شبکه می شوند. در این تحقیق تلاش بر این است که با تعیین رفتار رانندگان و اعمال پارامترهای بومی در نرم افزار ایمسان، نزدیک ترین شبیه سازی به واقعیت در قالب مطالعه موردی میدان ۱۳ آبان شهر همدان ارایه شود. شیوه جمع آوری داده ها به صورت میدانی و به روش فیلم برداری به مدت یک ساعت بدون وقفه در ساعت اوج ظهرگاهی است. پس از تعیین رفتار رانندگان و اعمال بومی سازی، برداشتها وارد نرم افزار شد و نتایج در قالب در دو سناریو با هم مقایسه شدند. همچنین طرح سیکل جدیدی برای این تقاطع با نرم افزار سیدرا طراحی و ارائه شد که هم زمان با بومی سازی اعمال شد. ابتدا تأثیر کاربرد چراغ راهنمایی بر خصوصیات میکروسکوپیک جریان ترافیک میدان از قبیل تأخیر، سرعت عبور وسیله نقلیه، سطح سرویس دهی، تعداد خودروهای منتظر در صف و زمان سفر با استفاده از نرم افزار تعیین شد. بعد از اعمال رفتار رانندگان و شبیه سازی، نتایج نشان داد تاخیر در سناریوی اول و سرعت در وضعیت موجود و سناریوی دوم کمترین مقدار را نشان داد. همچنین زمان سفر برای حالت وضع موجود 54 درصد افزایش، برای حالت بدون چراغ ۶ درصد کاهش و برای حالت طول سیکل 80 ثانیه ای نیز 50 درصد افزایش را نشان داد. پس از تعیین پارامترهای بومی سازی شده، اعتبار سنجی انجام شده با تطبیق حدودا ۸۰ درصدی با وضع موجود محاسبه شده از نرم افزار همانند عمل مشابه در خصوص تأخیر، میزان صحت محاسبات و درستی مسیر پیموده شده در پروسه بومی سازی را نمایش داد.

یکی از شایع ترین دلایل تصادفات جاده ای عدم توجه به علائم راهنمایی و رانندگی و رفتار پرخطر رانندگان است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر عوامل جمعیت شناختی را بر میزان درک علائم راهنمایی و رانندگی و نحوه رفتار رانندگان است. داده های پژوهش از طریق توزیع پرسشنامه بین نمونه ای از رانندگان شهر سمنان جمع آوری و با نرم افزار SPSS تحلیل شدند و نتایج نشان داد تاثیر جنسیت، وضعیت تاهل، تصادف داشتن و نوع خسارت، سن راننده، وضعیت شغلی، میزان تحصیلات، تجربه رانندگی بر درک علائم راهنمایی و رانندگی تاثیر معناداری دارد. درحالیکه تاثیر میزان درآمد و تعداد تخلفات بر درک علائم ترافیکی معنادار نبود. نتایج بررسی تاثیر عوامل جمعیت شناختی و میزان درک از علائم راهنمایی و رانندگی بر نوع رفتار رانندگان نشان داد متغیرهای جنسیت، میزان تحصیلات، سالهای تجربه رانندگی معنادار نبوده و تعداد تخلفات، میزان درک علائم رانندگی، وضعیت شغلی، وضعیت تاهل و میزان درآمد بر نوع رفتار (پرخطر/کم خطر) رانندگان تاثیرگذار است.