مازن هادی کزارآلتایی

مقدمه: به نظر می رسد که تحریک جریان مستقیم فراجمجمه ای (tDCS) مخچه در مقایسه با سایر نواحی مغز، ناحیه مؤثری در بهبود تعادل افراد مسن است؛ بنابراین تحقیق حاضر با هدف مقایسه اثر tDCS مخچه و DLPFC بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام گرفت. روش پژوهش: در این تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، از بین سالمندان مرد با دامنه سنی 60 تا 80 سال، 60 سالمند سالم به صورت داوطلبانه برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در چهار گروه 15 نفری مداخله tDCS مخچه، tDCS قشر جلوی مغزی جانبی پشتی چپ (DLPFC)، tDCS ساختگی مخچه و tDCS ساختگی DLPFC قرار گرفتند. شرکت کنندگان در مرحله پیش آزمون و پس آزمون در 3 کوشش 30 ثانیه ی اقدام به ایستادن روی صفحه نیرو کردند. در مرحله مداخله، که به مدت دو هفته و هر هفته 5 جلسه متوالی و هر جلسه 20 دقیقه به طول انجام یافت، تحریک مربوط به هر گروه انجام گرفت. داده ها به روش تحلیل کوواریانس تک متغیری تحلیل شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تحریک tDCS مخچه و DLPFC بر تعادل ایستای (جابه جایی قدامی- خلفی و مرکزی- جانبی مرکز فشار) مردان سالمند تأثیر معنا داری دارد (0/05>P). اما بین tDCS مخچه و DLPFC در تعادل ایستای سالمندان مرد تفاوت معنا داری وجود ندارد (0/05<P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر به مربیان و متخصصان سالمندی پیشنهاد می شود که از مزیت های tDCS مخچه و DLPFC در بهبود تعادل ایستای سالمندان مرد بهره گیرند.