فریبا طیری

مقدمه: پژوهش یکی از عوامل مؤثر در ارتقای خدمات مشاوره و روان درمانی است به همین دلیل سنجش مهارت های پژوهشی مشاوران ضروری است. هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی مهارت های پژوهشی مشاورین ادارات مشاوره دانشجویی دانشگاه های علوم پزشکی منطقه غرب کشور (کردستان، کرمانشاه، همدان، ایلام و دانشکده پرستاری سنقر- اسدآباد) در سال ۱۳۹۷ بود. روش: در این پژوهش توصیفی ۴۱ نفر از مشاوران ادارات مشاوره دانشجویی دانشگاه های علوم پزشکی منطقه غرب کشور در سال ۱۳۹۷ با روش نمونه گیری سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه سنجش مهارت های پژوهشی مراه (۲۰۱۰) بود. داده های پژوهش با روش همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در بخش یافته های توصیفی نتایج حاکی از آن بود که ۶۱% مشاوران زن و ۳۹% مرد بودند، ۶۳/۴% از پاسخگویان در مقطع کارشناسی ارشد و ۴۱% نیز سابقه کار بین ۱ سال تا ۵ سال داشتند. نمرات میانگین مهارت روش شناسی به عنوان میانگین مطلوب ۸/۶±۳/۰۶ و نمرات میانگین مهارت آماری به عنوان میانگین نامطلوب ۵/۲±۲/۰۶ سنجیده شد، همچنین یافته ها حاکی از آن بود که از بین شاخص های مورد بررسی فقط مقطع تحصیلی افراد با میزان مهارت های پژوهشی افراد مورد مطالعه ارتباط معناداری داشت. (۰۰۰>P) نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که میزان مهارت های پژوهشی مشاوران در حد متوسط بود، ضعف دیدگاه پژوهشی در بعضی از مشاوران و همچنین اولویت دادن ارائه خدمات مشاوره ای نسبت به کارهای پژوهشی در حیطه شغلی می تواند عواملی برای این موضوع باشد.

مقدمه : سلامت معنوی از مهم ترین عوامل اجتماعی - فرهنگی مرتبط با سلامت روان است . هدف: هدف از مطالعه حاضر تعیین ارتباط بین سلامت روان و سلامت معنوی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کردستان بود که در سال ۱۳۹۴ انجام گردید . روش: در این پژوهش توصیفی همبستگی تعداد ۴۳۶ نفر دانشجوی جدیدالورود سال تحصیلی ۹۵-۹۴ با روش سرشماری بررسی شدند ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ۲۰ سؤالی سلامت معنوی پولوتزین که ۱۰ سؤال آن سلامت مذهبی و ۱۰ سؤال دیگر سلامت وجودی را اندازه گیری می کرد و آزمون سلامت روان GHQ-۲۸ که چهار مقیاس علائم جسمانی، علائم اضطرابی، علائم ناسازگاری اجتماعی و علائم افسردگی را می سنجد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری ۲۲ SPSS و آزمون های آماری همبستگی پیرسون، تی تست وآنوا استفاده شد. یافته ها: بیشترین فراوانی دانشجویان مؤنث با ۶۳/۵% و مجرد با ۹۱/۷% بودند ۷۲ درصد آن ها در گروه سنی ۲۰-۱۸ سال قرار داشتند. ۵۸/۹% بومی استان کردستان بودند. ۶۷/۳% دارای سلامت معنوی بالا، ۹۵/۲% دارای سلامت مذهبی بالا ۸۴/۲% و دارای سلامت وجودی بالابودند. ۸۷/۲% افراد موردمطالعه دارای سلامت روان و ۱۲/۸% مشکوک به آسیب پذیری روانی بودند. بین سلامت معنوی در دو بعد سلامت مذهبی و سلامت وجودی با سلامت روان آنان رابطه معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: هرچه میزان سلامت معنوی در دانشجویان بالاتر باشد، میزان آسیب های روانی در آن ها کمتر خواهد بود. به عبارت دیگر می توان از میزان سلامت معنوی در دانشجویان به عنوان یک پیش بینی کننده بحران روانی در آن ها استفاده کرد.

