بهزاد فروغی

هدف از این تحقیق، ارائه راهبردهایی جهت ارتباط دانشکده های علوم ورزشی با مراکز رشد و پارک های علم و فناوری و پیامدهای حاصل از آن است. روش تحقیق کیفی بوده و گردآوری داده ها با مصاحبه و بررسی ادبیات انجام شد. جامعه تحقیق شامل روسا و اعضای هیئت علمی علوم ورزشی کشور، مراکز رشد و کارآفرینی، پارک های علم و فناوری و دیگر مسئولان مرتبط بودند. نمونه گیری تحقیق به صورت هدفمند و با رویکرد گلوله برفی بوده است. پس از انجام 14 مصاحبه، راهبردهای ارتباط بین دانشکده های علوم ورزشی با مراکز رشد و پارک های علم و فناوری شناسایی گردید. تحلیل داده ها با استفاده از سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام گردید. طبق نتایج، 205 کد باز به دست آمده در این تحقیق به دو بخش راهبردها و پیامدها تقسیم شد. راهبردها شامل 5 مقوله اصلی و 15 مقوله فرعی بود. 5 مقوله اصلی راهبردها شامل تخصص گرایی، حمایت و پشتیبانی از ایده های ورزشی، ایجاد و تقویت روحیه کارآفرینی، نوآوری و ایده پردازی، ارتقاء تعامل بین دانشکده، مراکز رشد و جامعه و ایجاد کافه کارآفرینی در دانشکده بود. پیامدها شامل 4 مقوله اصلی و 9 مقوله فرعی بود. مقوله اصلی پیامدها شامل خلق و توسعه فرصت های شغلی ورزشی، برخورداری از حمایت های مراکز رشد و پارک های علم و فناوری، درآمدزایی ایمن، بهبود کیفیت زندگی در جامعه بود. لذا می توان پیشنهاد کرد به منظور برقراری ارتباط دانشکده های علوم ورزشی با این مراکز، باید به آموزش نوآوری، حمایت از ایده ها و ایجاد جو کارآفرینانه در دانشکده پرداخت. همچنین شناسایی نیازهای ورزشی صنعت و جامعه می تواند منجر به تعریف پروژه های نوآورانه و تحریک دانشجویان به ایده پردازی شود.

هدف از این تحقیق ارائه راهبردهایی جهت ارتباط دانشکده های علوم ورزشی با مراکز رشد و پارک های علم و فناوری و پیامدهایِ حاصل از آن است. روش تحقیق، کیفی و گردآوری داده ها با مصاحبه و بررسی ادبیات انجام شد.جامعه تحقیق شامل:روسا و اعضای هیئت علمی علوم ورزشی کشور،مراکز رشد و کارآفرینی، پارک های علم و فناوری و دیگر مسئولان مرتبط بودند. نمونه گیری تحقیق به صورت هدفمند و با رویکرد گلوله برفی بوده است و پس از انجام 14 مصاحبه راهبردهای ارتباط بین دانشکده های علوم ورزشی با مراکز رشد و پارک های علم و فناوری شناسایی گردید. تحلیل داده ها با سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام گردید.طبق نتایج 205 کد باز بدست آمده در این تحقیق به دوبخش راهبردها و پیامدها تقسیم شد. راهبردها شامل 5 مقوله اصلی و 15 مقوله فرعی تقیسم بود. 5 مقوله اصلی راهبردها شامل؛تخصص گرایی، حمایت و پشتیبانی از ایده های ورزشی، ایجاد و تقویت روحیه کارآفرینی، نوآوری و ایده پردازی، ارتقاء تعامل بین دانشکده، مراکز رشد و جامعه و ایجاد کافه کارآفرینی در دانشکده بود. پیامدها شامل 4 مقوله اصلی و 9 مقوله فرعی بود. مقوله اصلی پیامدها شامل؛ خلق و توسعه فرصت های شغلی ورزشی، برخورداری از حمایت های مراکز رشد و پارک های علم و فناوری، درآمدزایی ایمن، بهبود کیفیت زندگی در جامعه بود. لذا می توان پیشنهاد کرد به منظور برقراری ارتباط دانشکده های علوم ورزشی با این مراکز باید به آموزش نوآوری، حمایت از ایده ها و ایجاد جوکارآفرینانه در دانشکده پرداخت. همچنین شناسایی نیازهای ورزشی صنعت و جامعه می تواند منجر به تعریف پروژه های نوآورانه و تحریک دانشجویان به ایده پردازی شود.