مقدمه: مشاوره و راهنمایی دانشجویان یکی از مهم ترین راهبردهای پیشگیری در دانشگاه به حساب می آید. استاد مشاور، عضوی از هیات علمی دانشگاه بوده که دانشجو را در مطابقت دادن علایق و توانایی هایش با برنامه آموزشی و ارزیابی متناوب ازپیشرفتش در دانشگاه کمک می کند. هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین میزان نگرش وآگاهی اساتید مشاور نسبت به مشاوره تحصیلی وعوامل مربوط آن دردانشگاه علوم پزشکی کردستان بوده است. روش: در این پژوهش توصیفی تحلیلی ۱۱۰ نفراز اساتید مشاوردانشگاه علوم پزشکی کردستان در تمام رشته ها و دانشکده ه با روش نمونه گیری سرشماری بررسی شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه نگرش سنج ۱۸ سؤالی و پرسشنامه آگاهی از وظایف استاد مشاور ۲۰ سوالی بود ، داده ها با استفاده از نرم افزار آماری ۲۲ SPSS و آزمون های آماری همبستگی پیرسون، تی تست وآنوا تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بیشترین فراوانی میزان نگرش مثبت نسبت به مشاوره تحصیلی در افراد مورد مطالعه در حد متوسط با فراوانی نسبی ۷۴/۵% و بیشترین فراوانی میزان آگاهی از وظایف استاد مشاور ۶۴/۵۲ درصددر حد متوسط بودند. بین میزان آگاهی نسبت به وظایف استاد مشاور بامیزان نگرش نسبت به مشاوره تحصیلی در افراد مورد مطالعه رابطه معناداری وجود داشت. (۰/۰۰۱ P< ) نتیجه گیری: وجود نگرش بالا نسبت به مشاوره تحصیلی و آگاهی از وظایف استاد مشاور در حد متوسط در افراد مورد مطالعه، می تواند زمینه مناسب و خوبی برای بالا بردن آگاهی و مشارکت آنان در ارایه خدمات به دانشجویان باشد.

مقدمه : شرم یکی از هیجان های خودآگاه خیلی مهم است که نقش مهمی در بهزیستی روانی و آسیب پذیری نسبت به اختلال-های روانی دارد. هم فقدان شرم و هم شرم خیلی زیاد با آسیب شناسی روانی همراه است. شرم از دو مؤلفه اساسی شرم بیرونی و شرم درونی تشکیل شده است. هدف: پژوهش حاضر به منظور تعیین ساختار عاملی و ویژگی های روانسجی مقیاس شرم بیرونی انجام شد تا ابزار مناسبی برای کاربرد در کار بالینی و تحقیق، به متخصصان و محققان حوزه سلامت روان معرفی شود. روش: به منظور بررسی ویژگی های روانسنجی و تحلیل ساختار عاملی این مقیاس، 210 نفر (103 پسر و 107 دختر) از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. همچنین از آزمودنی ها خواسته شد که مقیاس های شرم بیرونی، شفقت به خود، عاطفه منفی و کمال گرایی را تکمیل کنند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار لیزرل و SSPS-18 استفاده شد. آلفای کرونباخ، ضریب همبستگی و تحلیل عاملی تأییدی محاسبه شد. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی تأییدی از ساختار 3 عاملی شرم بیرونی در نمونه ایرانی حمایت کرد (CFI=0/96, NFI=0/94, RMSEA=0/09). مقیاس شرم بیرونی همبستگی مثبت و معناداری بین کمال گرایی (0/17) و عاطفه منفی (0/51) و همبستگی منفی و معناداری با شفقت به خود (0/21) داشت. همچنین ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس و عامل های «احساس حقارت»، «احساس پوچی» و «شرم در مورد اشتباه کردن» به ترتیب 0/93، 0/92، 0/71 و 0/75 بدست آمد. نتیجه گیری: ساختار 3 عاملی شرم از ویژگیهای روانسجی مطلوبی در جامعه دانشگاه بهشتی برخوردار است. شرم ارتباط مثبتی با نشانه های آسیب شناسی روانی دارد. مقیاس شرم بیرونی برای کاربرد در کار تحقیقی و کار بالینی از ویژگی های روانسنجی مناسبی برخوردار است.

"طرح مساله: این پژوهش با هدف تعیین میزان رضایتمندی بیماران روانی و خانواده شان از برنامه بهداشت روان در مناطق روستایی شهرستان سنندج در سال 1383 انجام گرفته است. روش: در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی با استفاده از روش طبقه ای، به طور تصادفی، اطلاعات مربوط به 51 بیمار روانی و خانواده شان که تحت پوشش خانه های بهداشت و مراکز روستایی بودند، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: این پژوهش نشان داد که 47.6% از بیماران روانی و خانواده آنها از نحوه برخورد بهورزان و 47.3% از این بیماران از نحوه ارایه خدمات در خانه بهداشت (دارو، پیگیری، آموزش و ارجاع) راضی بودند. همچنین 57.1% از آنها از نحوه ارایه خدمت در مراکز روستایی (آموزش، دارو، پیگیری و ارجاع) راضی بودند. 86.30% از بیماران مراجعه کننده به مراکز روستایی به دلیل به صرفه بودن از نظر اقتصادی و 84.30% از آنها به دلیل به صرفه بودن از حیث وقت و زمان رضایت داشتند. اما 64.8% از بیماران مراجعه کننده به مراکز روستایی از لحاظ نتیجه درمانی ناراضی بودند. نتایج: با ارتقای کیفیت ارایه خدمات، خصوصا دارو، می توان به طور مداوم بر میزان رضایت مندی بیماران روانی و خانواده شان افزود. "