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین ترجیحات زمانی و ترجیحات ریسک بر تغییر رفتار در مشارکت در ورزش و فعالیت های بدنی بود.روش شناسی: روش مورد استفاده در پژوهش حاضر الگوی لاجیت ترتیبی تعمیم یافته بوده است و جهت برآورد ضرایب پارامترهای این الگو از روش حداکثر راست نمایی استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است که فرآیند توزیع و جمع آوری آن از دو طریق توزیع به کمک فضای مجازی و به صورت حضوری بوده است. حجم نمونه با توجه به برآورد حاصل از فرمول کوکران محاسبه و در نهایت تعداد 373 پرسشنامه مبنای تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل آماری متغیرها و برآورد پارامترهای الگوی لاجیت نیز از نرم افزار STATA16 استفاده شده است.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد مولفه های ترجیح ریسک و ترجیح زمانی بر تغییر رفتار افراد جهت مشارکت در فعالیت بدنی تاثیرگذار می باشند و با افزایش میزان ترجیح ریسک و ترجیح زمانی افراد احتمال حضور آن ها در مراحل بالاتر تغییر رفتار (از مرحله پیش تامل به نگهداری) افزایش می یابد.نتیجه گیری: به طورکلی پژوهش حاضر و یافته های حاصل از آن می تواند یک دیدگاه و رویکرد جدید به متولیان توسعه فعالیت های بدنی و ورزش در جامعه ارائه نماید تا با به کارگیری ابزارهای نوین (مولفه های اقتصاد رفتاری) به اهداف مورد نظر خود جهت گسترش و ترویج فعالیت های بدنی و دستیابی به اهداف سلامت در جامعه دست یابند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مشوق های مالی بر تصمیم به مشارکت در فعالیت های بدنی و ورزش بوده است. روش پژوهش، توصیفی_همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه افراد ایرانی 15 تا 65 سال ساکن در کشور بوده که به اینترنت و رسانه های مجازی تلگرام، واتساپ و اینستاگرام دسترسی داشته اند و از لحاظ جسمانی و پزشکی محدودیتی برای مشارکت در فعالیت های بدنی نداشتند. تعداد 810 نفر به پرسشنامه ها پاسخ داده اند و در نهایت تعداد 572 پرسشنامه مبنای تجزیه و تحلیل های آماری قرار گرفته است. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد و روایی صوری و محتوای آن توسط صاحب نظران (9 نفر)، تائید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (83/0) محاسبه شد. فرآیند توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها نیز از طریق فضای مجازی بوده است. جهت تجزیه و تحلیل آماری متغیرها و برآورد پارامترهای الگوی پژوهش از نرم افزار استتا استفاده شده است. نتایج نشان داد ارائه کارت تخفیف یا بن خرید، پاداش فوری و اهدا پاداش به خیریه از طرف افراد، تاثیر مثبت و معناداری بر تصمیم به مشارکت در ورزش و فعالیت های بدنی داشته است. اما پاداش با تاخیر تاثیر معناداری نداشته است. به طوری کلی ارائه مشوق ها می تواند یک راهکار مناسب در راستای توسعه و ترویج فعالیت های بدنی و ورزش باشد و با توجه به نتایج به دست آمده در بخش نهایی بهتر است مشوق های مالی به افراد سنین پایین، مجرد، بانوان و دارای سطوح درآمدی پایین ارائه گردد تا اثرگذاری آن بیشتر گردد.